Opowieść ta będzie opisem przeżyć dwóch wilków których los nieoczekiwanie złączył w uczuciu
(Arty użyte w powieści nie są mojego autorstwa i nie używam ich komercyjnie, pełnią jedynie funkcję upiększającą)
Dzień rozpoczął się obudzeniem się o 6:50, żeby obudzić brata. Wilczek nie mógł zasnąć do 7:30 próbując ogarnąć brata, który miał pójść do szkoły. Zasnął na kolejne 2 godzinki, po czym przed 10 poszedł zjeść śniadanie rozmawiając ze swoją mamą. Po tym wrócił do swojego pokoju i zadzwonił do swojego wilczka. Piorun ogarniał jakieś arty, a Burn zajął się dostosowywaniem spolszczenia Borderlands GOTY do wersji Remastered. Musiał ręcznie kopiować teksty, ale wilczek uwielbiał tłumaczyć, więc bardzo sprawnie mu to szło. Po dłuższym czasie pograli kilka godzin w The Division i kiedy stwierdzili, że nie ma tam już co robić przenieśli się na nową grę: Sniper Elite III. Skradanie rzadko im wychodziło, ale było bardzo zabawnie, kiedy przeciwnicy po dostaniu kulki skakali i robili różne, inne dziwne ruchy. Wilczki przeszły pierwsze trzy misje, po czym Piorunek poszedł spać. Wilczek Burn życzył mu dobranoc i powiedział mu jak zawsze przed rozstaniem, że bardzo go kocha. Postanowił poświęcić czas swojemu wilczemu braciszkowi Leosiowi. Obudził go akurat w porę, bo przejeżdzał do niego przyjaciel, który miał go pocieszyć przy kilku lampkach wina. Porozmawiał trochę z liskiem Marcelem i dostał od niego kolejnego pięknego arta.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Zadzwonił do niego wilczy braciszek, więc Burn od razu odebrał. Pomógł braciszkowi wrócić do domu rozmawiając z nim na głosowym, by ten nie bał się że wraca sam. Kończąc tłumaczenie największego pliku spolszczenia Borderlands zadowolony wilczek o 2:30 poszedł spać.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
