<Unicode>
※တကယ်တမ်းတော့...※
အပိုင်း (၂၇)❝ဖွား...❞
ခွန်း ယောဂီဝတ်နဲ့ ပုတီးစိပ်နေတဲ့ အဖွားဖြစ်သူထံ မပြေးရုံတမယ် လှမ်းသွားလိုက်သည်။ မြန်မာပြည်ကိုပြန်ရောက်ကတည်းက ဖွားနဲ့ မတွေ့ရသေးဘူးလေ။ ဖွားကလည်း လောကီကိစ္စတွေနဲ့ သိပ်မထိတွေ့ချင်တော့တာမို့ ခွန်းကို အကြောင်းကိစ္စမရှိလျှင် မလာဖို့ မှာထားသည်။
❝ဖွား...နေကောင်းတယ်နော်❞
❝ကောင်းပါတယ် မြေးရယ်...ဒါနဲ့ သမီးအစ်ကိုရော..❞
❝ဟုတ်။ ကောင်းပါတယ် ဖွား❞
ခွန်း ဒီလောက်သာ ပြောနိုင်တော့သည်။ နိုင်းကြုံခဲ့ရတဲ့ ပြဿနာတွေကိုသာ ဖွားကိုပြောပြလိုက်ရင် ဖွားစိတ်ညစ်ရတာပဲ အဖက်တင်သွားမည်လေ။
❝မြေးတို့ နေရထိုင်ရတာ အဆင်ပြေရဲ့လား❞
❝ဟုတ်...ပြေပါတယ် ဖွား❞
❝အင်း...သံသာလေးသာရှိသေးရင် မြေးတို့ကို ကောင်းကောင်းကြီး ထောက်ပံ့နိုင်မှာ❞
❝အန်တီသံသာက ဆုံးသွားတာကြာပြီလေ ဖွားရဲ့❞
ခွန်းကထိုသို့ပြောတော့ ဖွားက ခေါင်းတခါခါဖြင့် အဝေးကို ငေးကြည့်နေသည်။ သက်ပြင်းတွေချည်း ခဏခဏချနေလေတော့ ခွန်းစိတ်ထဲ သိချင်တာတွေ တိုးလာရသည်။
❝ဖွား...ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်...ဖွားကြည့်ရတာ တစ်ခုခုပြောစရာရှိသလိုပဲ❞
❝ဖွား အစက မပြောတော့ဘူးလို့ တွေးထားတာ။ ဒါပေမယ့် မြေးလေးလည်း အရွယ်ရောက်ပြီဆိုတော့ သိထားသင့်တယ်ထင်လို့❞
❝ဟုတ်။ ပြောပါ ဖွား။ ခွန်း နားထောင်နေပါတယ်❞
ဖွားက ခွန်းကိုမကြည့်ဘဲ အဝေးကိုသာ ဆက်ငေးရင်း ရင်ထဲမှာ သိမ်းဆည်းထားသမျှကို ဖွင့်ဟလာသည်။
-
❝ဆရာ...အဲ့အန်တီက ဘယ်ကလဲ❞
အိမ့် ရုံးခန်းဘေးက အခန်းကျဉ်းလေးထဲမှာ တွေ့ခဲ့ရတဲ့ မိန်းမကြီးအကြောင်း မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
❝မနေ့က ဟောပြောပွဲပြီးတော့ အားလုံး သိမ်းဆည်းနေကြတုန်း ငါတို့ဆီ ရောက်လာတာ။ အကုန်လုံးက အလုပ်ရှုပ်နေတော့ သူ့ကို သတိမထားမိဘူးလေ။ သူလဲကျသွားတော့မှ အကုန်လုံး ပျာယာတွေခတ်ကုန်ရတာ။ ဘယ်သူလဲတော့ ငါလည်း မသိဘူး။ ဒီအတိုင်း ဒုက္ခရောက်နေလို့ ခဏခေါ်ထားတာ။ ဘယ်လောက်တောင် ပင်ပန်းထားလဲမသိဘူး။ မနေ့ကတည်းက ဆေးသွင်းပြီး အိပ်ပျော်သွားတာ ခုထိပဲ။ သူနိုးလာမှ အကျိုးအကြောင်း မေးကြည့်ရမှာ❞
![](https://img.wattpad.com/cover/177326865-288-k738.jpg)
ESTÁS LEYENDO
တကယ်တမ်းတော့... (ခိုနားရာ - ၂)/တကယ္တမ္းေတာ့... (ခိုနားရာ -
RomanceThe 6th series Love may be painful when one is lain by her lover.