KAYIP İZ

CANIM ACIYOR

Evini uyandırmaya gittim.
Ama o uyanmak bilmiyordu.
İnsanların uykusu daha ağırdı!

"Kız kalksana"dedim.
Beni hergün uyandıran kızı şimdi ben uyandırıyordum.
"Annecim beş dakika daha. Lütfen"

Ee yani yuh Bir anne olmadığım kalmıştı!

Ellime aldığım soğuk suyu direk yüzüne fırlatım.
"Ne annesi ya... ben nerrisa."dedim.
Evinin irkilerek uyanıp etrafa şaşkınca bakması beni güldürmüştü.

"Delimisin ya. Niye bana soğuk suyu döktün. El insaf!" deyip
Ayağa kalktı.
Biraz sinirlenmişti.

Bende masumca evine baktım.
"İki saat kalk diyoruz."dedim.

Ben salona geçerken oda bana saydırıyordu.

"Kızım! saaten haberin var mı?"dedi

Evin hazırladığım kahvaltı masasına görünce şaşırdı.
"Hayırdır erkencisin"dedi.

Kafamdaki soruları atmam gerekiyordu.
Yamanın annesi delimiydi?
Bunu öğrenmem gerekiyordu.

"Hep sen mi hazırlayacaksın."dedim. Ve oturdum.

Ağzıma bir parça ekmek koydum.
"Evin otursana"

Biz böyle saat 05:00 gibi kahvaltı ediyorduk.
Benim merakım yüzünden.
Garibim evinin uykusu geliyordu.
"Bu saate kahvaltı mı yapılır.
inanılır gibi değil. kızım iyimisin sen!"

Hiç iyi değilim! Cevaplayamadığım sorularım vardı.

"Uyku tutmadı, yani azıcık erken kahvaltı yapsak nolur."

Bana tuhaf bir bakış attı.
"Bunu diyen sen misin?"
Tamam bir uzayist olarak uykuyu çok seviyordum. Ama ben ihtiyaç için uyuyordum sen ise tembelik için uyuyorsun!

Ellerini alnıma koydu.
"Ateşinde yok. Aa senin tenin ne kadar yumuşak. hamur gibi..."demesiyle tedirgin oldum.

"Ne diyorsun. hem ders tekrarı yaparsın fena mı olur?"

Bu cümlem hoşuna gitmişti.
"Haklısın"dedi.

Bende çayımı affiyetle yudumladım.
"Hmm... şey ne var ne yok."dedim.

Böyle saçma sapan konuştuğuma inanamıyorum.
"Yok kesin, sende bir sıkıntı var."dedi.

Bende daha fazla dayanamadım.
"Evin, yamanın annesi deli mi?" dedim.

Şaşırdı bir müdet yüzüme baktı.
Ve ellindeki çayı yere bıraktı.

"Bunu nereden biliyorsun!"dedi.

Hayır yani onun annesi cidden delimiydi?

Rüyamda gördüm desem olmaz.
"İnterneten"dediğimde
Hiç inanmayan bakışlarla bana baktı.
"Nerrisa, annesinin deli olduğunu kimse bilmiyor. Herkes safiye hanımın yurtdışında olduğunu zanediyor"dedi.

"Hmm ama bir internet sitesinde yazıyordu."

Evin biraz düşünmeye başladı.
"Eski bir haber olabilir. Ayrıca bu nereden çıktı. Sabah sabah rüyanda mı gördün?"

Ya ne demezsin, sabah sabah rüyamda gördüm!

Safiye yüceli en kısa zamanda ziyarete gidecektim.
Yamanın anne ve babası evinlerle çok yakın oldukları
için bir tek onlar biliyordu.

"Hayır öylesine merak ettim."dedim.
Bu çocuğun hayatı ne garipti.

"Yani uzun zamandır o hastahanede.
Onu ziyarete gidemiyoruz çünkü: gördüğü herkese saldırıyor"dediğinde
Üzülmüştüm.