KAYIP İZ

AİLEMİN SESİNİ ÖZLEMEK

Bu sırtımdaki demir canımı çok acıtıyordu.
Derin nefesler almaya çalıştım.

Biliyorum çabuk iyileşecektim.
Uzayistlerin: yarası acırdı, ama çabuk iyileşirdi.

Nisan, ve yamanın arkadaşları bana korkmuş bir şekilde bakıyorlardı.
"Oğlum kıza ne yaptın!"bunu sinan, yamana söylemişti.

Yaman, ifadesizce bana bakıyordu.
Yanıma gelip, düz bir sesle konuştu.

"Sırtındaki demiri çıkarıcam. tamam mı?"dedi.

En azında Sesinde birazcık olsun. bir pişmanlık vardı.

Nisan, gelip ellimi tutu.
"Keşke...keşke gelip senden yardım istemeseydim"dedi.

Oldukça üzgün gözüküyordu.
Ona, diğerlerine ve yamana baktım.
"İızin... veriyorum ama bir şartım var." dedim.

Sinanın, yanında ki çocuk tedirgin bir şekilde konuştu.
"Yaman, bence gidip hocaya haber verelim. Baksana çok kötü görünüyor."dedi.

Yaman, sinirli bir şekilde o çocuğa döndü.
"Akif!
Laflarımın neresini anlamıyorsun. Onu, o demirin içine soktuğum gibi çıkarıcam."dedi.

Bu kadar sinirli olmak zorundamıydı.

Sonra bana baktı
Sinirli, sesiyle devam etti.
"Şartın ne"dedi

Yaman yücel!
Senden nefret ediyorum duygusuz herif!

"Hhakanı serbest bırak"dedim.

Sırtım yanıyordu ağlamamak için kendimi çok zor tutuyordum.
Ve konuşurken zorlanıyordum.

"Bu haldeyken bile onu mu düşünüyorsun?"

'Onu' derken hakanı göstermişti.

Başımı olumlu anlamda saladım.
Yaman, başta sinirlendi. galiba hâlâ acımasızca hakanı dövmeye devam edecekti.

"Tamam"dedi.

Sesindeki öfkeyede bakın.
bence abartıyor.
Ergen diye mi böyle sinirli?
bence yok onun tabiatında sinirli olmak var.

Nisan çok pişman gözüküyordu.
"Seni yanlız bırakamam"dedi.
Nasılda korkuyordu bu duygusuzdan.

Nisanın ellini tutum.
"Bbak o iyi görünmüyor.
Ben, iyi olacağım ve onu götür."dedim.
Bana minettar bir şekilde bakıp kulağıma fısıldadı.

"Hayatımda gördüğüm en iyi insansın.
Teşekkür ederim...teşekkür ederim"dedi.

Ah şaşkın şey ben insan bile değilim ki.
Nerrisa! kendine gel.
Süt içmeyince sanırım bende kafa yapıyordu.

Ve nisan, yamanın emriyle hakanla birlikte gitti.
Tabi gitmeden önce yaman, nisanı tehtit etmişti.
'Eğer uyanırsa ve benim onu dövtürtüğümü hocalara söylerse bunun tekrar olacağını ona bildir"demişti.

Nisan, içinden yamana küfür ediyordu. Ama ondan korktuğu için kısaca 'tamam'demişti.

Kendime engel olamadan
Heycanlı bir sesle konuştum.
"Bana süt getirin!"dedim.
Ben Onlardan nasıl süt isterdim.
Aklım almıyor.

Sinan sırıtmaya başladı.
"Süt mü?"dedi.
Ve sonra yamana döndü.
"Çocuk, Lan bu çocuk"dedi.

Sana çocuğu gösterirdim de ama şuan demire yapışmışım.

Yaman, hiç bir duygu ifade etmeyen sesiyle konuştu.
"Hadi o zaman git bu çocuğa süt al"dedi.

Sinan, bir itiraz etmeye başladı.
'Yok o merdivenlerden haberi varmıymış çıkana kadar canı çıkıyormuş '