KAYIP İZ

KAZANAN BEN

Dün gece çok düşünceliydim bu yüzden sabah kalkınca beynim çok kötü durumdaydı.

İşaretim iyice belirlenmişti.

Senin, diğer lekelerden ne gibi bir farkın var ki?
Geleceğin koruyucusu derken acaba geleceği görüyorum diye mi öyle yazılmıştı.

Yatağımdan kalkarken mür'e baktım. Mışıl mışıl uyuyordu. Bende kahvaltıyı hazırlamak için aşağıya indim.

evine,  bakarken o da yeni uyanmış gibiydi.
"Günaydın"dedi.

Bu dünyadakiler ne çeşit manyaklar,
Her sabah günaydın demek zorunda mıydım?

"Günaydın"dedim.

Evin tam kahvaltıyı hazırlıyacakken, onu durdurdum.
"Sen, dur ben kahvaltıyı hazırlarım"dediğimde
evin, zaten yorgun görünüyordu o yüzden hemen karşımda ki sandalyeye oturdu.
"Tamam"dedi.

Uzayistlerin, elleri hızlıdır. O yüzden iki dakikada kahvaltıyı hazırlamıştım.
Evin Kahvaltı masasına baktı.
"İyi hazırladın."dedi.

Herzaman evin kahvaltıyı hazırlıyordu. Artık onsuzluğa alışmam gerekiyordu.
Değil mi?

"Sen hep hazırlıyorsun. Bu seferde benden olsun."dedim.

Birlikte kahvaltı ederken benim aklıma şu tunç meselesi gelmişti.
Yani dün onuda düşünmüştüm.

"Evin, yamanla tunç hiç konuşuyorlar mı"dedim.

Cidden aptalım! kızın bütün  moralinin içine ettim.

"Yok. yaman, tunçun ismini duyunca deliriyor. Tunç, konuşmaya çalıştı ama yaman kabul etmedi. En son buluşmalarında Az daha öldürüyordu çocuğu"dedi.

Evin, Üzüntüsünü gizlemeye çalışıyordu. Ama benden kaçmazdı.
Her haliyle damarlarında geçen kanı hissedebiliyordum.

"Babaları ne halt yiyor"dediğimde sesim öfkeli çıkmıştı.

Baba olsaydıda çocuklarıyla ilgilenseydi.

"Emir amca, çok denedi ama olmadı. Son denemesinde her iki oğlunu da kaybedebilirdi. o yüzden vazgeçti"dedi.

Eğer yamanla girdiğimiz idiada kazanırsam. Onu tunçla buluşturucaktım. Sonuçta abisiyle böyle küs kalmamalıydı. Benim için O kıza tecavüz etiği beli değildi. Bilip bilmeden tavır atmıyacaktım.

"Çok kötü bir durum"dedim.
O da başını olumlu anlamda saladı.

"Kız, keçin iyi mi hâlâ yemeğe gelmedi"dedi.

hafif güldüm.
"Bu aralar uykuyu yemekten daha çok seviyor."dediğimde ikimizde gülmüştük.

Bugün büyük gündü. Düşman okuldaki öğrenciler gelecekti. Ne kadarda heycanlıydı Böyle!

Evin,  masayı toplarken bende yukarı çıkıp hazırlandım.
Mürü'de aşağıya yolamıştım.

Evinle Beraber dışarı çıktık ve ikimizde konuşmuyorduk.
"Biliyormusun yamanla bir idiaya girdik. Eğer kazanırsam istediğim şeyi yapıcak."dedim.

"Hangi yaman?"

Cidden mi? benim, senin tanıdığın kaç tane yaman var?

"Ay evin! tabiki yaman yücelden bahsediyorum."dediğimde bana şaşkın bir şekilde baktı.

"Nasıl yani ya... bildiğimiz yaman mı? Nerrisa! Sen, nasıl onunla idiaya girersin. O hayata böyle şeylerle ilgilenmez. Ah kesin kazanacağından emin. Vazgeçme ihtimalin var mı? o seni rezil eder."dedi.