KAYIP İZ

LEKE DEĞİŞİMİ

Bu okula gelirken çok sıkılıyordum. Şuan felsefe dersini işliyorduk.
Saçlarını tamamen sıfıra vurmuş, Felsefeci hocamız, bize dönerek konuşmaya başladı.
"Evet çocuklar! size bir soru sorucam."dedi.

Sormayın. Bize bunu yapmayın!

Hoca bize ne sorucak diye merak ediyordum.
"Sizce hayat için ne önemli?"dedi.

Zilin çalmasına daha 14 dakika vardı.

Hocanın sorduğu Güzel bir soruydu. Gerçekten hayat için ne önemliydi?

Hoca sibeli kaldırdı.
Zavalı kurban.

"Sibel kalk cevapla..."dedi.

Bu felsefeci böyleydi kafasına göre kaldırıyordu. Çünkü: bu dersi sevmeyen bir çok öğrenci vardı ve O söylemeden kimse derse katılmıyordu.

"Bence aşk önemli... eğer aşk olmazsa hayat anlamsız olurdu. Hem hocam ilklerde aşk da vardır. mesela
hz. adem, ilk havvaya aşık olmuş. İlk ona bağlanmış..."dediğinde hoca hafif gülümsedi.

"Hayır"dedi.
Ve sınıfa baktı bu seferde yamanı kaldırdı.
Zavalı ikinci kurban.

"Evet yaman, seni dinliyorum."dedi.

Yaman hocaya kısa bir bakış attı.
"Aile"dedi.
Kısaca.

Çok mu aile hasretiyle yanıyorsun?
Senin, halini görünce kendi halime mutluluk duyuyorum.

Hoca söylenmeye başladı.
"Aradığım cevap bu değil!"dedi.

İlk geldiğim zamanlarda bana sırıtan bir çocuk vardı.
Bu sefer hoca onu kaldırdı.
"Sarp sen söyle"dedi.
Zavalı üçüncü kurban.

Adını yeni öğreniyordum. Adıda kendi gibi mal.

Sarp, biraz düşündü sonra cevapladı.
"Hocam, eğer yemek olmasa insanlar yaşıyamaz. İnsanlar yoksa hayatın ne anlamı var."dedi.

Bu salaktan böyle bir cevap beklemiyordum. Hoca galiba bu cevabıda beğenmedi. Aşk, yemek, aile bunların hiç biri deģilse ne... felsefe mi?

"Aslı, sen söyle"dedi. Bir umutla çünkü bu kız çok zekiydi.

"Hocam, hayat dediğiniz şey her şeyi barındırıyor değil mi? Yani buna bitkilerde, hayvanlarda, geçerli. eğer bunlar sağlıklı olmazsa hayatın ne anlamı var. Bence hayat için sağlık önemli"dedi.

Bence güzel cevaptı ama hoca yüzünü yine buruşturduğuna göre cevaptan memnun kalmamıştı.

Sınıfa göz gezdirip bana baktı.
Hayır beni kaldırma!

"Sen, söyle bakalım"dedi.
Niye herkese ismiyle hitap ederken bana 'sen'dedi. Madem öyle bende bir fark koyardım. Herkes sorusunu cevaplarken ayağa kalkmıştı. Ben yerimde oturdum.

Hocaya dik bir şekilde bakıyordum. Zavalı ben kurban seçildim.

"Aile, sağlık, yemek, aşk vb şeyleri kısaca arkadaşlarım dedi. Bunlara sahip olmak içi..." tam devam edecektim deniz lafımı kesti.

"Para"dedi.
Ben, ona sinirli bir şekilde baktım.
"Para değil!"dedim.
Bu aptal, Her şeyi para mı sanıyordu?

Ve beni pür dikkat dinleyen hocaya baktım. Aslında öğrencilerde dinliyordu. Cevabı merak ediyorlardı.

"şimdi hocam, bütün arkadaşlarım ayrı ayrı cevaplar verdi. Bence hayat için inanç önemli eğer bir insanın inancı varsa bu sayılan şeylere sahip olabilir. İbadet ederek, ya da dua ederek... Hayat için bunlar önemli ve bunların tamamını inancımız sağlayabilir."dediğimde hoca bana şaşkınca baktı.