KAYIP İZ

YARIM GERÇEKLER

Bahar bir ormanda yaşıyordu.
Kimsenin aklına gelmezdi böyle bir yerde yaşamak.

Uzaktan onu izliyordum. Bu ıssız yerde Öylece ne yapıyordu?
Hemen keçimi oraya yönlendirdim.

"Mür! Müürrr!"
Sanki Keçim kaybolmuş gibi bağırıyordum.

Afferin sana mür.
Baharın hemen yanına gitti.

"Mür! Neredesin? Ah benim canım keçim. Neredesin!"

Yeşilçam dramı yapıyordum. Bahar keçimi görmesine rağmen yanında olduğunu söylemedi.
Bu kadar dalgın mıydı?

"Me...meee"

Afferin mür, bana güzel bir mesaj yolladın. Hemen yanlarına gidip keçime sarıldım.

"Keçim, sen ne yapıyorsun? Kaç saatir seni arıyorum! farkında mısın?" Diye kızmaya başladım.

Bahar gülümseyerek bizi izliyordu.

"Keçi mi besliyorsunuz? Çok tatlı"
"Evet keçim tatlı, Ama çok yaramazdır."

Ay böyle deyince mür bana bir kızgın baktı.
Canım keçim, bu bahara yalan söylüyorum. Sen tatlı bir keçisin.
Hiç yaramaz olur musun?

"Mee mee"
Ha şöyle...

"Kahve yapmıştım. içer misin?" Diye sordu bahar.

Bu fırsat ayağıma bir kere gelirdi. Hiç hayır der miydim?

"Zahmet olmasın."
Altarafı bir kahve yapacaktı.

"Yok zahmet olmaz."dedi.

Bahar gittikten sonra hemen telefonumdan ses kaydını açtım.
Çok heyecanlıydım.

Mür acıkmıştı.
Dayan keçim dayan! Erken gidecez.

Bahar kahveleri getirdi.
"Bu arada ben nerrisa."dedim.
"Bende gizem"
Bulunmamak için Gerçek ismini kullanmıyordu.

Kahvemden bir yudum aldım.
hafif esen bu havada, sıcak kahve iyi gelmişti.

"Burası akşam tehlikeli oluyor. Korkmuyor musun? " Diye sordum.

"Hayır!"diye konuştu kesin bir dille.

Ben bu kıza nasıl o tecevüz sahnesini anlatıracaktım.
"Ben psikoloji okuyorum.
Görsen ne kadar zor. "

Hafif şaşırdı.
"Öyle mi? Ne güzel."
"Ne güzeli! Hoca bir ödev verdi. Nasıl yapıcam hiçbir fikrim yok. Sizede niye anlatıyorsam. Kusura bakmayın ben yine çok konuştum."

Beni sevmişti!

"Çok şekersiniz. Ödeviniz zor olmalı. Baksanıza ne kadar söyleniyorsun."dedi.

Nasıl bir ödev uyduracaktım.

"Evet çok zor! İntikam almak isteyen birinin duygularını anlamam lazımış" 

Bunu dememle yüzü düştü.
"Ben sana yardımcı olabilirim. Çünkü:  ben kendim bu duyguyla karşılaştım."

Ben bu kadar erken kabul edeceğini düşünmemiştim.
"Gerçekten mi?" Diye sordum mutlu bir şekilde.

"Evet" dedi
Sesi üzgün geliyordu.
Galiba bana olayı anlatacaktı.

Beni biraz inceledi ve konuştu.
"İyi birine benziyorsun. O yüzden anlatmamda bir sakınca yok."
Kesinlikle Oyuncu olmalıyım. cidden işimi iyi yapıyordum.

"Uzun zaman oldu. kimseyle konuşmayalı."
Bahar, ağlayacak gibiydi...
Ellerimi omzuna koydum.

"Bak anlatmak zorunda değilsin. Ben halederim. Gerçi ödevim yarın son ama olsun. "dedim.