KAYIP İZ

SUÇLU

Bu hatayı yaparken mutluydum. Ama şimdi neden canım yanıyordu?

Ben bir günah işledim. Kendimi affetmeye çalıştıkça daha çok dibe gidiyordum. İçimde tuhaf bir duygu var... Bu duygu beni öldürecekti.

Resmen Pişmanlık duygusu bedenimi ele geçirmişti. Ama artık olanlar olmuştu.

"Mür ben..." Ne diyeceğimi biliyordu. Ve keçim benden kaçıyordu. O duymak istemiyordu. Haklıydı ben çok büyük bir günah işlemiştim. Gezegenime ihanet ettim. Onların yüzüne nasıl bakacaktım.

Her şey yaman içindi ama neden rahat olamıyordum. İçimdeki bu sıkıntı çok yoğundu. Dört gün boyunca kendimde değildim.

Bakireliğim gitmişti...
Bunu yapmak zorundaydım.
Gezegenim gücümün geldiğini biliyordu. Babam mahri, beni direk birisiyle evlendirirdi.

Artık gezegenime gitsem bile kimse beni istemezdi.
Ben hayatımda gezegenim kadar cahilini görmedim. Erkek ve kız ayrımını yapmakta nedir?

Erkek istediğinde dokunabilir ama kadın dokunamaz!
Bu saçmalıkta nedir?

Bu insanlar da kadın hakları vardı. ama bizde yoktu... Olması lazımdı. Dul bir kadın evlenmeliydi. Erkek yeniden evlenebiliyorsa, kadın da evlenecekti.

Bu haksızlık içinde olan gezegenimden nefret ediyordum.

Gerçi Bizde, kadına ve erkeğe şiddet vardı. Zifir sağolsun.

Bugün safiye hanımın yanına geldim.
Çok iyi gözüküyordu. Müjde hanımın dediğine göre zerin hanım, bugün ziyarete gelicekti. Kadının ailesi gelmiyordu ama zerin sık sık geliyordu? Bu ilginçti.

"Kızım, sen mi geldin?" Ona hemen sarıldım.

"Evet, özledin mi beni"diye sordum gülümseyerek.

"Çok" beraber oturup sohbet ettik. Ona oğlusunu anlatım. Neler yapıyor diye sonra tunçu ama kocasından bahsetmedim.
Kadın'ın bunun için üzülmesini istemiyordum.

"Evin gelinim olur mu?" Diye sordu.
"Bence çok güzel olur."dedim.

Ah evin, bir görsen ne güzel dedikodunu yapıyoruz.
Zerin hanım, birazdan gelicekti. O yüzden ayağa kalktım.

"Güzelik, bak şimdi ben bu ses kaydını buraya koyuyorum. bakalım zerin hanım sana ne anlatacak."

"Tamam, sen git. Şimdi gelir"
Odadan çıktıktan sonra dışarı çıktım.
Telefonumu açtığımda yaman iki tane mesaj atmıştı.

Kimden: yamanım
Bugün bir şeyler yapalım mı?

Kimden: yamanım
Orda mısın

Yaman'ın hiç mesajlarını silmiyordum. Ona ait mesajları  Biriktirmek istiyordum. Sevdiğim insanın parmaklarıyla yazdığı mesajı nasıl silerdim?

Kime: yamanım
Bugün biraz işim var.

Mesajı atıktan sonra beklemeye başladım.

Kimden: yamanım
Tamam

Ne yani bu kadar mı?
İnsan bir der 'ne işin var?' Bu çocuk beni hiç umursamıyor. Ya da merak etmiyordu.
Birden Hocalar aklıma geldi, öyle çok ödev veriyorlar ki... O okul denen yeri sevmek elde değildi.
Biyoloji hocası 500 tane soru istedi. Çözen var mıydı? Tabiki hayır! İnsan biyolojisi beni ilgilendirmezdi. Hem aklım çok karışıktı. Beynim, Ölü bir çiçek gibiydi yaşıyordu ama çürüktü.

Durmadan bir yerleri yakıyordum.
İtfaiye ekibi de sağolsun, söndürüyordu.

Kendimi eve kapatmayı düşündüm sonra vazgeçtim. Zamanım kısıtlıydı ve haletmem gereken bir mesele vardı. Bu aralar rüya görmüyordum. Bunun için mutsuz muydum? Bilmiyorum, Rüyasız tuhaf hissediyordum.
****
Dakikalar sonra zerin hanım gitmişti. Koşarak safiye hanımın yanına gittim.   Gözlerime inanamıyordum safiye hanım hüngür hüngür ağlıyordu. Zerin gelmeden önce gayet iyiydi. Hemen yanına gittim.

"İyi misin?" Ağladı.
"Neyin var! Noldu bak korkmaya başlıyorum" safiye hanım titriyordu hemen müjde hanımı çağırdım.

"Nerrisa sen artık bugün gidebilirsin?" Onun iyi olup olmadığını bilmiyordum.

"Bakın müjde hanım! Safiye hanım çok iyiydi o kadın gelmeden önce normaldi. O kadınla konuştuktan sonra kriz geçirdi. Bir daha onu yanına göndermeyin!" Diye bağırdım.  Öfkeli olmamaya çalışıyordum.

"Bunun kararını sen veremezsin. Lütfen şimdi çık ve git!" Sinirli bir şekilde hastahaneden çıktım. Ses kaydını dinlemek için kulaklığımı taktım.

"Ya görüyorsun ne kadar yıl oldu. Bugün kızının ölüm günü. Unutun mu?"

Bu zerin'in sesi çok iğrençti. Resmen dalga geçiyordu. Pis kadın! Safiye hanımın hiç sesi gelmiyordu.

"Sessiz olmana sinir oluyorum.
Sen zaten hep böyleydin. Kızını boğmak istemedim. Bu senin suçundu onu doğurmayacaktın"

Asıl bu kadın deliydi. Sanane kadının kaç çocuk yapacağına. Bu kadını yakmamak için zor tutuyordum kendimi.

"Sus"

Bu çaresizlik içindeki sese yüreğim dayanamadı.
Safiye hanım sadece bunu demişti.
Ama o zerin susmamıştı. O bir bebek katiliydi. Öfkeden kuduruyordum. Ama bir dakika yaman! O kadın ne demişti 'bugün kızının ölüm yıllı' Yaman'ın bana ihtiyacı vardı.
Hemen yamanı aradım ama hat meşguldü. Karakola geldim ses kaydını dinletim. Olayları bir bir anlatım. İfade verene kadar baya bir zaman geçmişti. O zerini o dört duvar arasına almazsam banada nerrisa demesinler. Böyle bir iğrençlik olamaz. Evini, aradım ve mezarlığın yerini öğrenip oraya gittim.

Bir ses işitim ve sol yanım dayanamadı.

Yaman ağlıyordu hemen yanına gittim. Beni görünce haliyle şaşırdı.
Sonra birbirimize sarıldık.

"Bu zor gününde yanında olamadığım için özür dilerim. bilmiyordum, Ben çok üzgünüm"

Göz yaşlarını sildi. Yamanı ilk defa ağlarken görüyordum. Herkes ağlayabilirdi, biz bunu göremezdik. kimisi gizli ağlar... kimisi de hıçkırıklar içinde herkese ağladığını gösterir, bir taneside var ki hiç sormayın. Onlarda  içinden ağlayanlardır. Benim teorime göre gizli ağlayanlar kimseden yardım almak istemezler çünkü kırılmışlardır. Kendileri güçlüdür ayağa kalkabileceklerini bilirler,

Hıçkırıklar içinde ağlayanlar, sorunlarına dayanamazlar onlar güçlü ve zayıf arasında kalan kişilerdir. İçinden ağlayanlar çevresine karşı sert olur. Aynı yaman gibi...

"Kız kardeşim ela, onu çok özledim. O gün yanından ayrılmasaydım. Belkide ölmeyecekti." Bu suçluluk duygusunu iyi biliyordum.

"Kendini suçlama, sen daha küçüktün.
Bak yaman, bu hayata karşı üzülüceksin, kırılıcaksın, hayal kırıklığı yaşıyacaksın, şaşıracaksın...
Ama en önemlisi hayata karşı devam edeceksin. Bu güç biz canlılarda var! Bir bitki düşün, güneş olmadan çürür. Sende hayata karşı devam edemezsen ölürsün."

Yamanın gözleri sadece mezarlıktaydı. Üstü başı çamur olmuştu kıyamam.
Ben senin kırıklıklarını onaracaktım.

"Aslında yalnız kalmak istiyordum. Ama sen bana iyi geldin. Nerrisa gerçekten teşekkür ederim"

Bugün ilk defa benimle normal konuştu. Gezegenime ihanet etiğim için ben suçluydum.
Bana dokunduğun için gözlerin hep bana suçluymuşsun gibi bakıyordu... ve senin yanında kalmak istediğim için ben yine suçluydum. Aslında hepimiz suçluyduk!

Evettt bölümü nasıl buldun bakalım?

Nerrisa suçlu mu sizce😊 fikrini yazarsan çok sevinirim...