18 ώρες μέχρι το τέλος - 21:00 μ.μ.
Ο νεαρός απαγωγέας ανοίγει τα μάτια του και αντικρίζει άσπρους τοίχους. Η κοιλιά του είναι τυλιγμένη με γάζες ενώ την γύμνια του κρύβει ένα υφασμάτινο σορτσάκι. Τα μάτια του βλέπουν θολά και τα χέρια του είναι συνδεδεμένα με ορούς.
Δεν βρίσκεται σε νοσοκομείο και αυτό φαίνεται από την έλλειψη προσωπικού και μηχανημάτων. Από την άλλη κανενός φίλου του το σπίτι δεν μοιάζει με τρελοκομείο.
Διάφορες σκέψεις περνάνε από το μυαλό του αλλά και ερωτήματα που ο ίδιος δεν μπορεί να απαντήσει. Όπως φαίνεται η μικρή βρήκε τελικά το θάρρος να τον αντιμετωπίσει και εκτός από το θάρρος βρήκε και το κρυμμένο του όπλο. Για την ακρίβεια θα ήταν απίθανο να το έβρισκε κάποιος με τόσα λίγα ψυχικά αποθέματα αλλά αυτή η κοπέλα ήταν κάτι μοναδικό. Όμως τι θα γίνει από εδώ και πέρα; Η αστυνομία θα τον κυνηγάει για χρόνια, έτσι το μόνο που τον σώζει είναι να διαφύγει από την χώρα και να πάει στο εξωτερικό.
Η φυγή δεν θα είναι εύκολη. Κινδυνεύει μάλιστα να πιαστεί αλλά οι διασυνδέσεις του είναι πιο ικανές από ένα μάτσο ανίκανους αστυνομικούς. Νομίζουν πως είναι ικανοί να καταφέρουν τα πάντα; Νομίζουν πως μπορούν λύσουν υποθέσεις και να πιάσουν εγκληματίες! Και εν τέλει δικαιολογούν την απραγία τους όταν καταλαβαίνουν ότι οι κακοποιοί είναι εξυπνότεροι. Περιμένουν πως και πως για το παραμικρό λάθος του καθενός και παράλληλα χρησιμοποιούν αθέμιτα μέσα με σκοπό να πιάσουν τους δολοφόνους.
Η πόρτα ανοίγει και ο Νέιθαν έρχεται αντιμέτωπος με τον πρώτο του συνεργάτη, έναν άνθρωπο τον οποίο σέβεται και εκτιμά. Έναν άνθρωπο που του στάθηκε όταν δεν είχε κανέναν άλλο και του δίδαξε πράγματα άγνωστα. Μέσω αυτού ήρθε αντιμέτωπος με ποικίλους εγκληματίες, ανθρώπους που έμειναν γνωστοί για τα αδικήματα που διέπραξαν.
《Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω φίλε!》 Ψελλίζει ο εγκληματίας και δίνει το χέρι του στον απαγωγέα αφήνοντας τον εμβρόντητο.
《Είμαι στα καλύτερα μου. Είμαι έτοιμος να ρίξω μια έφηβη, νέα κοπέλα. Έχω βάλει στα σχέδια μου να σκοτώσω τον μπαμπά της ενώ έχω κάνει δική μου και την κολλητή της. Όταν με πήρες τηλέφωνο τρόμαξα. Αρχικά πίστευα πως.. πως ήθελες να με χρησιμοποιήσεις και πάλι ή να μαζέψεις πληροφορίες. Όταν σε άκουσα να πονάς κατάλαβα πως ήθελες την βοήθεια μου.》Ο περιβόητος Γιάννης Θεωδορόπουλος κάθεται απέναντι από τον Νέιθαν και του χαμογελάει απαλά.
![](https://img.wattpad.com/cover/158131016-288-k994311.jpg)
VOUS LISEZ
Κάθοδος: Ο Εμμονικός Απαγωγέας |✔
Action> Η απαγωγή της ήταν το τέλος του παλιού εαυτού της. Ήταν το τέλος του εγκληματικού μυαλού του. Ήταν η αρχή της έρευνας της αστυνομίας. Η αρχή του τέλους. Started: 08/09/2018 Finished: 10/07/2019 Covers by:weebnextdoor