Κάθοδος: Ο Εμμονικός Απαγωγέας |✔

Κεφάλαιο 46

69 ώρες μέχρι το τέλος

Ο ήλιος έχει αρχίσει να δύει. Το αεράκι τρυπάει το δέρμα των περαστικών. Τα Χριστούγεννα είναι σε δύο μέρες και όλοι φαίνονται πολύ χαρούμενοι γι' αυτό. Σε όλα τα μαγαζιά τα λαμπάκια και τα στολίδια είναι τοποθετημένα με προσοχή. Οι άνθρωποι αγοράζουν τα δώρα και τα φαγητά τα οποία θα μαγειρέψουν για τις οικογένειες τους. Φίλοι κάθονται σε παγκάκια και πίνουν μπύρες σχολιάζοντας ενώ κοπέλες τρέχουν σε σπα και σε κομμωτήρια. Άραγε αυτό είναι το νόημα των Χριστουγέννων; Όλα δείχνουν να κυλούν αρμονικά σαν μια ρουτίνα που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο.

Εκτός από μια κοπέλα που τρέχει αδιάκοπα σαν να είδε φάντασμα. Φαίνεται κατάκοπη και δάκρυα κυλούν ασταμάτητα στα μάτια της αλλά δεν σταματάει ούτε για να ένα δευτερόλεπτο. Η κοπέλα αυτή συγκεντρώνει πάνω της όλα τα αδιάκριτα βλέμματα κι όμως συνεχίζει χωρίς να δίνει σημασία.
Αρκετοί προσπαθούν να την σταματήσουν αλλά δεν παραιτείται. Τρέχει ως ότου φτάνει μπροστά στην οικεία των Ιωάννου.
《Πηνελόπη!》Ουρλιάζει σπαρακτικά και γονατίζει τρεμάμενη. Νιώθει την καρδιά της να τρέμει αλλά κάνει λάθος. Όλο της το κορμί τρέμει.

Αμέσως βγαίνει η ξανθομαλλούσα κοπέλα και ο Χάρης ο οποίος έχει στην αγκαλιά του την πρώην γυναίκα του.
《Πού είναι ο Έκτορας; Καλλιόπη που είναι ο Έκτορας;》 Η Ηλέκτρα βουρκώνει και ακουμπά το κεφάλι της στον ώμο του Χάρη χωρίς να το πολυσκεφτεί. Το κακό προαίσθημα που ένιωθε από την στιγμή της αναχώρησης των παιδιών, βγήκε αληθινό.
《Ήμασταν στο δάσος και.. και κάναμε κύκλους.. και βρήκαμε την αποθήκη αλλά ήταν εκεί.. τον χτύπησε.. τον πήρε και εγώ έφυγα σαν κότα..》Κλαίει δυνατά και με τα χέρια της τραβάει τα μαλλιά της. Η Πηνελόπη σπεύδει αμέσως να την σταματήσει, την αγκαλιάζει και της κρατάει τα χέρια με δύναμη προς τα κάτω.
《Δεν φταις εσύ μικρή. Δεν φταις, εγώ είμαι εδώ. Ήταν ένα λάθος αλλά μάθαμε πως έχει συνεργάτες ναι; Οπότε.. εμείς θα τους σώσουμε. Τον Αλέξη και τον Έκτορα. Θα τους βρούμε, θα τους σώσουμε και θα τον κατατροπώσουμε. Δεν θα την γλιτώσει εντάξει; Μαζί. Εγώ και εσύ. Είμαστε πιο δυνατές από αυτόν και βαθιά μέσα μας κρύβουμε μια μεγάλη δύναμη. Με αυτή την δύναμη θα τον νικήσουμε. Τι λες;》 Η Καλλιόπη κοιτάζει στα μάτια την Πηνελόπη. Τα μάτια της είναι πρησμένα από το κλάμα και μερικά δάκρυα τρέχουν ακόμη στα ροδαλά μάγουλα της. Η Πηνελόπη της σκουπίζει τα δάκρυα και την στηρίζει με σκοπό να σηκωθεί.

《Θα τον νικήσουμε και θα πάρουμε πίσω τους φίλους μας! Αν ξέρω κάτι είναι πως το καλό κερδίζει ό,τι και αν συμβεί.》 Η Καλλιόπη κουνάει καταφατικά το κεφάλι της και ρίχνει ένα φοβισμένο βλέμμα προς τον Χάρη. 《Πιστεύω πως είναι με τον Αλέξη.. εκείνος πρέπει να πήρε και τους δύο μέχρι ο Νέιθαν να κάνει το σχέδιο του πραγματικότητα.》 Η Ηλέκτρα μπαίνει στο σπίτι και ο Χάρης την ακολουθεί εμβρόντητος από τις εξελίξεις.