Κάθοδος: Ο Εμμονικός Απαγωγέας |✔

Κεφάλαιο 18ο

Η μελωδία του θανάτου πλησιάζει.

Πλέον η Ιφιγένεια είναι κλεισμένη μέσα σε μια σκοτεινή, άδεια αποθήκη χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι. Το μόνο που ψέλλισε ο Νέιθαν ήταν κάποιες βρισιές αναφερόμενος σε κάποιον αστυνομικό με το όνομα Αλέξη.

Πλησιάζουν να τον βρουν. Χρειάζεται κάλυψη. Χρειάζεται βοήθεια από κάπου ή πολύ απλά θα τα καταφέρει μόνος του χρησιμοποιώντας το μυαλό του και την απέραντη κακία του.

Η αποθήκη είναι μεσαίου μεγέθους, γεμάτη έντομα και αράχνες. Μέσα έχει σιτάρι ξεχασμένο, ένα τρακτέρ σκουριασμένο και διάφορα γεωργικά είδη.

《Εδώ κανείς δεν θα σε βρει, δεν θα σε αναζητήσει. Εδώ είμαστε εγώ, εσύ και οι δαίμονες μας. Ο καλύτερος συνδυασμός.》Γελάει χεραίκακα και πετάει την Ιφιγένεια στο τσιμεντένιο δάπεδο.

《Κάνεις λάθος.. δεν θα σταματήσουν να με ψάχνουν, η οικογένεια μου και η αστυνομία θα σε βρουν!》Ξανά απαντά γεμάτη ελπίδα η νεαρή κοπέλα.

《Λυπάμαι Ιφιγένεια. Εγώ νομίζω πως το μοναδικό πράγμα που θα βρεθεί είναι ο πραγματικός εαυτός σου.》Κλωτσάει βιαστικά την μέση της προκειμένου να την κρατήσει στο έδαφος.

Η Ιφιγένεια με κόπο σταματά μια κραυγή πόνου.
《 Συγγνώμη μικρούλα. Να θυμάσαι πως εμείς οι δύο έχουμε πολλά κοινά..》 Ψιθυρίζει στο αυτί της αφού κάνει στην άκρη τα πυκνά σγουρά μαλλιά της.
《Το μόνο κοινό που έχουμε εμείς οι δύο είναι ότι είμαστε άνθρωποι και ότι βρισκόμαστε στο ίδιο δωμάτιο!》Ακούγεται η δυναμική της φωνή.

Όπως αναμενόταν ο Νέιθαν την χτύπησε, ξανά και ξανά, ώσπου τα χέρια του μάτωσαν και η Ιφιγένεια έχασε τις αισθήσεις της.

"Θα την κάνω να το μετανιώσει. Θα νιώσει τι σημαίνει κόλαση, τι σημαίνει να νιώθεις την κακία να γεννιέται και να σου τρώει την ήδη κατεστραμμένη ψυχή" Ένα άκομψο, αμήχανο χαμόγελο βγαλμένο από τα βάθη της ψυχής του, σχηματίζεται στα σκασμένα και ξερά χείλη του τα οποία είναι ελαφρώς λερωμένα από το αίμα της νεαρής κοπέλας.

[...]

Ο Αλέξης παίρνει έναν καφέ και μπαίνει στο περιπολικό. Τρίβει τα μάτια του και αφήνει το χασμουρητό του ελεύθερο. Πλέον δεν κοιμάται τόσο πολύ. Οι ώρες έχουν μειωθεί στις τρεις καθώς δουλεύει ακατάπαυστα με την υπόθεση της Ιφιγένειας.

Έχει πλέον δεθεί με αυτό του θύμα, με την δεκαεξάχρονη κοπέλα και ας μην την ξέρει. Έχει φροντίσει να μάθει τις πιο σημαντικές αλλά και ασήμαντες πληροφορίες, έχει δει βίντεο από τις σχολικές γιορτές, φωτογραφίες από το οικογενειακό άλμπουμ που του έφερε η Πηνελόπη και νιώθει και ο ίδιος το κενό που έχει δημιουργηθεί στην οικογένεια.