Κάθοδος: Ο Εμμονικός Απαγωγέας |✔

Κεφάλαιο 55

37 ώρες μέχρι το τέλος - 04:00 π.μ

Η Ιφιγένεια έχει πλέον πειστεί πως όλοι γύρω της θέλουν να επιτεθεί στον Νέιθαν. Πάντα καταλάβαινε τα μηνύματα που κρύβονταν πίσω από τις λέξεις και ποτέ δεν δίσταζε να τα πραγματοποιήσει. Τώρα όμως πρόκειται για έναν σοβαρό τραυματισμό ενός δυνατού άντρα, ενός ανθρώπου που έχει διαπράξει εγκλήματα. Ακόμη και αν καταφέρει να τον ξεγελάσει θα είναι αδύνατον να τον κρατήσει στο έδαφος παραπάνω από μισό δευτερόλεπτο. Εκτός.. αν χρησιμοποιήσει ένα από τα κόλπα του. Δυστυχώς γι αυτήν δεν γνωρίζει που κρύβει ο Νέιθαν όλα αυτά τα υπέροχα αντικείμενα που χρησιμοποιεί επάνω της. 

Επίσης δεν θα μπορούσε να τον ρωτήσει. Ο Νέιθαν είναι φοβερά έξυπνος και διαισθάνεται το ψέμα και την ενοχή. Την ξέρει καλύτερα από τον καθένα, μπορεί με μια ματιά να καταλάβει τα συναισθήματα της και να μαντέψει με ευκολία την επόμενη της κίνηση. Αυτήν την στιγμή ο Νέιθαν λείπει από την αποθήκη. Ίσως να θρηνεί για την γυναίκα του και για το παιδί του, ανθρώπους που σίγουρα τον αγαπούσαν.. ή έστω θα προσπαθούσαν να το κάνουν. Λογικά τώρα συνειδητοποίησε πως είναι ολομόναχος, πως έχει διώξει μακριά του όλους τους φίλους του, έχει γίνει δημόσιος κίνδυνος και η μόνη του σωτηρία είναι φύγει εκτός χώρας. Κάτι που σκοπεύει να κάνει και μάλιστα σκοπεύει να την πάρει και μαζί του. 

Αν δεν δράσει άμεσα θα καταλήξει εγκλωβισμένη σε μία άγνωστη χώρα, ανάμεσα σε αγνώστους μαζί με έναν δολοφόνο. Πιθανότατα δεν θα καταφέρει να του ξεφύγει ποτέ και θα ζει μια ζωή γεμάτη πόνο, δάκρυα, μίσος, οργή και θλίψη. Είτε θα γίνει σαν αυτόν με αποτέλεσμα να γίνει συνεργάτης του είτε θα αυτοκτονήσει κάποια στιγμή. Καμία από τις δύο επιλογές δεν την ευχαριστεί και βαθιά μέσα της ξέρει πως αυτή η στιγμή δεν θα έρθει ποτέ. Δεν θα το επιτρέψει να έρθει. Δεν θα το επιτρέψουν να έρθει. Πρέπει να καθυστερήσει τον Νέιθαν μέχρι να σκεφτεί το κατάλληλο σχέδιο για να τον κατατροπώσει. Άλλωστε ο απαγωγέας της δεν επιθυμεί κανένα θύμα του να ξεψυχήσει στα χέρια του.. άρα δεν θα το επιτρέψει. 

Η βαριά ξύλινη πόρτα ανοίγει και ένας μεθυσμένος Νέιθαν μπαίνει μέσα. Στο ένα χέρι κρατάει ένα γεμάτο μπουκάλι ουίσκι και στο άλλο χέρι ένα αναμμένο τσιγάρο. Τα μάτια του είναι πρησμένα από το κλάμα, τα μαλλιά του είναι ανακατεμένα, τα ρούχα του εμφανώς βρώμικα και φαίνεται άυπνος. Κλείνει την πόρτα με το πόδι του και γελάει νευρικά. Αφού τραβάει μια καλή τζούρα, πετάει το τσιγάρο μακριά του -χωρίς να τον ενδιαφέρει αν είναι αναμμένο ή όχι. Βγάζει το κινητό του και της το πετάει αδιάφορα.