Marrying The Arrogant Bastard [MTAB] ✔️

CHAPTER 6

MAURINE'S POV

I used to dream of my own wedding ever since I was a kid. Imagining myself walking down the aisle towards the man I'll be living with for the rest of my life, waiting for me at the altar with a smile on his face. And now, after a month of preparation, the day that I have always been dreaming of has come. Today is my wedding day.

But I'm not happy. Hindi ako masaya sa kasalang na ito dahil wala naman akong nararamdamang pagmamahal sa lalaking pakakasalan ko kaya mas pinili ko na ring makasal kami ng walang ibang nakakaalam bukod sa mga pamilya at kaibigan namin. Ako lang yata ang bukod tanging bride na hindi maipinta ang mukha sa araw ng kaniyang kasal.

Umupo ako sa harap ng malaking salamin at titig na titig sa black diamond engagement ring na bigay sa'kin ni Luther no'ng nakaraang linggo. I smiled sadly. My dream of engagement proposal and the wedding day were all ruined because of this fixed marriage. I wanted to cry. Ito na ba ang umpisa ng miserable kong buhay? A life with Luther?

"Hi, Ma'am. I'm Shiela. I am your hairstylist hired by Sir Luther." hindi ko man lang napansin ang pagpasok niya dito sa silid ko dahil sa matinding pag-iisip.

"Okay. Pero gawin mo lang na simple ang buhok ko. Ayaw ko ng mga kaartehan." Sabi ko.

"Noted, Ma'am." Nakangiting sabi sa'kin ni Shiela saka sinimulang ayusin ang buhok ko. "Are you nervous, Ma'am?" she asked.

I shook my head and plastered a weak smile, "Nah. I just don't feel my wedding day."

"Huh? Hindi po ba dapat kapag kinakasal, excited? Dapat masaya?"

I did not bother to answer her anymore. Hinayaan ko nalang siya sa kaniyang ginagawa habang iniisip ang magiging buhay ko after this union.

Makakaalis pa ba ako sa kalokohang ito? Mahahanap ko pa kaya ang true love ko? Magkakaroon pa ba ako ng sarili kong pamilya? Magiging masaya pa ba ako?

Dammit! Alam kong huli na para magsisi kaya bahala na si Batman. Paninindigan ko nalang ang naging desisyon ko.

"There. Tapos na po, Ma'am." Anunsiyo ni Sheila na nagpabalik sa akin sa reyalidad.

I smiled when I saw the outcome of her work. She transformed my hair into a messy bun but she accented it with fresh pink roses that give my hair a natural appeal and boho-chic look. It's simple but for me, It's elegant. Instead of putting on a jeweled crown, she opted for fresh roses.

"Thank you, Shiela. I love it," I said, smiling.

"Gusto kitang mas pagandahin sa araw ng kasal mo, Ma'am. Minsan lang ito mangyari sa buong buhay mo so why not enjoy it?" Sheila said brightly. "Now, let's go and put on your beautiful wedding dress, Ma'am," she said excitedly.

Naglakbay ang mga mata ko sa aking kama kung saan naroon ang susuotin kong wedding dress. It is an A-Line white wedding dress na kapag sinuot ko ay makikitaan ako ng kaunting cleavage but who cares? I still love to wear it.

Tumayo ako at naglakad palapit sa kama saka ko pinulot ang wedding dress ko.

"Let me help you put your wedding dress on you, Ma'am." Presinta ni Sheila na siyempre hindi ko tatanggihan kaya tumango nalang ako.

"Thank you, Sheila."

Sheila pulled the zipper down from the back so that I can slide on the fabric. Hinayaan ko munang ayusin ni Sheila nang maisuot ko na bago ko tiningnan ang sarili ko sa salamin.

"You're so beautiful, Ma'am. I'm sure your groom will fall for you even more kapag nakita ka niya." Puno ng paghangang sabi ni Sheila.

I sighed. Kung alam lang ni Sheila na magpapakasal kami ni Luther ng wala namang love na namamagitan sa aming dalawa.