Marrying The Arrogant Bastard [MTAB] ✔️

CHAPTER 10

MAURINE’S POV :

Damn this man! Wala na. Wala na! Wala na ang pinakaiingatan kong perlas ng silangan. Bakit ko ba kasi hindi pinigilan? Bakit ba kasi ako nagpadala?

Tumingin ako sa katabi ko sa kama. Ang animal kong asawa, sarap na sarap sa pagtulog. May alaga akong mga bata. Paano ako kikilos nito? Paano ako kikilos ng maayos kung mahapdi ‘yung ano ko. Buwiset! Mapapatay ko talaga ‘tong Luther na ‘to.

Dahan-dahan akong kumilos dahil bawat galaw ko, napapangiwi ako. Ang sakit! kinuha ko ang tuwalya na nasa hanger at ito ang ginamit kong pambalot sa hubad kong katawan. Umaga na kasi kaya kailangan kong tiisin. Maya-maya lang ay magigising na sina Tyron at Taneia.

Akmang hahakbang ako nang marinig kong magsalita ang buwiset kong asawa. “Where do  you think you're going?”

Hinarap ko siya at pinukol ng masamang tingin. “Huwag mo akong kausapin lintik ka.”

Umupo siya na hindi inaalis ang tingin sa'kin. “Maurine, I’m sorry. Lasing ako kagabi at hindi ko alam kung anong mga nagawa O pinaggagagawa ko.” He said while rubbing his nape.

Umasim ang mukha ko sa aking narinig. Lasing nga pala siya kaya ibig sabihin, wala lang ‘yun sa kaniya. Pathetic, Maurine!

“Yeah, right. Kalimutan mo na ‘yun. Wala lang naman sa’kin ‘yun.” walang ganang sabi ko saka ko siya tinalikuran at dumiretso na sa banyo pero bago pa man ako tuluyang makapasok, hinarap ko muli si Luther. “Leave my room.”

Tiningnan niya ako na parang naguguluhan.

“But— ”

“Umalis ka na sa kuwarto ko, Luther. Ayaw kong makita ka ng mga pamangkin ko dito.”

Nanlaki ang mata niya sa sinabi ko. Stupid! Inakala niya talagang may anak ako gayong siya nga ang nakauna sa'kin. istupido!

“I thought— ”

“Tss. Shut the hell up, Luther.” I hissed.

Pumasok ako ng banyo at agad tumapat sa shower. Walang kuwenta ang nangyari sa’min pero hindi ko na mababalik ang kung anong nawala sa’kin. It was a lesson for me. Hindi dapat ako basta-basta bumibigay lalo na sa taong gago at lasing.

Wait!

Paano kapag mabuntis ako? Oh god! We didn't use any protection last night. Oh god! No, please. No. Gusto kong magkaanak but not with him. Not with that arrogant bastard.

I took a deep breath. Bahala na. Mabuntis man ako, tatanggapin ko nalang pero hinding hindi ko ipapaalam sa gago kong asawa. And if ever na mangyari ‘yon, ako na mismo ang magpa-file ng divorce.

“TaMi! TaMi!” si Tyron na ang kumakatok sa pintuan nitong banyo. “TaMi, gising na po si Taneia.”

“Patapos na ako, Baby.” Tugon ko. “Bantayan mo muna si Taneia, okay?”

“Yes, TaMi.”

Mas binilisan ko na ang pagligo at kaagad lumabas ng banyo nang matapos at nagbihis. Masakit pa rin ang nasa gitna ko pero ayaw kong mapansin ng pamangkin kong si Tyron dahil paniguradong magtatanong siya kung napaano ako. Madaldal pa naman. Ayaw ko ring magtaka pati si Aling Dalia.

Paglabas ko ng silid ko ay naririnig ko na ang bungisngis ni Taneia pero bakit parang nasa kusina? Oh god!

Patakbo akong nagtungo ng kusina. Nag-aalalang baka binuhat ni Tyron ang kapatid niya.  “Tyron? Taneia?!” tawag ko sa magkapatid.

“TaMi!” Sinalubong ako ni Tyron. “Look oh. Nagluluto si Tito Luther ng almusal.” Turo nito kay Luther na nasa harap ng Stove at may suot na asul na apron pero hindi ako umimik sa kaniya.