Journey To The Right Path

Chapter 60: Break-up

Ginising ako ng tawag ni Bana. Sinagot ko na ito para matigil na ang ingay.

"Hello?" I uttered and I know my voice sounds in sick because of this sneezy nose.

"Ate Sheleen, nag-away kayo? Intindihin mo nalang siya. Alam mo naman na ganon talaga ugali niya diba? Ate-"

"Bana Shin, okay na."

"Hindi ka na makikipagbreak sa kanya?"

"I'll pray for that thing."

I end the call and try to stand up to pray.

"Almighty God, thank you for this morning. Lord, you know how my heart is in pain right now. Ang sakit, sakit po Lord. I expect that he will always understand me but I fail. Hindi pala. Lord, alam kong kayo lang po ang hindi bumibigo sa akin. Whatever happens to me, I want your plans lead me. God you know what's the best for me. In Jesus name. Amen." I pray and cry.

"Sheleen, lagi siyang nakikinig sayo." Nagulat naman ako ng magsalita si Ruth.

I give him a weak smile, im pretending that im okay. Sanay naman na akong umarteng okay kahit hindi.

Tumayo na ako dahil may pasok ako ngayon. Nagmadali lang ako dahil palate na ako. Agad akong bumaba at sumakay ng jeep. And as always right now, it's traffic so, I run until im in our university.

Pumasok akong maayos kunwari sa room. I will now always pretend. Pretend okay.

Natapos ang klase na nagpretend akong okay. Na nagpretend akong masaya at wala man lang problema. Masakit talaga siguro dahil ito ang unang experience ko kaya ganito.

Hindi na akong nag-abala pang sumama kayla Harold at Keith bagkus ay didiretso ako ng church.

I go to church. Pagkababa ko pa lamang ng sasakyan ay nakita ko na si Nathaniel. I run to him and give him a hug. A hug with a cry.

"What's the problem? Do I smell, stinky?" He try to make me laugh but I can't, im weak to give him. "Ano yon?" Iniangat niya ang mukha ko.

"Hindi ko alam kung anong gamot dito." Turo ko pa sa puso ko. Nagiging madrama nanaman ako.

"God." Turo niya pa sa itaas. "He is the cure to everything. If you can't God can." He strenghten me.

Napatingin naman ako sa likod ng nakatitig lang si Tita Marices sa amin.Tumakbo ako papalapit dito at umiyak.

"What's the problem of my baby?" Pagcheck niya sa kalagayan ko.

"Tita, naguguluhan na ako sa mga gagawin ko." Sagot ko.

"Then, let God fix you first." Kiniss niya ang noo ko. Her answer, it's true.

Pinaupo ako ni tita at kinuwento ko ang nangyari sa akin. I tell everything to tita, cause I trust her, so much.

"Tita, hindi ko alam kung bakit nangyari ito? I expect to him that he will always understand me kahit inaaway ko siya lagi pero, pero may hangganan pala ang lahat ng bagay. Tita, you know I realize a lot of things. Dapat selfless ka pagdating sa karelasyon mo. Kahit nasasaktan ka, go lang diba. Pero, ang sakit din pala kapag naramdaman mo na talag yung climax part. I accept everything to him but he don't understand me." Napaluha ako.

"Laging alam ni Lord ang tama para sayo. Minsan kasi, hinahayaan ng Lord na masaktan tayo para malaman ang mga mali natin. And I think to your part, ginising ka ng Panginoon. Sheleen, kung laging away-bati kayo ni Gio, sa tingin mo mag-grow ba kayo? Hindi lang sa relasyon niyo kundi pati sa relasyon niyo sa Diyos." Pagsasalaysay ni tito pastor.

"He corrects our wrongs and he teaches when we don't know what to do next. Kung ang nararamdaman mo ngayon Sheleen is pagkalito. Stop, look and listen to God. Sandaling huminto at muling bumalik sa basic, kung paano nagsimula ang lahat and last makinig. Listen to him, wala siyang sasabihing hindi para sa ikabubuti mo. He always knows the best for you. Kung nagkakasala ka dahil sa nangyayari ngayon, you must consult God. Natatandaan mo sinabi ko sayo?" Nagsalita nadin si Tita Marices.