Journey To The Right Path

Chapter 64: God Fix

Umuwi ako sa amin sa Bulacan, ngunit pinabalik din ako ni Tita Marices para sa isang gawain nila. Kailangan daw nila ng tulong ko.

Bumalik ako kayla Tita Marices sa araw ng Martes, kakauwi ko pa lamang noong linggo ay pinabalik na agad ako.

Agad kong nakita sila tita at tito na nagbabalot ng mga laruan. Nilapitan ko sila upang magmano, at upang ipabatid nadin na nandito na ako.

"Tita, tito." Hiningi ko ang mga kamay nila upang magmano.

"Nandito ka na pala. Maya-maya lang ay isasakay na ito sa sasakyan tapos dadalhin na sa lugar kung saan gaganapin ang outreach program." Ininform na ako ni tita.

"Coleen!" May tumapik naman agad sa likod ko, si Nathan.

"Hey, there." I give him a fist bum.

"This is your ministry too in your church, right?" Nangingiti niyang sabi sa akin.

"Yeah, because I love kids." Hindi ko maiwasang mangiti kapag bata na ang usapan. Kids are so cutes.

"Hay Coleen!" Ginulo niya ang buhok ko. "Tita Marices, Gio will helping us too. Padating nadin siya." Pagkasabi nito ni Nathan ay umalis na siya.

Tumulong nalang ako sa pagbabalot ng laruan. Napatigil nalang kami ng dumating na si Gio. May dala siyang mga school supplies para sa mga bata.

Lumapit siya kay Nathaniel at nakipag appear dito. Sumunod siyang lumapit kay Tita Marices at kay Tito Pastor para magmano. Nagulat ako ng lumapit ito sa akin, kinamayan ako nito.

"Tita, paano po yung mga foods?" Nagtanong si Gio kay tita.

"Okay na, naayos na ni Nathaniel." Sagot pa ni tita.

"Okay, maya-maya lang aalis na tayo. Pakiprepare na yung mga dadalhin. Yung mga regalo doon nalang sa kotse ko. Yung ibang youths, doon kayo sumakay kayla Pastor. And yung iba sa akin. Coleen, kay Gio ka sumabay." Natameme nalang akos a sinabi ni Nathan. Dahil siya ang leader namin, I must obey and follow him.

Nang mailagay na ang lahat ng gamit sa sasakyan ay pumasok na ako sa kotse ni Gio. Makalipas namana ng ilang minuto ay sumakay nadin ito. Pinaandar niya na ito.

"Your in this ministry, right?" Gio started to speak.

"Ah, yes. I told you before that I love kids."

"Do kids love you too kaya?" He joke but I don't try to laugh.

"I hope they would love me too. Alam ko naman na hindi ako mahirap mahalin. Sana?" Napanguso ako sa sinabi ko.

"Hindi ka nga mahirap mahalin." Tumingin siya sa akin sandali ngunit ibinalik ang tingin sa daan.

Tahimik lang kami ni Gio hanggang sa magsalita ito ulit.

"That's your dorm." Turo niya pa sa building ng dorm namin dati. "Where's your dorm mates?"

"I miss them." Bulong ko. "Si Ate Nene, first year college ako grumaduate na siya. Second year college ako kasabay ko si Gail, Rosh at Ruth na grumaduate. But then, si Juda she stop." Naalala ko ang mga memories namin.

"They misses you too. I think." Ngumiti siya sa akin.

Natahimik nalang ako matapos ang buong biyahe namin. Nakarating kami sa lugar kung saan gaganapin ang outreach program. Pababa na sana ako ng may ibinigay na jacket sa akin si Gio.

"It's cold here, believe me. Nakashorts ka pa." He throw the jacket to me. Ano naman kung nakashorts ako?

Bumaba akong nakapalupot ang jacket sa baywang ko. Hindi ko igaling magshorts pero dahil nagmamadali na ako kanina hindi na ako nag abala pang mag pantalon.