Nagising ako sa kwarto ni Nathan. Sa sala siya natulog at ako ang pinagamit niya ng kwarto niya.
"Coleen, tapos ka na ba?" Kumatok naman si Nathan.
"Opo, lalabas na po."
Nagyaya kasi si Nathan na lumabas kami. Hindi daw kasi siya nakasama sa celebration namin kahapon dahil may gawajn nga sila.
Lumabas na ako at nakita ko na pinaandar niya na ang kotse niya.
"Oh, what an outfit?!" Binola pa ako ni Nathan.
Nakasuot kasi ako ng denim shirts and denim skirts. Tita Marices braid my hair that's why I look so cute. Sheleen, your so cute?
"Nakakabata pala ang pag-graduate!" Biniro niya ulit ako.
Pumasok anlang ako sa loob ng kotse niya at ganon din ang ginawa niya. Pinaandar niya na ang kotse niya hanggang sa makarating kami sa isang cafe.
Bumaba na ako at pumasok sa loob. Sinundan niya lang ako. Nakita ko naman na may space na lugar doon kaya doon ako agad pumunta.
"Order ka na." Pagkaupong pagkaupo ko ay iyon na agad ang sinabi ni Nathan. "Don't worry, my treat." He laugh.
Umorder na ako. Tinawag niya ang waiter para masabi na ang mga order namin.
"May gusto ka pa ba?" Nagtanong pa siya.
"Wala na."
"Okay, mag-ccr lang ako." He said it and leave me.
Pinaglalaruan ko lang ang daliri ko hanggang sa may umupo sa harap ko. It's not Nathan.
"Sorry im late." Nagsalita na ito.
Paano ko nakalimutan? Kasama nga pala namin si Gio ngayon. Goodness, I forgot!
"Order ka na." Inabot ko sa kanya ang menu.
"No, im full." Pagtanggi niya.
"But your here to eat."
"Mamaya nalang." Wala na akong nagawa.
Hindi ako mapakali dahil nasa harap ko siya. Pinaglalaruan ko lang ang tissue na nasa harapan ko.
"Ang tagal naman ni Nathan." I whisper.
"Do you want me to find him?" Nagulat naman ako ng magsalita ito ulit.
"No." Umiling ako.
"Nasaan na siya?"
"On CR."
"Check ko."
"Huwag na." Pinigil ko ito ng balak niyang tumayo.
"What's with that face?" He sarcastically ask me.
"Why?" Hawak ko pa sa mukha ko.
"Nothing."
"Ano bang itsura ko?" Nag-aalala akong nagtanong sa kanya.
"You still look pretty." He uttered and make my heart fluttered.
Tinitigan ko lang siya.
"Oh, Gio you're here. Sorry may kinausap lang kasi ako sa cellphone. May emergency." Pagpapaliwanag pa ni Nathan.
"Ano bang nangyari?" Gio ask him.
"My dad, he is having a hard time with my mom. I need to go home. Sheleen, sorry again." Hinawakan niya pa ang kamay ko at pinisil ito.
"Sige na, uwi ka na."
"Okay, ingat kayo. Gio, eat my order." Utos pa ni Nathan kay Gio.
Nang makaalis si Nathan ay dumating naman ang pagkain na inorder namin. We eat and I eat too.
BINABASA MO ANG
Journey To The Right Path
SpiritüelOur journey wouldn't be easy, but striving it will always give us fruitful and a worth fight.