Journey To The Right Path

Chapter 2: A Blessed Life

                 

"Oh what the hell!!! Baliw ka bang babae ka. Just go away stay away. What's your problem? Are you crazy?" the driver said to the girl.

"Im sorry, diko po sinasadya."the girl said it while standing in the middle of the road. Nanginginig na din ito kaya pinuntahan ko na sya. Marami narin kasing taong nakatingin at parang asar na asar na dahil sila ang dahilan ng trapiko.

                  

"Sir, im so sorry ako na po ang humihingi ng paumanhin. Buntis po siya kaya ako na po bahala sorry po." Tinulungan kong maglakad ang babae palayo.

"Dad, let them go im late!!! Okay both of you can go." Narinig kong may sumigaw na lalaki sa loob ng kotse. "You may go now please lang bilisan nyo na."

                 

"No, dont go. Sino ka ba? Bakit tinutulungan mo ang babaing yan." the driver asking me.

"Me, im the one who have heart for this girl. Im a person kaya tutulungan ko sya kaya pwede ba  LET HER GO!" I started to shout kaya pinaalis na din kami ng driver. "Are you okay? Ano ba nangyari sayo?"

★★★★★★★

Umupo kami sa tricycle at doon nag usap.

   

"May problema ako gusto ko ng mamatay." the girl started to cry. "Im pregnant six months na to, I dont know what to do kaya gusto ko na lang magpasagasa. Pero di ako nasagasaan dahil pinigilan nung lalaki kanina yung tatay niya yung nakaupo sa passenger seat."

"Why did you try to do that? Buti na lang di ka naaksidente. Kawawa naman yang Baby mo." I touch the girl tummy.

"Miss thank you nga pala ahh. Pero bakit mo ko tinulungan?"the girl asked her.
        
                 
"Just answer my question first then sasagutin ko kung bakit kita tinulungan." Sagot ko sa babae.

"Eighteen years old lang ako. Seventeen years old ako ng mabuntis eto pa nga ang kinagulantang ko sa araw ng pasko. Nabuntis ako ng boyfriend ko magkacollege nako kaso eto nangyari sakin tingin ko ka edad lang kita at ang swerte mo dahil di ka natulad sakin."the girl started to cry again.

                  
"Yes ka edad mo lang ako. Nasan na yung tatay nung Baby mo?" I wipe the tears from the girl.

"Yun nga eh wala na. Iniwan nya sa akin to were both college sabi niya magaaral muna siya. Pero di niya iniisip kung pano ako nag aaral din naman ako ah. Walangya talaga yung lalaking yon." Patuloy na umiiyak ang babae. "Ikaw wala ka bang boyfriend? Wag kang gagaya sa akin. Mag-aral ka muna."
                  
                  
"Tagasaan po ba kayo hatid ko na po kayo." Tinanong ko siya habang  inaalayan ang babae. "Ate can I ask for your name?"

"Mitch, pero diba sabi mo sasagutin mo tanong ko. Bakit?"

"Nung nalaman ko kasi na buntis ka, nagresponse ako agad. I dont know why pero kasi yung ate ko buntis din sya but I am not there to rescue her kaya okay lang yon."

"Ahhhhh.... Sige thank you ulit, wag mo na kong ihatid saka salamat narealize ko na sa pagligtas mo sa akin kanina may nag aalala pa pala sa kin wag ka ng mag alala wala na kong gagawing masama." Tumigil na sa pag iyak ang babae at saka ko siya tinulungan bumaba sa tricycle.

       
   
"Ate, alaways remember you are still blessed may gagawin ang Diyos.Ingat po kayo Ate Mitch." Tinaas ni ko ang kamay at saka nag paalam sa babae at pati ang babae ay nag paalam na rin sa akin.