Journey To The Right Path

Chapter 49: Childhood

Nang matapos si Gio sa pagdadasal ay kumalas na kami sa mga yakap namin. Umalis nadin ang mga manunugtog. Umupo na kamk ni Gio, magkatapat kami ngayon.

Habang nakapatong ang kamay ko sa table ay hinawakan niya iyon ng marahan. Napatingin naman ako sa kanya. Nakatingin siya sa bracelet ko.

"Nasayo pa pala yan." Ngumiti naman siya sa bracelet ko.

"Ofcourse."

"Sheleen, may ikukwento ako sayo."

"Ano yon?" Kunot-noo kong tanong.

"When first time I saw you, I don't really like you. But then, noong isinama kita sa game ko noon, I start liking you. Nakita ko kung paano mo ako iniintindi noon. Nagulat nga ako nung nagalit ka sa akin dahil im always blaming God. Lalo kung nalaman na totoo yung nararamdaman ko nung tinulungan mo ko, yung nasa court ako. You help me when I can't help my self Sheleen. Sheleen, I see how you care to me. Hindi ko narinig na nagreklamo ka sa akin until now, though dati nagalit ka. Sheleen, remeber the time that you bring me on your church, I felt something weird. Parang may nagpaiyak sa puso ko, and when I ask you it confirms me that it's God who touches my heart. Ang dami mo ng nagawa para sa akin. You introduce God to me, you love me, you understand me and ofcourse you are the reason why I know myself. Ikaw ang dahilan kung paano ko nakilala ng totoo ang sarili ko. Sheleen, hindi kita kayang saktan, kasi never mong ipinadama na kasakit-sakit ako. Ngayon lang ako nagdrama."

"Gio, napakasweet mo naman." Kunwari ay kinikilig ako, pero kinikilig talaga ako.

"Talaga?"

"Opo." I smiled to him.

"By the way sa sunday, magsisimba ako sa inyo."

"Oo nga pala, Gio sa sunday din may October Praise kami sasama kita."

"Okay." He nod.

"I-meet mo din pala mga trupa ko doon sa amin. Isasama ko din kasi sila sa October Praise."

"Sige."

Kumain na kami at ng makatapos kami ay nagyaya na akong umuwi. Pumunta kami kung saan nakapark ang kotse niya. Nang balak ko ng pumasok ay tinangka niyang kuwain ang kamay ko.

"Wait, I have something for you." He give me a wide smile.

"What is it?"

Nilabas niya ang isang jewelry box. Hindi naman siguro singsing ang laman nito. Nakumpirma ko na lang an kwintas ito ng buksan niya. Nilabas niya ito at nakita kk ang pendant nito an nakalagay ay 'Jesus'.

"Do you like it?" Tanong niya ap sa akin.

"Kahit anong bagay na manggagaling sayo, maguhustuhan ko." Lumapit ako sa kanya at niyakap ko ulit siya.

Sinuot niya sa akin ito at napangiti naman ako dahil doon. Nang matapos niya ng isuot sa akin iyon ay hinawakan niya ang mga pisngi ko.

"There's no more beautiful than a woman of God." He romantically said it.

Matapos niyang sabihin ang mgq katagang iyon ay idinikit niya ang noo niya sa noo ko.

"You are so beautiful, baby. I will never get tired saying I love you to you. I love you, baby." Tumingin siya sa mga mata ko. Hindi ko alam kung bakit may mga luhang lumabas sa mga mata ko pero parang ngayon ko lang naramdaman ang ganitong pakiramdam.

"I love you too, Gio. I will always love you." Niyakap ko ulit siya. Nadama ko muli ang init ng katawa niya.

Matapos ang mga pangyayaring iyon ay hinatid niya na ako sa dorm ko. Nagpaalam ako sa kanya at ganon din naman siya.