နယုန္ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲ ေျဖၿပီးသြားၿပီမို႔ ဦးက နယုန႔္ကို မုန႔္လိုက္ေကြၽးသည္။ အဲ့ဒီက အျပန္မွာ အိမ္ကို တန္းမျပန္ေသးဘဲ က်ဳံးဘက္ကိုသြားၿပီး ေလညင္းခံထြက္ၾကေသးသည္။ဒီညက နယုန္ အရမ္းေပ်ာ္သည့္ ေႏြဦးညေလးပါ။ ဦးႏွင့္ နယုန္သည္ လက္ခ်င္းတြဲၿပီး က်ဳံးေဘးမွာ လမ္းေလွ်ာက္ၾကသည္။ အေမွာင္ရိပ္ က်ေနသည့္ ေနရာကိုမွ ေ႐ြးထိုင္ျဖစ္ၾကသည္။ လမ္းသြားလမ္းလာ လူလစ္ခ်ိန္တိုင္းမွာ ဖ်တ္ခနဲ ဖ်တ္ခနဲ အနမ္းေပးျဖစ္ၾကသည္။
"ဟယ္လို တီေလး"
"အင္း..ေရာင္ျခည္ ..၈ နာရီေက်ာ္ေနၿပီ၊ အိမ္ျပန္လာၾကေတာ့၊ ညီအစ္ကိုေတြ ဘယ္ေရာက္ေနၾကလဲ"
"က်ဳံးေဘးမွာ ေလညင္းခံေနတာ တီေလး၊ အခု ျပန္လာမယ္"
"အင္း ..ဆိုင္ကယ္ျဖည္းျဖည္းေမာင္း"
"ဟုတ္ကဲ့ .. တီေလး"
ေရာင္ျခည္သည္ တီေလးနဲ႕ ဖုန္းေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္ နယုန႔္ကို မ်က္ခုံးပင့္ျပလိုက္သည္။ နယုန္က အလိုမက်တဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႕ ေရာင္ျခည့္ကို ႏွာေခါင္းျပန္ရႈံ႕ျပသည္။
"တီေလး ေခၚေနၿပီ၊ ကိုကိုတို႔ အိမ္ျပန္ရေအာင္"
"ႀကီးမြန္က ဘာမွန္းလည္း မသိဘူး၊ ဦးနဲ႕ အၾကင္နာေပးလို႔ေတာင္ မဝေသးဘူး"
"အိမ္ေရာက္ရင္ တစ္ခါ ျပန္ေပးမယ္ေလ၊ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲလည္း ေျဖၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ကေလး စာက်က္စရာ မလိုေသးဘူးေလ"
"ကတိေနာ္ ဦး"
"ကတိ ကတိ"
"အိမ္ေရာက္တာနဲ႕ေနာ္"
"အိုေက"
နယုန္သည္ စိတ္အလိုမက်စြာ မ်က္ႏွာကို စူပုတ္ၿပီး ထိုင္ေနရာမွ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။ အိမ္ကိုမျပန္ခ်င္ျပန္ခ်င္နဲ႕ ဦးကိုယ္တိုင္ေမာင္းေသာ ဆိုင္ကယ္ကို နယုန္က အေနာက္ကေန ခြထိုင္စီးၿပီး စူပုတ္ပုတ္မ်က္ႏွာေလးနဲ႕ အိမ္ကို ျပန္ပါလာသည္။
YOU ARE READING
မိုးနတ်သား၏ ကြယ်နှင်တံ [Completed]
Romanceမှောင်မည်းနေသော အခန်းထဲမှာ အလင်းရောင်တွေ ဖြာထွက်လာအောင် စွမ်းဆောင်နိုင်သောသူ သူဟာ တကယ်တော့ ကျွန်တော့်ဘဝရဲ့ မီးအိမ်ရှင်
![မိုးနတ်သား၏ ကြယ်နှင်တံ [Completed]](https://img.wattpad.com/cover/185715545-64-k555168.jpg)