မိုးနတ်သား၏ ကြယ်နှင်တံ [Completed]

15[Z]

ဦးကို မ်က္ရည္က်ေအာင္လုပ္သည့္ တရားခံဟာ ဘယ္သူျဖစ္နိုင္လဲလို႔ နယုန္စဥ္းစားေနမိသည္။နယုန္တို႔ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ပတ္သက္ေနတာက မႏၲေလးမွာဆိုရင္ မမသဇင္ႏွင့္ ၾကယ္ပဲရွိသည္။ မမသဇင္ကမ်ား ဦးကို ဆိုး႐ြားသိမ္ႏုပ္တဲ့စကားေတြ ေျပာခဲ့သလား။ မမသဇင္က စကားလုံးရိုင္းရိုင္းေတြမသုံးပဲ အလိမၼာ သုံးၿပီးေတာ့ လူကိုအထိနာေအာင္ ေျပာတတ္တယ္ဆိုတာ နယုန္ကိုယ္တိုင္ ႀကဳံခဲ့ဖူးလို႔ ေသခ်ာသိသည္။ အဲ့ဒါဆို ၾကယ္မ်ားလား။ နယုန္ေမးတာကို ဦးက ျပန္မေျဖေပမယ့္ ႀကီးမြန္ကို သြားေမးလွ်င္ေတာ့ နယုန္သိခ်င္သည့္အေျဖကို ရေလာက္သည္။ ဒါေပမယ့္ ဦးက နယုန႔္ေဘးမွာ ရွိေနေသးလို႔ ႀကီးမြန္ကို နယုန္ သြားမေမးေသးပါ။

"နယုန္ ဗိုက္ဆာေနၿပီလား၊ ေန႕လယ္စာ သြားစားေတာ့မလား"

"ဟုတ္ကဲ့ ဦး"

ဦးႏွင့္နယုန္သည္ အိမ္ေအာက္ထပ္က ထမင္းစားခန္းကို ဆင္းလာၾကသည္။ႀကီးမြန္က ထမင္းစားပြဲေပၚမွာ ေန႕လယ္စာကို အဆင္သင့္ျပင္ထားေပးသည္။ ဦးႏွင့္ ႀကီးမြန္အတြက္ ေန႕လယ္စာက ဦးက အိမ္မွာရွိေနတဲ့ ရက္ဆိုၿပီး ႀကီးမြန္က အုန္းထမင္းခ်က္ေကြၽးသည္။ တြဲဖက္စားရမယ့္ ဟင္းအမယ္က အရသာရွိလွေသာ ျမန္မာၾကက္သားဟင္း။ ႀကီးမြန္ကိုယ္တိုင္ ပုလင္းနဲ႕ သိပ္ထားသည့္ သရက္သီးသနပ္ကလည္း အအီေျပေလးအျဖစ္ စားပြဲအလယ္မွာ တစ္ပန္းကန္ ေနရာယူသည္။ နယုန႔္အတြက္က လူမမာစာ ၾကက္စြပ္ျပဳတ္ပူပူတစ္ခြက္။

"ဦး.. ပန္းကန္ မေဆးနဲ႕ဗ်၊ ဦး စားထားတဲ့ပန္းကန္ကို ကြၽန္ေတာ္ေဆးေပးခ်င္လို႔ပါ၊ အခုေရာ ေနာင္ေရာ"

ဦးက ထမင္းဝိုင္းမွ အရင္ဆုံး ျပန္ထသည္။ နယုန္က ဦးရဲ႕ပန္းကန္ကို လွမ္းဆြဲလိုက္တာမို႔ ႀကီးမြန္က ရယ္သည္။ ဦးကို ေက်းဇူးျပန္မဆပ္နိုင္ေသးတဲ့အခ်ိန္မွာ နယုန္တတ္နိုင္တဲ့ အလုပ္အေကြၽးျပဳျခင္းျဖင့္ ဦးကို ေက်းဇူးဆပ္ခ်င္တာ။

"သားနယုန္တို႔မ်ား မ်က္ႏွာလိုက္တယ္ေနာ္၊ သူ႕ကိုကို စားထားတဲ့ ပန္းကန္က်ေတာ့ ေဆးခ်င္လြန္းလို႔ ဆြဲလုေနပါလား"

"ဟီး.. ႀကီးမြန္ပန္းကန္လည္း ကြၽန္ေတာ္ ေဆးေပးမွာေပါ့"

"ႀကီးမြန္က စတာပါကြယ္၊ ပန္းကန္ေတြ က်ကြဲမွာေပါ့ သားရဲ႕"