Umursamazlık Felsefesi

Bölüm[34]

   "Hepsi yalandı.Kuzey,onu Gökçe ile evlendirmemeniz için benimle anlaşma yaptı.Sahte evlilik yaptık ve ben hamile değilim."

"Kızım sen ne diyorsun?"Şaşkınlıkla karşımda ki koltuğa oturdu.

"Biz,size oyun oynarken birbirimize aşık olduk.Ben onu çok seviyorum Suzan Hanım,ama o beni istemiyor.Oynadığımız oyunu saçma buldu,benden ayrılma sebebi bu.Bana aşık olduğunu hatırlamıyor bile.Onunla boşanmasam ne olacak?Hamile değilim ben,hiç bir sebebim yok onun yanında kalmak için."

"Siz nasıl bir şeye bulaştınız kızım?Benim aklım almıyor.Ne olacak şimdi?"

"Bir gece daha burada kalacağım.Sonra kardeşlerimi alıp evimize döneceğim.Anne ve babamın evine."Kafasını iki yana salladı ve"Olmaz."dedi.

"Sizi öylece bırakamam.Nasıl bakacaksın iki çocuğa?"

"Bunu umursamayın.Ben kendi ayaklarımın üstünde,duracak yaştayım."Ayağa kalktım ve burnumu çektim.

"İyi geceler size."Kapıyı açtım ve kendimi dışarı atıp derin bir nefes aldım.Elime ne geçmişti?Hiçbir şey,sadece içimde taşıdığım koca yükten kurtuldum.Kuzey'in odasına gittim ve kapıyı açtım.Camın önünde dikilmiş,dışarısını izliyordu.

"Kapıyı tıklayabilirdin.Belki üstümü giyiniyorum?"

"O zaman kapıyı kilitle.Vücudunu benden sakınmak için çok geç kaldın."

"Ne saçmalıyorsun?"dediğinde kapıyı kapattım ve dolabın kenarına sıkıştırdığım valizimi çıkarttım.

Gözlerimi devirdim ve"Biz evliydik Kuzey."diye cevap verdim sorusuna.

"Sahte evlilik."

"Sen bana aşıktın."

"Aşıktı."

"Eski Kuzey'di o,pardon."mırıldandım ve dolabın kendime ait gözünü açıp kıyafetlerimi valize yerleştirdim.Doktor normal bir durum,akışına bırak dese de hazmedemiyordum.Bana karşı soğuk davranışları ve dün verdiği gökyüzü ile yıldız örneği,hafızasının yerine geldiğini düşünmeme neden oluyordu,hazmedemiyordum.

"Ne zaman gidiyorsun?Nereye gideceğini buldun mu?"

"Umurunda mı?"

"Evet umurumda.Garip kızsın Eflal,seni anlamak zor ama insanın merak edesi geliyor istemeden."Son kıyafetlerimi de yerleştirdim ve cevap vermeden fermuarını kapattım.Kapıdan çıkmak için yeltendiğimde tekrar konuşmaya başladı.

"Sorularıma cevap vermedin."

"Senden uzaklara gitmek isterdim ama şimdilik sadece anne ve babamın evine gidiyorum.Kendini kurtarmak için beni koparttığın yere geri dönüyorum."

"Kabul etmeseydin.Kuzey sana camdan atla dese atlar mıydın?"

"Atlardım.Ben ona canımı bile verirdim.Şu saatten sonra sana günahımı bile vermem ama."Kapıyı açtım ve Efe'nin odasına yürümeye başladım.İçeri girdiğimde ikisi Kardelen'le oturmuş gülüşüyorlardı.

"Ne yapıyorsunuz?"dediğimde beni fark ettiler ve bana döndüler.

"Kardelen'e matematik anlatıyorum.Bu sene sınava girecek ve bu konuyu bilmiyormuş."Önünde ki test kitabını gösterdiğinde kafamı salladım ve valizi duvara dayadım.Sınavıma dört gün kalmıştı ve ben iyice salmıştım kendimi.Sürekli ağlıyordum,ders çalışmıyordum ve aylak aylak gezinip psikopatlık yapıyordum.

"Senin 4 gün sonra sınavın yok mu?"Kardelen tekrar bana baktığında kafamı salladım ve yatağa oturdum.

"Baksanıza halime.Sınav çalışacak moralim mi kaldı?"Gözlerim sürekli sulu sulu geziniyordum ortalıkta.