Umursamazlık Felsefesi

Bölüm[51]

"Tamam sakin olun."dedim derin bir nefes alıp.Söylediğimiz şey hem Leon'u hem de Kuzey'i adeta sinir küpüne çevirmişti.Haklılardı da.Kuzey yakın bir arkadaşı olan Mert'in böylesine karaktersizce bir davranış sergilemesini asla ama asla aklından geçiremezdi.

"Abi gidelim evini basıp tekme tokat çıkartalım o herifi.Çok sinirlendim bak."Leon elini kapıya sinirle uzatırken gözlerinde ki nefret bas bas bağırıyordu.

"Saçmalama."dedi Kuzey."Mantıklı düşün Leon.Fikret kendisini tehlikeye atacak bir adam değil.Fazla akıllı ve eminim Mert'i çoktan buralardan uzaklaştırmıştır."

"Kuzeh haklı."dedim arkamda ki yastığa iyice yaslanırken."Bizim bir plan yapmamız ve en azından birisini tuzağa düşürüp yakalamamız gerekiyor.Böylece diğerlerinin yerini bulmak kolay olacaktır."

"Ablam haklı.Polisin bir şey yapacağı yok adamlar çok akıllı her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünüyor ve bir haber aldıklarında saniyesinde oradan ışınlanıyorlar.Günlerdir bunu gözlemledim.Bizim bir araya gelip,şu Zafer denen adamı hezimete uğrattığımız gibi onları da avlamamız gerekiyor."

"Ben ve Leon yeteriz.Siz bu olayın dışında kalın.Zaten yeterince yıprandınız."

"Kuzey saçmalama!"dedim kaşlarımı olabildiğince çatarak.

"Ava giden avlanır ve eğer siz bu işi dört kişiye iki kişi olarak yapmaya kalkışırsanız sonucunda felaket doğar."

"Ne diyorsun Eflal?Bana bu olaya daha fazla dahil olacağını ima etme sakın."Kollarımı birleştirdim ve kafamı evet anlamında salladım.

"Şu an bu odada ki herkes..."dedim tek tek yüzlerine bakarak.

"Gönüllü olarak bu operasyona katılmayı kabul ediyor mu diye sormuyorum.Kabul etmeyen şimdiden ben yokum desin."

"Birimiz hepimiz için ve hepimiz birimiz için diyorum.Ben varım."Kardelen kıkırdadığında Efe'de işaret parmağını ona uzatıp kafasını salladı.Yani onayladı...

"Hayır!"dedi Kuzey kaşlarını çatıp yüzüme bakarken.

"Hepimiz olsak bile sen olmayacaksın Eflal.Bir daha bu riski göze alamam ben.Sen üç kişi sayılırsın zaten kendine gel!"Gözlerinde ki inat gözlerime ilişirken kafamı iki yana sallayarak fikrini reddettim.

"Güçlü birisi olduğumu sen söyledin.Ben,adalet yerini buluncaya dek sonuna kadar direnmeye hazırım.Sonunda ölüm bile olsa."Kuzey alaycı bir gülüşe saçlarını karıştırdı ve"Allahım sabır ver..."diye mırıldandı.

"Bir şey yapalım abi.Zaman kaybediyoruz böyle boş oturdukça.Bir plan hazırlayalım en azından."Leon hala Mert'e olan siniri ile Kuzey'e döndüğünde Kuzey yanında ki siyah deri koltuğa yayıldı ve gözlerini kapatıp kafasını geriye attı.

"Ben bu konuda iyi değilim.Zafer olayında da planı sen yapmıştın.Var mı bir fikrin?"Gözünü açıp Leon'a baktığında Leon'da yanına gitti ve oturup bir kaç dakika düşünmeye başladı.Bu sire zarfında hiç birimiz konuşmadık,tek kelime etmedik ve sadece bir birimizin yüzlerine bakıp durduk.Leon'sa derin düşüncelerle tavana bakıyordu.

"Buldum."dedi gözlerini tavandan çekip elini şıklatırken.

"Neyi?"Kuzey merakla yüzüne baktığında,üçümüzün olduğu tarafa çevirdi bakışlarını ve başladı anlatmaya.

"Annem babam ortalardan kaybolduğundan beri hiç üzgün değil.Ya da hiç babam hakkında konuşmuyor.Aynı durum senin annende de geçerlidir diye düşünüyorum Karbükücü?"dediğinde Kardelen bir kaç saniye kaşlarını çattı ve kafasını evet anlamında salladı.Bu Leon'un ona ara sıra kullandığı bir lakaptı.Karbükücü...