Umursamazlık Felsefesi

Bölüm[4]

  Kumsal bir bana bir abisine olayı anlamamışcasına bakarken ben de hala şoktaydım.

"Tava yoğurdu."dediğimde işaret parmağını,aynen der gibi bana çevirdi.

"Tava yoğurdu derken?"Kumsal'a dönüp kıkırdadım ve Kuzey olduğunu tahmin ettiğim kişiye geri döndüm.

"Kuzey sen misin?"

"Evet ama konu o değil,senin bu odada ne işin var?"

"Ben Kumsal'ın yeni öğretmeni olarak işe alın-"Lafımı böldü ve yanımıza yaklaştı.

"Öğretmen mi?Yaşın kaç?"

"20 yaşıma gireceğim."

"Öğretmen sayılmazsın yani.Babaannem tecrübesiz birisini nasıl işe aldı?"diye söylenirken Kumsal'ı kucağına aldı ve sandalyesine yerleştirdi.

"Birincisi tecrübesiz değilim.Derslerim gayet iyidir ve Kumsal'a her dersi en iyi şekilde anlatacağım.İkinc-"

"Buraya girmeniz yasak!İlk hatanı bugünden yapmışsın."Sinirle kaşlarımı çattım ve kollarımı birleştirdim.

"Babaannemin haberi var abi.Sinirlenme lütfen."Kumsal abisini anlatırken huysuz birisi olduğundan bahsetmeyi unutmuştu sanırım.Kumsal sessiz,sakin ve nazik bir kızken abisi nasıl ukala,huysuz ve kaba olabiliyordu?

"Babaannem izin vermiş olabilir ama ben izin vermiyorum Kumsal!"diyerek sesini yükselttiğinde Kumsal'ın gözleri dolmaya başlamıştı.Onu iterek, yere diz çöktüm ve Kumsal'ın yüzünü ellerimin arasına aldım.

"Sakin ol canım.Abin bugün tersinden uyanmış."Kumsal'ı teselli etmeye çalışırken bir yandan da abisine döndüm ve ağzıma geleni saymaya başladım.

"Kumsal'a piyano çalmayı öğretiyordum.Babaannesinden izin alamasaydık dokunmazdım.Merak etme."Ayağa kalktım ve Kumsal'ın tekerlekli sandalyesini iterek odadan hızla çıktım.Sinirden yüzüm alev almıştı ve sakinleşmek için derin derin nefes alıyordum.

"Anahtarı sana başkalarını odaya sok diye vermedim Kumsal!"dediğinde arkamda kapıyı kilitleyen Kuzey'e döndüm.

"Ya ne saçmalıyorsun!Umrumda olmadığının farkında mısın?UM-UR-UM-DA-DE-ĞİL-SİN!"Heceleyerek söylediğim bu cümleden sonra sabır çekerek tekrar yürümeye başladığım sırada Suzan Hanım odasından çıktı ve bize baktı.

"Ne oluyor çocuklar?Bir sorun mu var?"Suzan Hanım'ın olaya el atacağını düşünerek Kumsal'ı yanına götürdüm ve savunmaya geçtim.

"Torununuz piyano dersimizi böldü Suzan Hanım.Sizden izin aldığımızı söyledik fakat kendisinden de izin almamız gerekiyormuş."diyerek onu ima ettiğimde,ölümcül bakışları ile göz göze gelmiştim.

"O odaya bizden başka kimse girmeyecekti babaan-"Suzan Hanım,Kuzey'in cümlesini böldü ve bana dönüp gülümsedi.

"Kusura bakma kızım.Sanırım heyheyleri üzerinde yine."

"Ne heyheyi babaanne?Kumsal ve benden başka kimse o eşyalara dokunmayacaktı,o odaya girmeyecekti.Ben bile dokunmuyordum en son annemle babamın el değdi diye."Son cümlesi kendimi suçlu hissetmeme neden olmuştu.Belki de haklıydı,sonuçta annesine ait piyanoya parmak izlerimi bırakıp,annesinin parmak izlerini yok etmiştim.Ne kadarda aptalım,bu yönden düşünememiştim.

Başımı öne eğerek"Özür di-"diye başlattığım cümlemi kumsal böldü.

"Ben ondan rica ettim,bana piyano öğretmesini istedim.Annem ölmeden önce,ben büyüyünce öğreteceğini söylemişti.Ama artık yok!Eflal abla çalmayı biliyorum dediği için ondan rica ettim."Yere çöktüm ve göz yaşlarına boğulan Kumsal'ı kendime çekip sımsıkı sarıldım.