Umursamazlık Felsefesi

Bölüm[53]

   "Efe"diye bağırdım 15.kez kapıya vuruşumla ve sonunda kapıyı hızla açmasıyla,biraz sendeleyerek karşımda ki uykulu Efe'ye baktım.

"Bir an azrail kapıma dayandı sandım.Ne yapıyorsun sabahın köründe?"

"Hay elinin körü!"dedim havaya kaldırdığım yumruğumu sinirle sıkarken.

"Saat 11'e geliyor.Çıkacağız 10 dakika sonra,hazırlan çabuk."Kapıyı yüzüme kapatmasıyla sabır çekerek odaya döndüm ve hala uyuklayan Kuzey'in yanına gidip dürtüklemeye başladım.

"Kuzey,Kuzey...Kuzey uyansana!"Kafasını yastıktan istemeye istemeye kaldırıp uykulu gözlerle yüzüme baktı ve tekrar yastığa gömüldü.

"Bak ya,göz göre göre geri yatıyorsun bir de.On dakika sonra Leon kapıda olur yalnız."Beni takmadığında sinirle koluna vurdum ve"Uyansana be adam!"diye bağırdım.

"Ya ne var!"Kafasını hızla kaldırdığında oturduğum yerden kalktım ve kollarımı birleştirdim.

"Ben seni uyandırırken aşkım,hayatım,bebeğim diyerek saçını okşayarak uyandırıyorum.Gördüğüm muameleye bak.OYONSONO BO ODOM!"Taklidimi yaparak zar zor ayağa kalktı ve banyoya girip kapıyı kapattı.Oysa ki yarım saat önce"Beş dakika sonra uyanacağım."dediği için rahat bırakmıştım...

Odadan çıktım ve son kontrol için Kardelen'in kapısına tıkladım.Kapıyı açtığında,gayet dinç ve uykusunu almış gözüküyordu.

"Efendim Eflal abla?"

"Kontrol için gelmiştim balım.Malum Efe ve Kuzey'i anca uyandırabildim."Gülmemek için eliyle ağzını kapattı ve"Ciddi misin?"diye sordu.

"Ben bir saattir uyanığım ve duş bile aldım."

"Keşke onlarda senin gibi olabilse..."Oflayarak kollarımı birleştirdim ve"Neyse ben şu Efe'yi son kez kontrol edeyim,uyuyakalır bir de."diye mırıldandım.

Tam kapıya yönelmiştim ki Efe ve Kuzey aynı anda kapıdan çıktılar ve enteresan bir şekilde tamamen hazırlardı.Şaşkınlıkla baştan aşağıya Kuzey'i süzdüm ve"Ne ara hazırlandın?"diye sordum.

"Kızım biz makyaj mı yapıyoruz?İki dakikada giy üstünü,çık.Bu kadar."Kuzey alayla gülerek yanımdan geçerken Efe'de kıs kıs gülerek onayladı onu.Hepimiz hazırlanıp aşağıya indiğimizde bir kaç dakika bile geçmeden Leon kapıda belirdi.Arabasının camının yarısını açtı ve güneş gözlüklerini çıkartıp göz kırptı.

"Günaydın millet.Atlayın hadi.Savaşmaya gidiyoruz."İçi içine sığmayan tavrı ile gece uykusunu çok iyi aldığını anlayabiliyordunuz.Kuzey ve Efe onun bu enerjisini garipseyerek arabaya binerken ben ve Kardelen'de arabada ki yerlerimizi aldık.

"Siz niye Leon gibi olamıyorsunuz?"Efe ve Kuzey'i ima ederek kemerimi bağladığımda Leon kıkırdadı ve kafasını boşluk kısımdan arkaya uzattı.

"Leon olunmaz,Leon doğulur."Kuzey derin bir iç çekti ve"Şimdi anladın mı Eflal?Bu kadar egoyu bedenimde taşıyamam ben."diye homurdandı.

Leon arabayı çalıştırdı ve Kuzey ile ufak çaplı tartışmalarını dinlemeye maruz kaldık.Dakikalarca...Leon arabayı durdurduğunda etrafa bakındım fakat,henüz villaya gelmiş gibi görünmüyorduk.Sahilin karşısında bir kaldırımın kenarındaydık.

"Kardelen ve Eflal siz burada iniyor ve şurada ki tuvalette hazırlanıp geri geliyorsunuz."Leon kapıyı açıp indiğinde ben ve Kardelen'de hemen peşinden indik ve onu takip ettik.

Bagajı açıp içinde ki karton çantaları bize uzatırken pür dikkat onu izliyordum.

"Bunlar ne?"dedim elinden aldığım çantanın içine bakarken.