Byłam zrozpaczona naszym rozstaniem, każdy z nas uciekł chcąc ochronić się przed Mikaelem, który z dnia na dzień był bliższy niż sądziliśmy. Rodzina Mikaelson udała się do Nowego Orleanu, jednak wcześniej przebywali we Włoszech, gdzie wielokrotnie się na nich natknęłam.
Zrezygnowałam z pomysłu zamieszkania w tym pięknym państwie i udałam się do Mystic Falls w którym roiło się od wampirów i innych stworzeń.
Za pomocą mojego uroku osobistego i czarów, zamieszkałam u państwa Lockwoodów, gdzie zostałam ich prywatnym lekarzem jak i zajmowałam się zielarstwem. Całymi dniami i nocami siedziałam w aptece, gdzie przygotowywałam leki jak i przyjmowałam chorych. Dzięki temu miałam pieniądze, które były mi potrzebne do dalszej ucieczki.
(Carmen w tamtych czasach pracowała kilkukrotnie w aptece, jak pamiętamy z początkowych rozdziałów właśnie w aptece poznała Kola Mikaelsona)
Wędrowałam po miasteczku szukając rozwiązania na wiele pytań, nie umiałam sobie poradzić zwłaszcza, że byłam sama. - Cholera! - westchnęłam, opierając się o mur. Byłam zmęczona ciągłym uciekaniem, ja po prostu chciałam żyć...
- Nie słyszałem, żeby jakakolwiek dama używała takich słów - od razu podskoczyłam, gdy usłyszałam nieznany głos. Poczułam jak na mojej twarzy pojawiają się delikatne rumieńce.
- Ja też nie, to dziwne.
- Widocznie jestem... - podniosłam głowę, żeby zobaczyć z kim rozmawiam.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Zobaczyłam dwóch młodych chłopaków, od razu się poprawiłam i spojrzałam na nich przenikliwie, chcąc dokończyć moje zdanie. - Wyjątkowa.
- W to nie wątpimy... - obydwoje się skłonili. - Jestem Damon a to mój młodszy brat Stefan.
