A/n
Hello, maikli lang to promise😊 just wanna say thank you to everyone who voted for this story. And thank you for reading syempre. Baguhan lang c ako kaya please, pag pasensyahan nyo na mejo uhaw pa sa kaalaman. Anyway, i want to know your thought's. If you have any suggestions or if you think hindi maganda pag kaka sulat ng story please,please,please let me know, para alam ko kung alin ang dapat ko pang i improve. A MILLION THANKS TO ALL OF YOU😘😘,
Okay back to the story.....
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Narinig kong may nag door bell at na excite ako bigla. Alam ko sila na yun. Kaya huminga muna ako ng malalim at pilit inaalis sa isipan ko ang mga narinig ko, bago nagpunta sa pinto at ako na ang nagbukas.
"Hi, bungad na bati sa akin ni Dred.
"Hi, ganting bati ko bago ko pasimpleng iginala ang aking mga mata, pero wala siya. At nakaramdam ako ng pagka dismaya.
"Tuloy kayo. Nakangiting anyaya ko sa kanila.
Pasimple ko pang iginala ang aking paningin baka nag tatago lang siya sa isang tabi para isurprise ako, pero wala eh, hindi ko talaga siya nakita kaya isinara ko na ang pinto.
Nagulat pa ako ng biglang may humawak sa braso ko at yumakap sa akin- si Rai.
"Kumusta ka na, okay na ba pakiramdam mo? Pasensiya ka na hindi na kami nakabalik kahapon, alam mo na may trabaho eh" Sabi ni Rai.
Natawa naman ako. Akala mo ilang taon kaming hindi nagkita.
"Okay na ako, hinimatay lang ako kala mo naman mamamatay na haha".
"Eh kase naman, nakakatakot kaya. Naku kala mo ba. Nung nakita ko yung dugo akala ko may sumaksak na sayo sa locker room. Ang putla mo tas wala ka pang malay.
"OA ah, nasaksak agad! Pambabara ni Lander.
"Ayieee RaiDer for the win hahaha. -its Dred, teasing Raichan and Lander.
"Tsee! Eto? Etong kutong lupa nato? Naku! Maubos man lahat ng lalaki sa mundo, hindi ko papatulan to.! Sabi ni Rai habang nakaturo kay Lander.
"Nakuuu! Wag kang mag salita ng tapos dyan Rai, baka mamaya mamalayan nalang namin kayo na ha" hahaha.
"Ewan ko sayo langit, dami mong alam, yang love of your life ang atupagin mo. Wag kang patorpe torpe baka maagawan ka pa ng iba tsee!".
"Oh, nandito na pala kayo, hi. Bati ni Mommy na kalalabas lang sa library kasunod si Dad. At sumagi nanaman sa isip ko ang mga narinig ko, pero kinalma ko ang sarili ko at pinilit na kumilos ng normal sa paningin nila. Ayaw ko silang makahalata, na may alam ako, dahil sigurado ako na lalo silang mag aalala.
"Ay hello po sa napaka gandang Mommy ni Khen. Kumusta po kayo. - si Mildred.
"Hi po tita"-- si Rai.
"Hi po ,Tita ano pong miryenda natin" -si Sky sabay kawit ng braso niya sa braso ni Mommy. Natawa naman ako. Close talaga siya kay Mommy. Actually lahat sila close, mas malambing nga lang si Sky.
"Ikaw talaga, puro pagkain nalang laman ng isip mo" lina nga kayo sa garden. Sabi ni Mom na nauna nang naglakad habang si Sky naman ay naka kawit parin ang braso sa braso ni mommy. Medyo gumaan ang pakiramdam ko. Feeling ko nagkaroon ako ng mga kapatid.
Even Mom and Dad, i can see how happy they are everytime na nandito ang mga kaibigan ko. They are really close like they are family. At masaya ako dahil dun.
Marami naman akong mga kaibigan before, but they never acted this way to my parents. Even Sabrina. She never became so close to my parents like Dred and Rai. Most of them kinaibigan lang ako because im a Lopez. But with this guys, wala silang pakialam sang pamilya man ako nagmula. Itinurin nila akong tunay na pamilya.
"Oh, Tita, dahan daham lang, aakayin kita baka madapa ka" pangungulit ni Sky kay Mommy.
"He! Anong akala mo sa akin matanda na? Kaya pa nga kitang talunin sa running eh"
"Naku wag na po Tita, hindi mo na kailangan tumakbo pa, ibibigay ko na agad ang medalya baka mabalian ka pa hahahaha" -si Sky.
"Abat itong mokong na ito! Yaya, wag mong bigyan ng miryenda to si Langit ah!" Sigaw ni Mom.
"Ikaw naman Tita mommy, hindi ka na mabiro joke lang yun, ang ganda ganda mo kaya oh, muka kang nasa early twenties lang". Sabi bi Sky habang kunwari sinisipat ang kabuuan ni Mom.
Natawa naman kaming lahat.
"Teka nasaan si Yohan? Maya mayang tanong ni Dad.
"Aba oo nga ano, nasaan na ang manugang ko balit hindi nyo kasama?
"Thank God, im dying to ask that question"
"Ah, dala po kase niya kotse niya kaya hindi namin siya kasabay, baka po may dinaanan lang padating narin po yun. Sagot ni Lander.
"Ganun ba? Okay. - si mommy
Gaya ng dati, kapag pumunta dito ang mga kaibigan ko, wala kaming ibang ginawa kundi mag kwetuhan, magkantahan, magtawanan. Habang nag me miryenda Kasama sina Mommy at Daddy. Parang family bonding.
Nasa kalagitnaan na kami ng pag kukwentuhan ng may mag doorbell.
Biglang tumayo si Mommy.
"Ako na, baka ang manugang ko na yan. Nakangiting prinsinta ni Mommy.
"Mom? Anung manugang ang sinasabi mo dyan? Kunwaring maktol ko, pero ang totoo, gustong gusto ko ang pakiramdam pag tinatawag niyang manugang si Yohan.
Hindi ako pinansin ni Mommy. Nag madali na itong buksan ang pinto
"pshh! Mas excited pa sa akin hello Mom ako nililigawan oh"
"Tagal mo naman dre' san la ba nag suot? Salubong ni Sky kay Yohan.
Pero hindi siya pinansin nito at deretsong lumapit sa akin.
"Prinsesa ko! Sabi nito saka nag back hug. Jusmey! Ang higpit, so ano? Asawang two years na hindi nakita dahil nagtrabaho sa abroad ganun?. Sabi ko pero syempre sa isip lang hehe.
"Ano ba lumayo ka nga makayakap wagas!. Singhal ko kunwari. Gosh, nakakahiya, andito mga kaibigan namin, pati sina Mom and Dad pero makaasta kala mo kami lang ang tao. To think na hindi ko pa siya boyfriend. Kaloka!.
"Prinsesa naman namiss lang kita. Sabi. Niya with pa sad face at kakamot kamot pa sa ulo.
"Tsk! Layo na kase bibigwasan na kita" angal ko parin na pilit tinatanggal ang kamay niyang naka yakap sa akin.
"Bakit ang sungit mo nanaman ngayon? Hindi mo lang ako nakita mag hapon nag susungit ka na" sabi pa niya na may naka paskil na nakakalokong ngiti sa mga labi.
"Ang kapal naman! Hindi kita namiss no hmp!
"Yieee! Wala naman akong sinabing namiss mo ako ah hahaha! So namiss mo nga ako? Hahaha.
Tita mommy! Namiss rin daw niya ako hahaha. Parang ewan na sigaw nito kay Mommy. Si Mom naman tuwang tuwa pa. Tsk! Ano bang pinakain sa inyo ng mokong na ito at kilig na kilig kayo.
"Ano ba! Hindi nga kase! Bulyaw ko sa kanya. Pakiramdam ko sobrang pula na ng muka ko dahil sa hiya sa pinag gaga gawa ng kutong lupa na to.
"Telege be, hahhaa e bakit ka namumula prinsesa ko hahaha.
"Ewan ko sa'yo!
Haist ano ba! Kailan ba titigil ang kumag na ito.
Wag ka ng masungit prinsesa ko. Nandito na ako oh, hindi mo na ako mamimiss dahil hindi na ako aalis sa iyong isip. Sabi niya at nag hiyawan naman ang mga kasama namin.
"Rai, laro tayo biglang yaya ni mildred kay Raichan.
"Aba parang gusto ko yan anong laro ba?
"Taguan, taguan ng feelings hahahhaha
"Bwisit ka talaga Mildred! Sigaw ko sabay bato ko ng hawak kong throw pillow na agad naman nitong naiwasan.
At ang kutong lupa naman na ito mukang enjoy na enjoy pa sa nangyayare hmp! Kainis!
~~~~~~~
To be continued......
BINABASA MO ANG
Stone Heart
FanfictionBest friends simula pa pagkabata at halos magkapatid na ang turingan nina Khen at Sab. Magkasama sa lahat ng lakad,magkaramay sa hirap at saya, magkasangga salahat ng bagay at kalokohan. Pero sadyang mapaglaro ang tadhana, dahil ang mag best friend...
