Bölümün sonuna doğru +18 lik şeyler var. Okumak isremeyen "*****" koyduğum yerden sonrasını okumasın >.<
"Dünyadaki en iğrenç pislik benim biliyorsun değil mi?" dediğinde yutkundum. Gerçektende öyleydi. Dünyadaki en büyük pislikti..
"Eğer bu kapıdan çıkarsan cehenneme merhaba de BURSLU..!!" ne bir şey diyebilirdim ne de bir şey yapabilirdim. Sadece yutkundum..
*****
Gerçekten cehenneme 'merhaba' demiştim. O lanet olası yerden arkama bile bakmadan kaçarcasına uzaklaşmıştım. Zar zor bir taksi bulup yurduma gitmiş kendimi toparlamaya çalışmıştım. Ama pek mümkün olmamıştı. Sinirim bütün vucudumu ele geçirmiş sabaha kadar titreyip çıkmıştım.
Okula her zamanki gibi Özgürle gittim. Ama sanki her zaman gittiğim okul değil gibiydi. Yanımda Özgür olmasına rağmen laf atanlar, aşağılayanlar hiç eksik olmamıştı. Bir keresinde üstümü baştan sona ıslatmışlardı. İşittiğim laflar yenilir yutulur cinsten bile değildi. Yinede sesimi çıkarmadım. Özgürü her ne kadar zaptetmeye çalışsamda bazen pek mümkün olmamış kavga çıkarmıştı. Ama yinede olaylar durulmamıştı.
Bizim Özgürle evleneceğimiz haberi düğüne 10 gün kala duyulmuş; hakkımızda iğrenç dedikodular dolanmaya başlanmıştı. Bunlara pek aldırış etmemeye çalışarak yaşıyorduk, mümkün oldukça.
Ben yapılan bu hakaretleri şeytan ininde oturmuş duygusuzca izlemişti.
Son zamanlarda okula kendim gelip gitmeye başlamıştım. Sıkça bilinmeyen numaradan mesajlar alıyorduk.
'Bu yaşadıkların daha iyi günlerin. Daha kötülerini göreceksin'
'Seni ellerimle öldüreceğim günü bekliyorum'
'Bugün ölüm fermanını imzaladın, seni beyazlar içindeyken yakarak öldüreceğim'
Bu tür mesajlardan sonra numarayı araştırmış ölü birinin üzerine kayıtlı olduğunu öğrenmiştim. Bu iş beni çılgına döndürsede paranoyaklaşmak yerine yaşama dönmeyi tercih etmiştim.
Daha sonra olaylar eskiye nazaran azalmaya başlamıştı, hatta bitti bile denile bilirdi. Son bir haftada neredeyse Demirle hiç göz göze gelmemiştik. Üstüme su döken veya sözle taciz eden hiç kimse de yoktu.
Nikah günü yaklaşlaşmaya başlamıştı.. Özgürde benden uzaklaşmaya..
Cuma okul çıkışında yine Özgürün yanında sessizce yürüyordum. 2 gün sonra nikahımız vardı. Bana dönüp işi olduğunu yalnız gitmemi söylemişti. Bir şey demeyip sessizce yanından uzaklaştım. Yurda gidip ertesi güne kadar yataktan çıkmamıştım. Ertesi günde bir mesaj dahi olsa Özgürden beklemiştim ama boşaydı. Hiç bir haber vermemişti.
Yurttan çıkmamıştım. Sinirlerim her ne kadar bozulsada yarın nikahım vardı dinlenmeli mor gözlerle olmamalıydım. Birden telefonuma mesaj gelince heyecanla telefonu elime aldım. Ama tam bir fiyasko yine beni tehdit eden numaraydı. Büyük ihtimal yine moralimi bozacak bir şeyler yazmıştı. Mesajı açtığımda bir resim ve altında bir mesaj yazıyrdu
"Ben cennetteyim ya sen?"
Gözümdeki yaşlar izinsiz inci gibi art arda süzülürken ben hala resme bakıyordum. Yarın evleneceğim adam başkasıylaydı. Peki ya neden..?
