Stworzeni dla siebie

9. Kim jesteś ?

Pov Poczciwy Krzychu:
Kilka tygodni później:
W głowie mam twoje ostatnie słowa, pamiętam je do dziś. Pogrążony w myślach wpatruje się w niebo. Odnajduję w nim uspokojenie, które pozwala, chociaż na chwilę zapomnieć o trudnych chwilach. O tęsknocie, która towarzyszy mi w każdej chwili.

Wiele dziewczyn chce się do mnie zbliżyć, ale ja wiem, że ich intencje nie są szczere. Robią to tylko po to, aby zabłysnąć, czy przekroczyć próg domu ekipy. Nie wiedzą, że ich starania są skazane na porażkę. Nie wiedzą, że moje serce jest zajęte przez jedną osobę. Nie powinienem dążyć jej tak gorącym uczuciem, gdybym mógł cofnąłbym czas.

Zamyśleń wyrywa mnie dobiegający szelest, usłyszałem go już kilka dni wcześniej, lecz nikogo nie zauważyłem, aby był w moim pobliżu. Jednak tym razem jestem pewien, czuję mocny zapach perfum.
Stoje w parku jeszcze dobre kilka minut, uważnie obserwując swoje otoczenie. Powoli i ostrożnie zacząłem wycofywać się do samochodu. Jestem mało ostrożny nadeptuję na sluchą gałąź, która głośno trzasnęła, serce bije jak szalone. Słyszę zbliżające się kroki w moją stronę, obrywam czymś twardym w głowę i upadam na ziemię. Ból a później ciemność.