Diamant💎

deel 10

Kenza:

Hij glimlacht 'nee ga zo naar werk' zei hij en stopte zijn boodschappen in een plastic zak. "oh werk je al wat jong' zei ik en deed de boodschappen van een andere klanten. 'ben al 19' zei hij alsof het een normale leeftijd is om te werken. 'en ik had al een goeie voorsprong' 'wat doe je' 'heb mijn eigen bedrijf' Ik kijk hem met grote ogen aan. 'op deze leeftijd' vroeg ik. Hij knikten. Zeker loog hij op deze leeftijd is dit onmogelijk. Hij had zeker een miljoen nodig om of hoger zelfs.

"ben je al klaar' vroeg hij. 'over een halfuurtje' zei ik. 'dan ga ik maar' hij vertrok. Ik hoop dat ik hem weer zie en aan de andere kant weer niet. Hij weet te veel. Ik had hem in Marokko te veel verteld omdat hij mijn leven redden en ik gwn emotioneel was en iemand nodig had. Ik dacht en hoopte hem niet meer te zien maar het is alsof hij een soort magneet is ik kom hem tegen op de raarste plekken.

Na dat ik klaar was met werk loop ik naar huis. Wat wil ik graag een auto net als Rasmina maar nee. Ik heb niet eens mijn rijbewijs en ik ben al 18!

Piekerend loop ik naar huis. Thuis aangekomen. Ik zeg geen Selem tegen mijn ouders en pak meteen een blikje cola uit de koelkast. 'Bentie ik heb eten gekookt zal ik het opwarmen voor je' vraagt mijn moeder en aait over mijn hoofd. 'Geen honger' zeg ik bot terug en loop per direct naar mijn kamer.

Op snap zie ik iedereen uitgaan. Ik heb niet eens geld voor snoepje uit de automaat. Ik zucht diep. Ik ben de enige van al mijn vriendinnen die werkt en alsnog heb ik geen geld. Waarom ik!!.

Uughhh ik haat mijn leven.

Imrane:

(Jullie zijn vast benieuwd hoe kleine Imrane der uit ziet nouuu)

Ik was eindelijk klaar met werken en liep naar mijn auto. Onderweg zag ik een kleine jongen bedelen. Hij had vieze kleding aan en zag er onverzorgd uit. Ik reed langs hem en drukte een briefje van 50 in zijn handen. Hij rende blij naar zijn moeder.

Arme jongen. Ik weet hoe het voelt om blut te zijn. Gelukkig had ik een hard werkende moeder. En tot de dag van vandaag is Ilham nog steeds die hard werkende moeder.

Het was ongeveer 9 uur. Dus ik had nu nog een uur de tijd om langs mijn oom te gaan. Ik kwam aan bij de gevangenis. (Ilhams life: Mohsin zit al 18 jaar in de gevangenis man van Ahlam)

Ik werd gefouilleerd en mocht door. Toen hij mij zag. Glimlachte hij breed. 'Ewa Imrane wat ben jij groot geworden strak in pak ook nog. Ik glimlachte en groeten hem uitgebreid.

'Hoe gaat het met Ahlam' 'gaat goed ze woont met ons en soraya is soms bij der echte vader en Soms bij ons' 'alhamdolilah' zei hij toen. Ik knikten 'hoe gaat het veder nog 2 jaar te gaan' 'ik kan niet wachten' 'ik ook niet' 'Gata het goed met je moeder en khoula' 'ja gaat goed ik heb zelfs het idee dat khoula misschien een relatie heeft ze is vaak laat thuis enzo' 'haha typish zij weer'

Enzo waren we bijna een uur in gesprek tot de bezoek uur klaar was. Ik groeten hem en liep naar buiten ik reed naar huis.

Thuis aangekomen liep ik naar binnen en zei 'Salam alikom' ik gaf me moeder een kus en mijn stief vader een boks en mijn tante's waren niet thuis.

'Er is binnenkort een gala en ik moet een date mee nemen' zeurde ik

Mijn moeder lachte me uit 'dat word dus soraya mee nemen' zei ze en lachte me uit 'WOLLAH ME ze zet me telkens boor schande en ze plakt te veel ik regel wel iemand'

Gek genoeg moest ik denken aan kenza

Stem en reageer

Ik post elke zaterdag of zondag. 💋