Diamant💎

Deel 20

Ik sta op en kijk naast me. Rasmina slaapt met der mond open en er komt een beetje slijm uit. Ik zucht en ga recht op zitten. Ik kleed me om in een leuke jumpsuit. Die ik van Rasmina leen.

Ik kam mijn haar en kijk hoe Rasmina rustig wakker word. 'Wjw kpt lekker geslapen' zei ze en stond op. Ik schudde glimlachend mijn hoofd. Zij is niet honderd.

'Heb je nou mijn jumpsuit aan?' Vroeg ze. Ik lachte en knikte. 'Ik moet jaloers zeggen dat hetvje beter staat dan mij'

Ze loopt de badkamer uit en ik zucht hard op. Stage lopen is al moeilijk maar al helemaal bij mijn familie. Ik hoop dat het goed gaat.

Ik sta op en loop naar beneden. Daar zag ik de ouders van Rasmina helemaal in stres. 'Rayan waar is die baby fles!!' Schreeuwt khalto Yasmin boos naar haar man. 'Jaouad dronk het gister op' zei Rayan.

Heb ik jullie al gezegd dat de oom van Rasmina Jaouad niet honderd is !! Maar echt serieus hij heeft gekke problemen. Draadje los !!

'Salam alikom' zeg ik. Ze keken op. 'Alikom a Salam kenza!' Zeiden ze in koor. Ik glimlachte en pakte de baby vast. 'Wat een schatje!' Lach ik en kietel der zachtjes. 'Niet kietelen anders gaat ze kotsen'

En voor ik het weet kots de baby zo over me heen.

Geschrokken kijk ik om naar Rasmina die nog steeds in der badjas zat en hard aan het lachen was . 'Ahahhahahaha ik ga stuk' lachte ze.

'Moet jij niet naar school?' Vroeg der moeder aan der. 'Oh ja' ik kijk op mijn horloge en ja hoor ik kom te laat.

'Ik kom te laat' zei ik gestrest en legde de baby neer. en pakte een vaatdoekje en probeerde de kots weg te schrobben. 'Laat me je helpen' zei khalto Yasmin en hielp me ermee.

'Rasmina kleed je om !' Zei ze boos. 'Aiai kapitein!' Zei ze en liep naar boven.

Ik zei nog gedag en liep naar de trein halte. Ik moet helemaal naar den haag en Rasmina kan me niet brengen omdat ze school heeft.

Ik neem plek en doe mijn oortjes in. Dit kan me best lukken hoor. Gewoon doen alsof die hele gala niet gebeurd is. Er is niks aan de hand.

Imrane who????

Ik moest lachen om mijn gedachten.

——

Ik stap uit en loop de grote gebouw in. Meteen de eerste persoon die ik zie is mijn oom. 'Kenzaaa' blij liep hij naar me toe en gaf me een stevige knuffel.

'Ik kan me nog herinneren dat ik je luiers moet verschonen' lachte hij en begeleiden me naar binnen. Ik was hier vaker geweest omdat mijn vader vroeeeeeger hier werkte. Voordat hij ziek werd. 'Oké weetje wat je mag doen kenza?' Ik schudde mijn hoofd. 'Je loopt vandaag mee met Ziad en morgen met sofian' zei mijn oom blij en gaf me een kladblaadje.

'Hier staan paar taken op die je kan doen als je wilt hoeft niet als je niet wilt' zei hij en werd geroepen.

Ik liep vol tegenzin naar de kantoor van zaid. Ik mag hem niet. Er is teveel tussen ons gebeurd.

'Hé kenza kom binnen' zei hij iets te blij. Ik knik en geef hem een hand. Hij trok hard aan mijn hand en gaf me een knuffel. Ik walgde.

Ik ga zitten en kijk naar de taken. Zo simpel....

'Euhhh... sorry van de gala' zei hij serieus en ging zitten. 'Geeft niet' zei ik maar ik meende het niet. Ik was nog steeds boos.

'Euhh ik heb hier wat voor je' zei hij en pakte een grote doos. Met grote ogen kijk ik hem aan. Ik maakte het per direct open.

Een blauwe jurk. Precies dezelfde jurk die ik aan had. 'Wauw!! Maar hoezo?' Vroeg ik verward.

'Omdat ik door die plas reed...ik was gwn dom aan het dom sorry...kan je me vergeven' zei hij en keek me aan met puppy ogen.

Wacht...dat was hij !!!!!

Ik dacht dat het Imrane was.

Ik knikte. 'Tuurlijk daar heb je familie voor' glimlachte ik super nep. Hij glimlachte en knikte. 'Ik moet nu naar een vergadering. Maak je taken maar' zei hij.

Ik knikte en ging zitten. Hij liep weg en liet me achter. Dit is zo simpel. Het waren paar vragen die je zo op Google kan vinden. Ik wil wat doen zoals de boekhouding of mee naar vergaderingen.

Ik zal het zo met mijn oom erover hebben..

Stem en reageer ✌️

Zo het was Imrane niet ... maar haar neef 🙃