Diamant💎

Deel 24

Druk effe op dat sterretje dames en heren🙏🏻

Kenza:

Ik loop de woonkamer in en leg de schaal met koekjes op de tafel. Meteen valt Jaouad aan. Khalto Yasmin heeft me echt aan het denken gezet.

Ik ga zitten en zat te denken aan wat ik nu moest doen? Mijn moeder bellen en zeggen dat het me spijt. Ik ben het gwn zat eigenlijk. Dit is niet de eerste ruzie tussen mij en mijn moeder. En altijd moet ik sorry zeggen ookal zat ik niet fout.

Maar deze keer zit ik wel dus fout.

'Waar denk je aan' vroeg Yassir en plofte naast me neer. Ik zuchtte en haalde mijn schouders op. 'Nergens aan' antwoord ik kortaf. Rasmina zat met haar zusje in der hand te kletsen met een oudere vrouw. 'Wie is die vrouw?' Vroeg ik aan Yassir. 'Der oma' zei hij. 'Dus ook jou oma'

'Ben geadopteerd'

Ooohhhh jaaaaa !! Ik ben echt een ezel dat ik dat vergeet. Ik kleurde rood en wist niks meer te zeggen. 'E..i..jah' hakkel ik zachtjes. Hij lachte en schudde zijn hoofd. 'Geeft niet ik vergeet het ook soms hoor..' het bleef stil en ik voelde het ongemakkelijk worden.

'Waar praten jij en Yasmin over? Het leek een serieus gesprek te zijn' vroeg hij. Ik keek hem aan en zuchtte hard op. 'Gwn over de ruzie tussen mij en mijn moeder' fluister ik zodat de rest het niet hoort. 'Heb je ruzie met je moeder?' Vroeg hij verbaast.

Net wanneer ik wou antwoorden trok hij me mee naar de tuin. 'Vertel op!' Zei hij en ging zitten op een tuin stoel. 'Gwn een ruzie... daarom logeer ik hier' zei ik en ging met mijn hand door mijn haar. Ik wil der niet weer eens over praatte. 'Bel der nu op' zei hij streng.

'Há dacht je echt ik ga zo naar je luisteren.. Yassir ik luister niet eens naar mijn moeder' lach ik sarcastisch. Hij zuchtte hard op.

'Kenza , mijn moeder is dood. Weg . Gone'

Ik keek meteen verbaast op. Oh God wat moet ik hierop zeggen.

'Oh allahrahma' zei ik. Hij knikte en veegde zijn gezicht. 'Het doet me pijn om te zien hoe hij jij met je moeder omgaat.. ik bedoel als ik de kans had zal ik mijn moeder voeten kussen en al maar dat heb ik niet meer' zei hij. Ik knikte. 'Heb je geen vader?' Vroeg ik aan hem. 'Jawel daar leef ik nu mee.. alleen ik heb altijd met mijn moeder geleefd tot mijn 7 toen werd ik geadopteerd door Yasmin en Rayan en daarna leefde ik met mijn biologische familie dus ik had twee families maar geen 1 voelde echt' zei hij en het laatste fluisterde hij zachtjes.

'Oh wat erg omdat te horen' fluister ik en voelde eigenlijk tranen op komen. Kenza zie je wat je doet!! Mensen dromen om hun moeder te zien en jij zit hier te zeuren voor saus.

Ik pakte mijn telefoon en zonder aarzelen drukte op de icoontje van de bel en belde mijn moeder op. Yassir keek me aan vol trots. Ik gunde hem een glimlach en zette het op luidspreker.

'Hallo Salam alikom' hoorde ik mijn moeder. 'Hai mama' zei ik zacht. Ik voelde me zoooooo schuldig. 'Kenza?' Vroeg mijn moeder. Ik kreeg tranen en probeer het in te houden. 'Sorry mama' zei ik met een brok in mijn keel. 'Sorry sorry en nog een sorry het spijt me mama alsjeblieft vergeef me' huilde ik zachtjes. Ik voelde yassirs hand op mijn rug.

'Hbiba djelli (schatje van me) ik kan nooit boos op jou blijven dat weet je toch' hoorde ik haar snikkend zeggen. Het brak mijn hart letterlijk. Ik knikten ookal wist ik dat ze me niet kon zien. 'Weet ik mama weet ik'

'Kom terug naar huis hbiba je vader mist je' ik keek Yassir aan die de andere kant op keek. 'Ik ben der vanavond belooft!' Zei ik. 'Ik wacht op je hbiba.. ik wacht op je!' 'Tot zo' ik hing op.

Ik keek naar Yassir die tranen in zijn ogen had. 'Ik mis mijn moeder zo kenza. Ze was de liefste warmhartige vrouw ter wereld en ze had een hart van goud... oh kenza kon je der maar ontmoeten ze was de beste' ik zag hoeveel het hem raakte. Ik omhelsde hem.

En hij sloeg zijn armen om mijn middel en vertakten zijn greep. 'Ze is nu op een betere plek Yassir' fluister ik in zijn oor. Ik voelde mijn nek waterig worden. Oh God hij huilt.

En zo beleven we voor zo'n 4 minuten

'Zo jullie hebben het gezellig hier' hoorde ik Rasmina zeggen. Ik keek op en zag Rasmina en Yasmin en Jaouad staan.

Jaouad hield een camera vast... 'Jaouad waarom film je' vroeg ik. 'Gwn effe die liefde vast zetten' zei hij. Ik rolde met mijn ogen en duwde zijn camera om ver.

'Rasmina je oom is niet honderd!' Zei ik. 'Vertel mij wat ik moet met hem leven' zei ze.

'Nou nee ik ben de gene die met hem moet leven' zei Insaf zijn vroeg geërgerd.

Ik schudde lachend mijn hoofd wanneer Rasmina en Insaf in discussie gaan. Ik keek Yassir aan die me een snelle knipoog gaf. Ik kleurde rood en keek weg.

'IK ZAG HET' riep Jaouad. 'Hij gaf der een knipoog !!!!' Riep hij. Ik zweer iedereen hoorde het hij schreeuwde fhel hij had me ten huwelijk gevraagd.

Stem en reageer 🎉

Moet hier stoppen heb geen batterij meer.