Deel 2 van Rayan en Yasmin en mijn leven💎
Weetje als er iemand belangrijk is in je leven is het een soort van diamant.
Mijn diamanten zijn mij twee vrouwen. Mijn moeder en mijn vrouw. Ik vertel je nu een verhaal. Mijn verhaal. Als jongen opgevoed...
We zitten met zen 4en aan de ontbijt tafel. Eigenlijk ontbijten ik nooit met mijn familie. Laat me zeggen dat ik nooit echt een hele goeie band had met mijn ouders. Vroeger wel! Toen ik 10 was. Maar na de pubertijd ging het slechter en slechter en na een tijdje ontbijten ik alleen voor de tv en avond eten in mijn kamer.
Ik keek Adil aan die genoot van de eieren die mijn moeder had gemaakt. Opeens kreeg ik een apje binnen. Meteen keek iedereen me aan. Ik pakte mijn telefoon en het was Yassir.
Yassir: hai kenza , ik kom je om 1 uur ophalen ik toeter wel als ik voor de deur sta.
Ik reageer snel terug en stop mijn telefoon in mijn zak. 'Wie was het?' Vroeg mijn vader. 'Niemand ik ga zo met Rasmina mee boodschappen doen' zei ik en speelde met mijn eten. Mijn moeder keek me aan met spleet ogen. 'Oh ja? Gaat Yassir ook mee?' Meteen keek ik op wanneer ze dat vroeg. Adil keek ons niet- begrijpend aan. 'Ja hij en der oom gaan ook mee' zei ik. 'Ahh oké' zei ze en wiebelde met der wenkbrauwen.
Mijn moeder kan soms echt niet honderd zijn!
Ik schudde lachend mijn hoofd. 'Waarom neem je Adil niet mee kunnen jullie elkaar beter leren kennen' zei mijn vader. Ik keek Adil aan die mij ook aan keek. 'Ah oké, Adil wil je mee?' Vroeg ik. 'Ja Isgd' zei hij.
'Ik ga me effe opfrissen' zei hij en stond op. Mijn vader stond op om hem te laten zien waar de badkamer precies was en hoe alles werkt.
Ik en mijn moeder keken elkaar aan. 'Mama? Ik heb veeeeel vragen' zei ik tegen haar. Ze keek me aan en knikte. 'Begrijp ik hbiba... ik begrijp het.. effe geduld en ik leg je alles uit oké' zei ze en aaide over mijn wang. 'Mijn prachtige dochter..' ik knikten en Keek mijn moeder aan. 'Ik leg je alles uit als we lekker met z'n tweetjes alleen zijn' zei ze en drukte een kus op mijn wang en stond op.
Ik stond ook op en hielp der voor het eerst met de vaat en de tafel. Na dat ik had geholpen kleden ik me om in een witte trainingspak.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik trok mijn witte schoenen aan en deed mijn haar los.
Ik hoorde getoeter buiten. Ik keek snel op mijn telefoon. 7 over 1. 'Adil! Ben je al klaar' riep ik door het huis.
'Sta achter je' meteen draai ik me om. 'Oh haha kom we gaan' zei ik en deed de deur open en stopte mijn sleutels in mijn tasje. 'We gaan!' Riep ik door het huis.
We liepen de trappen af naar beneden. Daar stond de auto van Yassir al. Ik en Adil liepen der naar toe. 'Hallo' zei ik super droog. 'Hay' zeiden Yassir en Rasmina en Jaouad terug.
Ze keken allemaal Adil aan. 'Oh ja dit is Adil Euhh.. ja' zei ik nog droger dan eerst. 'Hallo ben de broer van kenza' stelde Adil zichzelf voor en gaf iedereen een hand.
'Broer?' Vroeg Rasmina.
'Lang verhaal' zei ik en stapte in samen met Adil. Ik wist het verhaal zelf niet eens.
———-
We liepen met zijn 5 de winkel in en pakte meteen een kar. We hadden een hele boodschappen lijst gekregen met allemaal dingen derop staan die volgens mij niet eens bestaan.
'Zeewierbrood??' Zei Rasmina verbaast toen ze de lijst las. 'Oké we gaan verspreiden Yassir en kenza jullie doen de brood en de drinken' zei Rasmina. 'Adil en Jaouad doen de snacks' zei ze. 'En wat doe jij' vroeg Jaouad aan haar. 'Op jou letten voordat je iets doms doet' zei ze en sleurde hem mee. Adil keek me lachend aan. 'Zeg wollah je laat me alleen met hun' fluisterde hij.
'Sorry Rasmina's wil is wet.. ik ga dua voor je doen' zei ik en klopte op zijn rug en liep achter Yassir aan.
'Dus je hebt een broer?' Vroeg hij. Ik knikte. 'Blijkbaar' fluisterde ik zachtjes. Hij zag dat ik er niet over wou praten en vroeg er gelukkig niks meer over.
'Zullen we na de boodschappen effe uit eten?' Vroeg hij. 'Ja gezellig!' Zei ik en keek op de boodschappen lijst. 'Effe serieus wat the hel is nou zeewierbrood' vroeg ik verward.
'Ik ga effe opzoeken' zei Yassir lachend...
———-
We zaten bij de kassa aan het afrekenen. Jaouad zat te flirten met de vrouw achter de kassa. 'Meneer u weet toch dat ik 16 ben?' Vroeg de arme meisje bang. Ik schudde beschamend mijn hoofd.
'Ja en ik ben getrouwd ik zat gwn grapjes te maken' zei Jaouad en stopte alles in de kar. 'Jaouad wat als je effe in de auto wacht op ons' stelde Rasmina voor. 'Nahh ik wil jullie schande geven' zei hij en liep naar de oude vrouw achter de andere kassa.
'Heeft iemand u ooit verteld.. dat u mooie ogen hebt' zei hij en gaf der een knipoog. 'W8 effe' zei Rasmina en liep op Jaouad af.
Ze kneep in zijn oor en liep met hem mee naar buiten. 'Dat word dan 120 euro en 25 cent' zei de dame achter de kassa. 'Oh..ja Sorry' zei Yassir en zocht in zijn broek zakken.
'Shit' zei hij zacht. 'Wat is er?' Vroeg ik. 'Ik heb mijn portemonnee aan Rasmina gegeven' fluisterde hij. 'Oh....' Zei ik.
'Maakt niet uit' zei Adil en haalde een briefje van 200 uit zijn broek zak en gaf het aan de kassa medewerker.
'Oh dat had niet gehoeven' zei Yassir. 'Maakt niet uit' zei Adil en we tilde de zware boodschappen op.
Toen we naar de auto liepen hoorde we Rasmina schreeuwen. 'WAT BEN JIJ GOOR ZEG TFOE WAAROM HEB IK GEEN NORMALE OOM A 3IBADELAH' gilt ze alsof iemand der heeft doodgeschoten.
'Ey eyyyy rustig wat is er gebeurd' zei Yassir meteen en liep op de twee af. 'Gaat dit altijd zo?' Fluisterde Adil in mijn oor. '1 woord' fluisterde ik terug 'ja'
'Hij heeft zijn vinger in zijn mond gestopt en daarna in MIJN oor' zei ze en begon heel hard te huilen. Ik leg alle boodschappen in de kofferbak.
'Jaouad ! Je weet dat ze smetvrees heeft Hzo doe je dat?!' Zei Yassir boos tegen Jaouad. 'Ze kneep in mijn oor' zei hij. 'Bro je bent bijna 50!?' Riep Rasmina boos.
'Laten we rustig doen oké? We gaan nu naar Dona (heerlijke restaurant in Amsterdam😍) dus geen ruzie' zei Yassir alsof hij een vader is.
In de auto deden ze muziek aan en begon iedereen mee te zingen alleen was ik effe stil.. ik moest denken aan Imrane. Ik bedoel moet ik sorry tegen hem zeggen ? Want hij had gelijk en hij heeft eigenlijk helemaal niks verkeerds gedaan. Ik was de gene die wat verkeerd had gedaan of niet ?
'Gaat het kenza' vroeg Adil en zwaaide voor mijn zicht. 'Ja alhamdolilah' zei ik en keek voor me.
————
We gingen zitten en keken op de menu. We bestelde allemaal eigenlijk bijna hetzelfde en begonnen te praten. Adil zat helemaal in gesprek met Yassir. En Jaouad zat Rasmina te irriteren. En ik genoot van de woede van Rasmina. Het is echt doodlachen die twee...
'Kenza!' Hoorde ik iemand mijn naam roepen.. ik draaide me om en voelde mijn hart sneller kloppen..
