Diamant💎

Deel 40

Kenza:

Ik stap uit en imrane drukt op het knopje waardoor de deuren sluiten.

Net wanneer we naar binnen lopen ga ik voor hem staan. Hij stopt met lopen en kijkt me vragend aan.

'Het is beter als we elkaar vanaf vandaag niet meer spreken' zei ik en keek hem aan.

Zijn blik ging van verbaast snel naar emotieloos. 'Waarom?'

'Ik... wil hier niet meer over na denken en ik denk dat we gewoon niet bij elkaar passen. En ik denk dat ik teveel om je geef om alleen vrienden te blijven' zei ik en keek naar mijn voeten.

Ik durfde hem niet aan te kijken. Ik zal mezelf dan gelijk tegenhouden. Het bleef stil en ik hoorde hem zuchten.

Hij liep langs me heen zonder een woord te zeggen naar binnen. Gelijk ren ik achter hem aan. 'Imrane!' Ik pak hem vast bij zijn arm.

Hij draait zich om en kijkt me geïrriteerd aan. 'Wat! Ik heb een miljoenen bedrijf en ik ben namelijk laat' zei hij boos.

Zijn masker heeft hij snel weer op gedaan...

'Ik wil je niet kwetsen imrane maar het lijkt me het slimste om te doen' zei ik en dacht aan gister avond. Hij rukt zijn arm naar zich toe.

'Ik moet werken mevr motalib! Nog een fijn leven'

En hij stapte boos weg. Ik keek op mijn telefoon en zag dat het nog 8 uur was.

Meteen ren ik naar de ontbijt zaal waar Adil en yassir zaten.

Ze hadden allebei een laptop voor hun neus en Rasmina zat tegen over hun op haar telefoon selfies te maken.

Ik keek effe in de weer spiegeling van het glas en schrok van hoe ik er uit zag. Mijn haar ging elke kant op. Ik had donkere kringen rond mijn ogen en mijn lippen waren droog. De witte jurk was gekropen en der zaten wat water vlekken erop.

Ik zuchtte. Ik heb een douch nodig en wat fatsoenlijke nieuwe kleding. Ik wou me omdraaien maar Rasmina had me al door.

'Kenza!!! Eindelijk slaapkop' riep ze door de hele zaal heen. Meteen loop ik op der af en ga zitten.

'Goeie morgen' zei ik zacht. 'Goeie morgen Kenza.. gaat het je ziet er ziek uit' zei Adil en keek me eventjes bezorgd aan. 'Ja hoor het gaat goed' zei ik en keek op mijn telefoon.

'Nou het ziet er niet goed uit hoor je ziet er echt verschrikkelijk uit' zei Rasmina te eerlijk. Ik keek der boos aan. 'Ja sorry is de waarheid' lacht ze.

'En wat was dat gister avond heb uren aan je deur zitten kloppen je zat helemaal in dromenland want je werd maar niet wakker'

Ik voel mijn kil dicht klappen en mijn hart sneller kloppen. Rasmina kijkt me vragend aan. 'Ze is gewoon nerveus! Is vandaag haar eerste dag op werk en ze wou gister haar rust pakken toch kenz' meteen voelde ik mijn hart stoppen met kloppen. Noemde yassir me nou...

Kenz

Zoals imrane me gister noemde. 'Ja precies thanks yassir' zei ik.

Ik voelde me naar en niet goed. Ik bedoel der is iets vreselijks gebeurd gister avond en die ruzie van net tussen mij en imrane zit me ook niet lekker.

'Weetje ik ga me effe klaar maken voor werk en ik eet later wel heb geen honger' zei ik en stond op. 'Ja ik ook' zei Rasmina.

We liepen samen naar boven en het viel erg stil wat eigenlijk nooit gebeurd.

'Ga je het nog vertellen of moet ik het uit je slaan' zei ras toen we de lift uit liepen...

Shit ze heeft me door......

Stem en reageer