Diamant💎

Deel 14

Imrane:

Boos loop ik het huis binnen. Iedereen zit in de woonkamer en met iedereen bedoel ik:

Mijn moeder Ilham

Tante Ahlam

Stief vader oom Jaouad

Soraya kind van Ahlam en Naoufal

En niet te vergeten khalto Khoula

'Allemaal opstaan we gaan ergens naar toe' zei ik bazig. Meteen keek iedereen me verbaast aan. 'Naar waar' vroeg Soraya. 'Boeit jou niet'

Ze lachte. 'Je zegt iedereen opstaan nou ik wil wel weten waar ik naar toe ga hoor' zegt ze en prikt met der kanker lange nagel op mijn borst kast. Ik heb serieus de neiging om der vinger te breken.

'Weldie naar waar gaan we' vroeg mijn moeder 'naar oom moshin allemaal NU'

Iedereen keek me verbaast aan maar gelukkig stelde ze geen vragen. Want ik ben zo niet in de mood.

Ik rij naar de gevangenis. 'Oh we gaan naar mijn stiefvader in de cel dankjwel Imrane hier was ik echt naar toe' zei Soraya sarcastisch.

Ik keek der boos aan. Oh wat mag ik deze wijf zo niet ze geeft me gekke jnoen. 'Jij blijft buiten wachten' zei ik bazig en we liepen met zijn alle naar binnen.

Ik zag der ook mee lopen. 'Ik ga echt  niet alleen zitten wachten hoor' zei ze en liep mee.

We liepen langs douane en lieten papieren zien dat we hem mogen zien en gingen zitten in de wachtruimte. Hij komt binnen gelopen. Hij had een hemd aan en een grijze trainingsbroek.

'Heey familie aan wat heb ik dit te danken vandaag' zei hij vrolijk en kwam zitten. Mijn moeder gaf hem een hand. 'Nou Imrane dwong ons bijna hij heeft je zeker gemist' zei ze lachend.

'Nee totaal niet' zei ik boos en gunde hem een vieze blik. Hij keek me verbaast aan. 'Wat is er kleine gangster' vroeg hij toen hij mijn gezichtsuitdrukking zag. 'Zat mijn vader in de drugs' volgens mij schrok iedereen van mijn vraag.

'Imrane geen oude koeien uit de sloot halen je vader rust in vrede in zijn kist' zei Mohsin boos. 'Zat - mijn - vader - in - de - maffia' vroeg ik rustiger maar zeker niet kalmer. 'Ik wil alleen met Imrane praten aub' zei Mohsin.

Iedereen knikte begrip vol en stond op. 'We wachten in de auto' zei Jaouad. 'Ga maar ik word opgehaald' zei ik. Ze knikte zachtjes en liepen weg.

'Je vader was niet zo braaf als jou Imrane!' Zei Mohsin.

En toen vertelde hij me alles. Van de verkrachting van mijn moeder tot de schulden tot alles

Boos liep in de gevangenis uit. De man maar waar ik opkeek. Heeft mijn moeder verwaarloost. Ik haat hem !!! 

Ik haat mijn eigen vader de man waar ik naar opkeek de man die mijn voorbeeld was. Ik haat hem en ik verafschuw hem.

En dan nog beseffen dat zo'n monster mij had gemaakt.

Kenza:

Het was stil in het ziekenhuis. Rasmina en haat vader waren binnen bij de baby's en ik wachtte buiten in de wachtruimte omdat de bezoek uur al lang voorbij is.

Jaouad irriteerde me lijp. 'Dus kijk waarom noemen ze water - water maar de zee noemen ze zee huh??? Dan moet dat toch ook water heten' ik denk dat ik hier gewoon niet erin op ga.

Zijn vrouw sliep op zijn schouder en hij at haar burger op. Terwijl ze nog had gezegd. 'Niet opeten ik moet nog de hele dag blijven bij Yasmin en dit is mijn ontbijt en ik heb geen zin om ziekenhuis ontbijt te eten'

Zal ik jullie wat zeggen. Jaouad luistert nooooiiit als het om eten gaat.

'Wil je ook' vroeg hij toen hij zag dat ik ernaar keek. 'Nee dankje'

'ik zou je toch niet geven'

Stem EN REAGEER

Als jullie zich afvragen waarom zo laat een deel. Nou de vorige deel geen stemmen en geen reacties!

Ik wil nu weten of ik door moet gaan of gwn weg stoppen.

Oh ja JAOUAD IS BACK!!! (Alleen in sommige stukjes want Rasmina is de kind van Rayan en Yasmin)