Diamant💎

Deel 30 😭

(Oké extra lange deel omdat ik laat heb geschreven)

Imrane:

Ik praat met een goeie vertrouwde vriend van mij Rayan hij is al 20 jaar ouder dan mij maar hij kan me helpen met dingen.

Het is zijn baby feest van zijn dochters. Hij heeft een tweeling Mashallah.

Ik zit namelijk in de shit ! Mijn vaders vijanden hebben het op mijn bedrijf gemunt en zijn beste vriend mourad die ik beschouwde als oom heeft me der nog dieper ingeduwd.

Ze hebben gister mijn huis beroofd waar mijn moeder zat en hebben der vastgebonden met een brief waar iets vreselijk op stond.

De brief: dit is nog maar het begin. De volgende keer vind je haar niet levend

Ik kijk Rayan bezorgd aan. 'Je moet me helpen man' smeekte ik. hij schud gelijk zijn hoofd. 'Luister vriend die mensen zijn vreselijk ik kan mezelf der niet bij gaan betrekken. Ik heb dat allang al achter me gelaten ik heb nu een familie en gezin. Het is een te groot risico. Je moet dit alleen gaan regelen' zei hij en nam een slok van zijn cola.

Ik deed mijn hand door mijn haar. 'Kom op iets wat je kan doen? Je hebt toch connecties of iets' vraag ik. Hij schud zijn hoofd. 'Het spijt me Imrane je bent een goeie jongen' zei hij. 'Maar ik kan het echt niet voor je regelen' zei hij.

Opeens komen Yassir en kenza naar ons toe gelopen. Wacht wat doet hun hier?!. Ze hadden hun handen gekruist. Ze leken wel een koppel. Ik had ze gister nog zien eten en was bij hun geschoven aan tafel. Ik had het goed gemaakt met kenza. Alleen doe Yassir laat me zorgen baren.

'Hallo Imrane' zei Yassir en gaf me een linkse hand. Ik nam die aan en groeten hem terug. 'Wacht jullie kennen elkaar' vroeg Rayan. Meteen keek ik verbaast op. Rayan kent kenza?

'Ja hij is de ex van kenza!' Zei Yassir. Meteen beet ik op mijn lip. 'Hij is niet mijn ex' zei kenza meteen waardoor alles nog ongemakkelijk werd en er een lange stilte kwam. 'Oh nou.. Imrane is mijn nieuwe partner en we gaan samen beginnen aan een nieuwe project' zei Rayan.

'Ooh succes maar wij moeten gaan' zei Yassir en trok kenza mee. Ik keek nog hoe hij zijn hand om haar arm legde en der mee trok. Ik wou zijn arm weg slaan en der zelf oppakken. Ik vuisten mijn handen en keek ze na.

'Wat is Yassir van je' vroeg ik Rayan. 'Yassir ?! Hij is mijn zoon wist je dat niet' zei Rayan trots. Ik keek meteen verbaast op. 'Oh zijn Yassir en kenza een koppel' vroeg ik. 'Nee nee nee. Ik hoop het wel ze is een hele goeie dame en ik zie dat ze het beste van Yassir der uit haalt maar ze zijn gwn vrienden. Mijn dochter Rasmina kent kenza al 15 jaar of meer zelfs' zei hij trots.

'Maar goed ! Leef je hier uit ik moet daar nog gasten groeten en probeer der zo min mogelijk aan je problemen te denken. Oké!' Zei Rayan. Ik knikte en hij liep naar een groep mensen.

Ik zuchtte en vulde mijn drinken op. Zo min mogelijk aan mijn problemen denken ?

Tja dat gaat moeilijk..

Rasmina:

Ik hoor de bel gaan. 'Ik ga !!!!' Riep ik en liep naar de deur. Ik was de hele dag in de keuken en moest mijn voeten even vrij laten.

Ik doe de deur open en zag een man staan. Hij had geen haar en was best oud ongeveer Jaouads leeftijd. 'Kan ik u ergens mee helpen?' Vroeg ik. 'Ik ben een oude vriend van je moeder.. ik wil het beste voor haar' hij gaf me een rode envelop. Ik pakte het aan en keek hem raar aan. 'Hoe heet u?' Vroeg ik. 'Redouan' zei hij en liep weg. Hij stapte in en reed weg.

(Voor de mensen die Rayan en Yasmin niet hadden gelezen (lees het) Redouan was gek op Yasmin en had van alles gedaan om haar en Rayan uit elkaar te halen)