Diamant💎

Deel 25

Kenza:

Ik zit lekker thuis. Met mijn voeten op tafel en mijn laptop op mijn schoot een school opdracht te maken. Mijn moeder zit tegenover me haar serie te kijken en mijn vader zit in de keuken een boek te lezen.

Ik krijg een appje van Yassir. De broer van Rasmina. Niet bloed broer maar adoptie broer.

Yassir : Hey kenza over 2 dagen baby feest kom je morgen samen met : Rasmina en mij boodschappen doen ervoor

Ik: ja Isgd

Yassir: ohja, Jaouad moest mee

Ik lach en zeg tegen hem dat het oké is. 'Naar wie lach je' vroeg mijn moeder. Ik had mezelf belooft geen leugens meer tegen haar.

'Tegen Yassir broer van Rasmina hij vroeg of ik morgen wil helpen met boodschappen voor de baby feestje' zei ik eerlijk.

Ze knikten en wiebelde effetjes met der wenkbrauwen. 'Zo zo jullie worden steeds closer hé' zei ze.

Ik zuchtte hard. Dat heeft letterlijk iedereeeennn. We zijn gwn vrienden. Ik zou niks anders kunnen voelen bij hem. Hij is gwn als een broer voor me.

'Hou maar op mama' zei ik en typ een hele verslag. 'Kenza?' Hoor ik mijn vader me roepen. Ik sta op en loop naar de keuken.

'Ja papa?'

'Moet je mij niet iets vertellen?' Vroeg hij en hield zijn telefoontje in de lucht. 'Euhh.. niet dat ik weet' zei ik en ging tegen over hem zitten aan de keuken tafel.

Mijn moeder kwam snel aan lopen en nam ook plaats. 'Mijn broer belde me net!' Mijn hart zakt wanneer ik dat hoorde.

'Oh wat zei hij?' Vroeg ik. En voor ik het weet krijg ik een rake klap tegen mijn gezicht. 'Ik gaf je nog de kans om eerlijk te zijn kenza!!' Riep hij boos.

'Welke opleiding doe je nu?' Vroeg hij boos.

Shit hij heeft me door. Ik begon te huilen. 'Niet huilen!! Je bent de gene die loog niet ik!!' Schreeuwt hij boos. Mijn moeder staat op en kalmeert hem. 'Denk effe aan je gezondheid' fluisterde ze rustig.

'I...k heb ontslag genomen' fluister ik zachtjes. 'Ik begrijp het niet?! Als ik tegen jou zeg. Doe dit niet dan moet je het ook niet doen kenza. Overal is er een reden voor' zei hij boos. 'Ze zijn criminelen en moordenaars' zei ik.

Meteen doet mijn moeder haar hand voor der mond. 'Zie je!!! Ik heb tegen jou gezegd je moet de contact verbreken! Nu is je dochter er bij betrokken.' Gilt mijn moeder. 'Ik ben nergens bij betrokken!!! Ik heb meteen ontslag genomen en ben nu opzoek naar een nieuwe stage plek' verdedig ik me.

'Weten ze dat jij dit weet' vroeg mijn vader. 'Alleen Ziad' fluister ik. 'Mooi.. je zet geen stap meer bij die tuig oké!'

'Belooft'

'Zeg wollah'

'Wollah'

Ik hoorde de bel en liep naar de gang. Ik struikelde bijna over de schoenen in de gang.

Ik deed de deur open. Er was een oudere man van ongeveer 30. Hij had een grote Gucci tas bij zich en keek me aan. 'Euhh..Salam ik ben Adil' zei hij ongemakkelijk.

Hij had een pak aan van Armani en ik merkte een Rolex horloge. Hij is zeker rijk. 'Salam Adil kan ik je ergens mee helpen?' Vroeg ik. 'Euhhh.. i...ik... zijn je ouders thuis?' Stotterde hij en werd rood. 'Ja ik roep ze wel voor je' zei ik.

'Mama!!  Papa!!! Ene lidl ofso die jullie wil zien' riep ik zonder schaamte door het huis.

Meteen komen mijn ouders lopen. 'ADIL?' Vroeg mijn vader heeel verbaast en viel bijna om door de schoenen in de gang.

'Kenza ! Ga naar de woonkamer nu' ik gehoorzaamde mijn moeder en liep naar de woonkamer.

Ik maakte de opdracht af en probeerde stiekem te horen wat er daar gebeurd. Ik hoorde gehuil en veel gesnik.

Jeetje ik moest nu echt vechten tegen mijn nieuwsgierigheid.

Na een uur komen ze met zen 3e naar binnen.

'Kenza dit is Adil' stelde mijn vader hem voor.

Ik knikte en keek hoe ze plaats namen op de bank.

'Kenza hij is je...'

Vol ongeloof keek ik mijn ouders aan.

' Broer' maakte Adil de zin van mijn vader af.

Stem en reageer 🚗

PLOTSTWISSTTT 🤪