Phoenix Series #9: My Beautiful Disaster(COMPLETED)

Chapter 2

CHAPTER 2

"DR. KIM, someone's waiting for you. She's in your office right now." The head nurse said as I got out from the operating room.

I look at her and nodded.

Hindi ko na kailangang magtanong kung sino iyon. Iisang tao lang naman ang may lakas loob na puntahan ako sa sarili kong hospital.

I throw the surgical gloves and walked towards the elevator. Nang nasa loob na ay napabuntong-hininga ako at tumingala.

I was in the operating room for almost six hours now. I'm planning to sleep after the operation but it seems that I can't sleep. Knowing that brat, she won't stop pestering me. Parang naging habit na nitong kulitin at guluhin ako.

Lumabas ako mula sa elevator nang tumigil iyon sa top floor. Dumiretso ako sa opisina ko at binuksan ang pinto.

Nang pagkapasok ko ay natigilan ako nang makitang nakahiga doon ang bisita ko.

Napapailing na dahan-dahan kong sinara ang pinto ng opisina ko at nilapitan si Arriane.

This seventeen year old girl really don't know what she's doing.

Lumipad ang tingin ko sa table ng opisina ko. May nakalagay na ilang pirasong lunch box doon. It seems that she cook again for me. Halos araw-araw ako nitong hinahatiran ng pagkain dito sa opisina ko.

Bumaba ang tingin ko sa dalagita na mahimbing na natutulog sa mahabang sofa ng opisina ko.

Napatingin ako sa nakalitaw na mga hita nito. She's wearing an above the knee skirt.

Her school uniform.

"Brat." I murmured and shook my head.

Dahan-dahan at maingat ko itong binuhat at pumasok sa connecting door na nasa loob ng opisina ko.

I have my own room here inside my office. Pinasadya ko at halos dito na rin ako natutulog para hindi ako mapapalayo. Kumpleto rin ang mga gamit sa loob. May sariling kusina at bathroom.

Maingat kong inihiga ang dalagita sa malapad kong kama. Muling lumitaw ang maputi at makinis na mga hita nito dahil sa pag-angat ng skirt nito.

Ibinaba ko iyon at hinubad ko ang suot nitong sapatos at medyas. Bahagya ko ring binuksan ang butones ng suot nitong pang-itaas at kapagkuwan ay kinumutan ko ito.

Napakunot ang noo ko nang makitang pawisan ang noo nito pababa sa leeg. Sinalat ko ang noo nito.

I gritted my teeth when I realized that she had a fever.

Hinugot ko ang cellphone mula sa suot kong doctor's robe nang maramdaman ang pag vibrate niyon.

"D." Bungad ko nang sagutin ang tawag.

Nasanay akong tawagin itong D, shortcut for his last name, Davidson. Even Ethan used to call me K, stands for my last name, Kim. Nakasanayan na naming dalawang tawagin ang isa't-isa sa unang letra ng apelyido namin.

"K, are you with my sister?" He worriedly asked.

Napasulyap ako sa dalagitang nakahiga sa kama ko.

"Unfortunately, she's with me." I said and heave a sigh.

Narinig kong tila nakahinga ng maluwag si Ethan mula sa kabilang linya.

"Can you take good care of her, please? She's not feeling well earlier and she insist to go to school. Mukhang dumiretso na siya diyan pagkatapos ng klase." Anito at napabuntong-hininga.

"You can fetch her here, D. Or I will just sent her home and-"

"No, please. Just for now let her stay there with you. It's our mom's death anniversary and she's being like that for almost five years now. Nagkakataong nilalagnat siya sa araw ng death anniversary ni mommy. She maybe jolly outside but she's sad inside. She still can't move on with our mother's death. Mas makabubuting diyan muna siya sa'yo kahit ngayong araw lang. Malulungkot lang siya kapag nandito siya sa bahay. Please, K. Just do me favor just once." May pakiusap sa boses nito.