CS1: My Bossy Wife

thirty-four~~worst birthday

Damon's POV

"Hey!!....Syrene!!!!....."

Maliwanag.....maraming bulaklak...malawak na lugar na parang nasa isang probinsya kaming dalawa...Nakita kong nandoon si Syrene na pumipitas at may bulaklak pa na nakaipit sa tenga....
Nang marinig niya ang tawag ko ay kumaway siya sa akin na nakangiti....those smiles na kinaganda niya lalo sa paningin....

Lumakad ako palapit sa kanya pero parang lumalayo siya sa akin....

"Syrene!!!.naglalakad ka yata palayo!!"

"Damon...."

Napatingin ako sa kanya...Malayo siya..pero parang malumanay lang siyang magsalita pero rinig na rinig ko...pero ako naman ay sumisigaw....

"Makakapaghintay ka ba?" ang tanong niya sa akin...

Napakunot ang noo ko sa sinabi niya.Ako??...maghihintay??...bakit naman....

Nagsimulang maglakad papunta sa akin si Syrene.Nakalapit siya sa akin ng ganuung kabilis....Agad niyang hinawakan ang pisnge....

"Wait for me.........husband....."

Napalaki ang mata ko nang unting-unting naglalaho siya sa harap ko.Nagsimula sa paa pataas...Naalarma ako kaya agad ko siyang hinawakan sa pinge...

"Syrene!!!!"

"Wait for me...." saktong sa pagsabi niya nun ay tuluyan na siyang nawala...

No.....

Syrene......

******

"Stable na ang pasyente pero kailangan niya ng maraming pahinga"

"Ganun po ba doc......"

"Mas malala ang kasama niya at hindi po namin alam kung kailan magigising..."

"Basta po na ligtas sila"

Nakakasilaw ng dumilat ako...kulay puti ang lahat...ano to....

Naramdaman kong may humawak sa pisnge ko...Napatingin ako sa humawak ng kamay ko..si Syrene....

"Wife....."

"Damon.....anak...."

Nagblurred ang paningin ko at si mama na ang nakikita ko.Napabangon ako pero nakaramdam ako nang sakit sa tiyan..

"Dahan-dahan lang anak....hindi ka pa nakakarecover...magpahinga ka muna anak...."

"Si Syrene....." halos pabulong kong sabi....

"Ok lang anak....magpahinga ka muna daw....."

Napahiga na lang ako....Masakit parin ang katawan ko....hindi ako makatulog kaya humiga nalang ako....Napabaling ako sa kanan ...nanlaki ang mata ko nang makita siya na nandoon....Ang asawa ko na maraming nakakabit sa katawan....may life machine din doon....nasa tabi niya sina Julia yata yung name at ang mama niya....

"Anak...malala ang sinapit ni Syrene..."

Napaluha ako ng wala sa oras...Alam kong magmunukhang mahina ako sa harap ni mama at dati sa tuwing naiiyak ako ay hindi ako nagpapakita sa lahat lalo na kay mama dahil malakas akong tao sa tuwing nakikita nila ako....pero ngayon ay iba na....

"Anak.....ngayon lang kitang makitang ganito sa isang babae....minsan ay binabalewa mo sila at ginagamit "

Napatingin ako kay mama ng sabihin niya yun....
"Anak kita Damon kaya alam ko...kilala kita...sa tuwing titingin ka sa asawa mo...iba yun sa iba..nag-aalala ka sa asawa mo....mahalaga na siya sayo....nalungkot ako nung unang narinig ko si papa na ikakasal ka sa isang babae na hindi mo naman kilala....una ay ayaw ko...pero nang makita ko ang babaeng ikakasal sayo ay iba ang naramdaman ko....na larang nahanap ko na ang babae na sa tingin ko ay nararapat sayo...."

Napatingin nalang ulit ako sa nakaratay na asawa ko sa hospital bed...gusto ko siyang lapitan pero hindi ko kaya dahil sa lagay ko...

"Ilang araw na ba akong nandito kami?"

"Mga apat na araw na....at anak....comatose si Syrene....."

Napatingin ako sa kanila....Comatose si Syrene....

Napatingin na lang ako sa kisame....kung apat na araw na akong nandito ....malapit ang ang birthday ko....sana gumising na siya doon....

*********

Hell.....yan ang pakiramdam ko ng nakaraang araw....

Hindi parin siya gumigising....ang pinagtataka ko lang ay pinapakain pa nila ng marami si Syrene o nasosobrahan na yata sa mga gamot...napapansin ko kasi na parang lumalaki ang tyan niya.....it looks weird i guess.....

Tinatanong ko ang mga doctor pero ayaw nilang sabihin...bakit sila ganun....pasyente ang asawa ko kaya dapat kong malaman yun kasi asawa niya nga ako.....

Today is my fucking birthday....26 na ako....Nakatingin lang ako ngayon sa asawa ko...Namumutla siya.....hinawakan ko ang mga kamay niya...malamig ang unang kong naramdaman doon.....

"Syrene...wake up....hindi ka dapat ang nandyan kundi ako....a-ako dapat ang nabaril.....ako dapat ang nagdudusa diyan...b-bakit mo ba yun sinalo..bakit mo yun ginawa....."

Napatingin ako sa cellphone ko nang makitang may nagtext doon....tungkol yun sa mana na makukuha ko....natransfer na sa pangalan ko...

Napahawak ako ng mahigpit sa cellphone....Naiinis akong tinapon yun...alam kong nabasag yun....hindi na to tungkol sa pera....hindi na to tungkol sa mana.....

"Apo....hindi ka ba masaya sa nakita mo"

Napatingin ako kay lolo na ngayon ay nasa harapan ko....

"Lolo....tinatanong mo po ako kung masaya ako....nakaratay ngayon ang asawa ko tapos tunatanong nyo ako kung masaya ako...."

"Nakuha mo na ang mana mo....diba pumayag kalang sa kasal na yan dahil sa pera....."

"Iba na to ngayon Lolo....kung eto pala ang kapalit hindi sana ako pumayag...."

"Mahal mo na ba ang asawa mo Damon?"

Napatigil ako....mahal....hindi ko alam....

"Hahahah...alam ko na ang sagot apo....pero dapat pa din malaman to ni Syrene.....dahil kung sa iba niya pa nalaman ay mas masakit.....ang malamang pumayag ka sa kasal dahil sa mana.....ngayong 26 ka na...."

Tama ....Feb 1 ngayon at yun ang birthday ko.....Pero ngayon ay ang pinaka worst sa lahat....

Napatingin ako kay Syrene....Sasabihin ko sa kanya pagnagising na siya at nasa maayos na lagay na....alam kong pagkakamuhian niya ako pero kailangan niya paring malaman ang totoo....hindi habangbuhay ay maiitatago ko sa kanya to....

Napahawak ako sa kamay niya at inilapit ko yun sa pisnge ko....

"Wake up now Syrene.......i miss you..."

Napatingin ako sa pinto ng lumabas na pala si lolo....Napatingin nalang ako ulit sa mukha ng asawa ko....

Narinig kong bumukas ang pinto at nakita kong si Britney yun...

"Now I know kung bakit kayo nakasal....planado mo pala eto Damon....tskk..tskk....just for the money"

"Get out bitch...."

"Aalis ako rito.....nang masaya Damon hahahaha"

Binalik ko nalang ang tingin ko sa asawa ko....ang alam ko lang at ang tumatakbo sa isip ko ay etong araw ang pinakamasamang araw ko......