ခ်စ္ေသာ Rainbow ( Complete ) ချစ်သော Rainbow [ ZG & Uni ]

အပိုင္း ( ၃၁ )

[ Zawgyi ]
----------------

ပိုင္ေစတို႕ ထားဝယ္ကိုသြားဖို႔ ရန္ကုန္ကေနစထြက္ေတာ့ ညပင္မိုးခ်ဳပ္ေနခဲ႔ျပီ ။ ဦးငယ္ကိုေျပာျပျပီးခြင့္ေတာင္းေတာ့ ဦးငယ္ကထိုခရီးကိုခြင့္ျပဳေပးပါသည္ ။

ညဘက္ေတာက္ေလွ်ာက္ေမာင္းရမည္မို႕ မ ကသူ႕ကိုစိတ္မခ်ျဖစ္ေနတာကို ျမင္ရျပန္၍ ပိုင္ေစတစ္ေယာက္ပင္ပန္းရမည္ကိုပင္မမွုနိုင္ ... အေပ်ာ္ႀကီးကိုေပ်ာ္ေနမိသည္ ။ မ ကအိမ္ကိုျပန္ျပီးလိုအပ္တာေတြယူ၏ ။ သူကေတာ့ကိစၥမရွိ ။ တစ္ခုခုလိုအပ္လာလွ်င္ ဝယ္လိုက္မည္ ။ မ ကိုသူ႕အတြက္နဲ႔ေတာ့အခ်ိန္မပုပ္ေစလိုပါ ။ ဒါေႀကာင့္ ကားကိုသာအနည္းငယ္စစ္ျဖစ္သည္ ။ ခရီးေဝးသြားရမည္မို႔ ဒါဟာအဓိကအလိုအပ္ဆံုးမဟုတ္လား ... ။

ထို႔ေနာက္ သူတို႔ရဲ႕ပထမဦးဆံုး ၂ ေယာက္ထဲအတူတူသြာ းရေသာ ခရီးစဥ္ေလးဟာစတင္ခဲ႕ပါသည္ ။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး ပိုင္ေစ႔ရဲ႕စိတ္ေတြဟာ ေပ်ာ္ပါးေနခဲ႔သည္ ။ မ ခမ်ာကားေမာင္းေနရတဲ႕သူ႔ကိုစိတ္ပူ၍ တစ္လမ္းလံုးစကာ းေျပာေပးရွာသည္ ။ မ ကိုပင္ပန္းမွာစိုး၍ နားေစခ်င္ေသာ္ လည္း ယခုလိုသူ႕ကိုအေဖာ္လုပ္ေပးျပီးစကားေျပာေပးေနတာကို သူကိုယ္တိုင္ကက်ိတ္ေက်နပ္မိ၍ နူတ္ဆိတ္ရင္းသာေနျဖစ္သည္ ။

ပိုင္ေစထင္သည္ ... ။
ထိုခရီးစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ ... တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ရင္ဖြင့္ခ်င္တာေတြ ... ေျပာျပခ်င္တာေတြ ... ေမးခ်င္ခဲ႔တာ ေတြေမးရင္း မနဲ႕သူနဲ႔ပိုျပီးရင္းနွီးလာတယ္ဟု ။

" မ ... ခနေလာက္အိပ္လိုက္ပါလား ? မဟုတ္ရင္ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနအံုးမယ္ ... ကြ်န္ေတာ့္ကိုစိတ္မပူပါနဲ႔ ... ညဘက္အိပ္ေရးပ်က္တာေလာက္က ကြ်န္ေတာ္အိမ္မွာ game ထိုင္ေဆာ့တဲ႔ရက္ဆိုျဖစ္ေနႀကပဲဟာ ... စိတ္ခ်ပါ ... ဒီခရီးမွာ ဘာမွမျဖစ္ဖို႔ကြ်န္ေတာ္ဂရုစိုက္မွာပါ ဂတိေပးတယ္ ... အိပ္လိုက္ပါေနာ္ မ "

" ျဖစ္ရဲ႕လား ? တို႕မင္းကိုအားနာတယ္ ... ခုလိုလိုက္ပို႕ခိုင္းရတာျဖင့္ ေတာ္လွျပီ "

မရဲ႕မ်က္နွာဟာ အမွန္တကယ္ပင္ဟန္ေဆာင္မွုကင္းစြာနဲ႔ သူ႔အတြက္ပူပန္ေနပံုေပါက္ပါသည္ ။ ထိုအခ်င္းအရာနဲ႔ပင္ တစ္ညလုံးမအိပ္ရဘူးဆိုရင္ေတာင္ပိုင္ေစ့အတြက္ဘာမွျဖစ္မွာမဟုတ္ပါ ။ ပင္ပန္းေနတာေတြမွန္သမွ် မရဲ႕မ်က္နွာေလးကိုေငးႀကည့္လိုက္ရံုတင္ ယူပစ္သလိုေပ်ာက္သြားတယ္ဆိုတာ မ သာသိပါလွ်င္ ... ။