ခ်စ္ေသာ Rainbow ( Complete ) ချစ်သော Rainbow [ ZG & Uni ]

အပိုင္း ( ၄ )

[ Zawgyi ]
----------------

" အားလားလား ေလးလိုက္တာကြာ "

ရန္ေနာင္နဲ႔ပိုင္ေစတို႕ရဲ႕နားထဲသို႔ ညည္းတြားသံခပ္က်ယ္ က်ယ္တစ္ခုဝင္ေရာက္လာတာေႀကာင့္ သူတို႔ ၂ ေယာက္ လံုးအေနာက္ဘက္သို႕ျပိဳင္တူလွည့္ႀကည့္မိႀကသည္ ။ ျမင္ လိုက္ရေသာျမင္ကြင္းေႀကာင့္ပိုင္ေစကေခါင္းခါသလို ရန္ေနာင္ကေတာ့ ျဖစ္ရမယ္ဆိုသည့္ပံုစံျဖင့္ျပံဳး၏ ။

ထိုအရာကတျခားေတာ့မဟုတ္ ။ ပလတ္စတစ္ထိုင္ခံု ၅ ခံုေလာက္ကိုစုကာထပ္ထားျပီး ထိုထိုင္ခံုေတြကိုအသစ္က လက္နွစ္ဖက္ျဖင့္ မေနျခင္းသာ ။ ဆရာမေတြထိုင္ေသာေနာက္မွီပလတ္စတစ္ခံုမ်ားဟာေဟာင္းႏြမ္းလာ၍ ေက်ာင္းအုပ္ကရန္ပံုေငြျဖင့္အသစ္ေတြကိုလဲခိုင္းျပီး ေက်ာင္းသားမ်ားထိုင္ေသာသစ္သားခံုမ်ားကိုလည္း က်ိဳးပဲ႕ေနတာေတြအားလက္သမားဆရာျဖင့္ျပန္လည္ျပင္ဆင္ခိုင္းခဲ႕၏ ။

ယခု သူနဲ႕ပိုင္ေစက ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားထိုင္ေသာသစ္သားခံုရွည္ေတြကိုအေဟာင္းကေနအသစ္ျပင္ျပီးသားျဖစ္၍ အခန္းထဲသို႔ျပန္လည္သယ္ယူလာရသည္ ။ ဒါ့ေႀကာင့္ ရန္ေနာင္တစ္ေယာက္ထဲမနိုင္၍ ပိုင္ေစနဲ႕အသစ္ကိုအကူေခၚရာ သူနွင့္ပိုင္ေစက ခံုရွည္တစ္လံုးစီကိုပခံုးေပၚသို႕ထမ္းကာသယ္ယူရသလို အသစ္ကိုေတာ့ခပ္ေပါ့ေပါ့ပစၥည္းျဖစ္ေသာ ပလတ္စတစ္ ၅ ခံုပူးထားတာကိုပဲသယ္ခိုင္းျဖစ္သည္ ။ ဒါကို ညည္းညဴသည့္သူမွာ အသစ္ျဖစ္ေနျခင္းက ရန္ေနာင့္အတြက္မထူးဆန္းေတာ့ပါ ။ အသစ့္ကိုကူခိုင္းလို႕ရတဲ႔အရာေတြဆိုရင္ ဥာဏ္ရည္သံုးရသည့္အရာမ် ားသာရသည္ ။ ခုလိုခႏၶာကိုယ္အင္အားကိုသံုးရသည္အရ ာအတြက္ေတာ့ အသစ္ဟာဘယ္ေတာ့မွအားကိုးလို႔ရေသ ာသူမဟုတ္ ။

" ငါတို႔ကိုလည္းအားနာပါအံုးသြင္သစ္ရာ … ဒီမွာ ငါနဲ႔ရန္ ေနာင္ကခံုအေလးႀကီးေတြကိုသယ္ေနရတာ … မင္းကို က် အေပါ့ဆံုးေလးပဲသယ္ခိုင္းတာေလကြာ … ခုေတာ့မင္းရုပ္က ကမ႓ာ႕အေလးဆံုးပစၥည္းကိုသယ္ေနရသလိုပဲ ခ်ီးထြက္ေတာ့မဲ႕ရုပ္နဲ႕ "

" မင္းတို႔နဲ႔ငါကတူမလားကြ … ဒီပလတ္စတစ္ခံုေတြကလည္း ေလးတယ္ … မယံုရင္မင္းသယ္ႀကည့္ေလ … လြတ္က်မွာစုိးလို႔လက္ကုိကုတ္ျပီးသယ္ရတာ လက္အံကိုေသေနတာပဲ … လက္လည္းေတာ္ေတာ္ေတာင့္ေနျပီ "