His Wedding Planner (MNEBACP's Sequel)

Best Part

Forty-Five: Best Part

Nagising ako nang dahil sa ingay na naririnig ko mula sa labas ng aking kwarto.

“Valentine!”

Muntik na akong mapa-irap. Does she really need to shout her heart out every time she's waking me up? Anong oras palang naman...

Binalingan ko ang digital clock sa aking gilid. “Oh shit...”, mura ko nang mapagtantong alas dose na pala ng tanghali. Mabilis akong bumangon para buksan ang pintuan.

“Oh, for Christ's sake! Dalawang oras na kitang hinihintay na magising!”, talak ni Keith sa akin kasabay ng pagsalubong ng kanyang kilay.

“I'm sorry, okay? I slept late...”, I defended.

“And why is that?”, she asked crossing her arms.

But remembering what I have just discovered last night, mas mabuti nang maging tahimik muna ako. What I have known was something personal that I can't share to anyone yet. I wonder if my brothers know about it. Now it's all making sense. Everything just made sense.

“Netflix...”, I lied then immediately got up. Let me guess, gagala na naman 'tong babaeng' to tapos isasama ako.

“Ah”, aniya. “Tara, shopping tayo...”

“I'm not in the mood, Keith”, tugon ko habang nakatingin ako sa repleksyon ko sa salamin. Nakita ko ang busangot na reaksyon ni Keith.

“Well, I am. Samahan mo'ko”, she pleaded. As if naman matitiis ko siya, diba? Napa-oo na lang ako at tuluyan nang naligo. Paglabas ko ng banyo ay wala na si Keith sa aking kwarto. I shrugged. Baka bumaba.

I chose to wear plain white oversized shirt and a maong shorts, then, sneakers. Ah, this feels comfortable. Hindi na ako masyadong nagmake-up. Wala naman talaga akong planong gumala kung hindi lang ako inaya ni Keith. Netflix over gala. Tama nga siguro ang sabi nila na kapag tumatanda ka na, mas doon mo naa-appreciate ang pagstay lang sa bahay kesa sa gumala kung saan-saan.

Pagbaba ko ay naabutan ko si Keith na nanonood ng TV sa sala, sitting accross kuya Genesis. Kuya Genesis is busy with his phone though. Agad akong tinapunan ng tingin ni Keith nang nilapitan ko siya. “Magbihis ka na”, utos niya. Nagtaas naman agad ako ng kilay. “This is what I will wear, Keith...”, I snorted. Bahagya siyang natawa tapos ay tumayo na ng sofa. “Oh, sorry. Okay, tara na...”

I saw Kuya Gen suddenly lifted his gaze, “San kayo?”

“Shopping”, masiglang tugon ni Keith. With that, she immediately dragged me out of our house. Paglabas namin ng gate ay bumungad agad sa akin ang itim na Mercedes Benz na sasakyan which I'm guessing, Keith's. Umikot sya papuntang driver's seat at ako naman ay sa shotgun seat. Pagkapasok namin ng sasakyan ay agad niya itong pinaandar.

“SM tayo?”, tanong niya sa akin nang palabas na kami ng Subdivision.

I shrugged, “Ikaw?”

“Pwede rin”, kibit balikat niyang sagot.

Pagkarating namin ng SM ay agad na nag aya si Keith na kumain muna sa Tokyo-Tokyo. I refused to order food for myself dahil busog pa naman ako -- which is kinda weird since hindi naman ako kumain bago kami umalis ng bahay.

“Valentine...”, tawag ni Keith sakin habang kumakain siya.

I'm kinda busy with my phone but still managed to throw her a gaze, “Hmm?”

“I, uh, need to tell you something.”

Mas lalo lang niyang nakuha ang atensyon ko nang dahil sa kanyang sinabi. Keith seemed tensed—which is the very first time I've seen her like this. “Keith, speak.”