Στη δίνη του παρελθόντος

Κεφάλαιο 7 - Νέα αρχόντισσα

-"Έλα καλή μου, σκούπισε τα μάτια σου. Όλα θα πάνε καλά, θα δεις. Ο Τζέθρο θα φροντίσει και για σένα και για τις κόρες σου."

Ακουμπάω το χέρι μου στον ώμο της Γκέιλ. Τι κάθομαι και της λέω της γυναίκας. Όλα θα πάνε καλά... Μόλις έχασε τον άντρα της. Είδε να τον σφάζουν μπροστά της. Έχασε το σπίτι της. Όλη της η ζωή άλλαξε μέσα σε λίγες ώρες. Και τα άμοιρα κορίτσια της ... Είναι σε κατάσταση σοκ, αυτό μπορώ να το πω με βεβαιότητα. Κοιτάνε σα χαμένες, φοβισμένα κουταβάκια που βρέθηκαν έξω απ'την προστασία της φωλιάς τους. Γυρίζω και τις κοιτάζω, χαμογελώντας τους ενθαρρυντικά.

Αλλά πρέπει να χειριστώ και το δικό μου θέμα με προσοχή. Έχω ένα ρόλο να υποστηρίξω. Γελάω με τον εαυτό μου, μέσα στο μυαλό μου. Στήνω και ρόλους για να επιζήσω τώρα. Ένας θεός ξέρει πόσο χρειάζομαι να υποστηρίξω αυτό το ρόλο. Γιατί δεν γίνεται να μάθει κανείς το πώς βρέθηκα εδώ, αλλά δεν είναι δυνατόν και να έπεσα απ'τον ουρανό. 

Κι όμως έτσι έγινε! Κυριολεκτικά! Το βουητό που μου τρύπαγε το μυαλό και μ'έκανε να σφίγγω τα αφτιά μου κλαίγοντας, ενώ περιστρεφόμουνα στο κενό και καιγόντουσαν τα ρούχα μου, έρχεται στη μνήμη μου. Εκείνο το μπλε φως που ερχόταν καταπάνω μου! Ένα καυτό σιφόνι που με ρούφηξε απ'την εποχή μου και με πέταξε τέσσερις αιώνες πίσω, στο παρελθόν.

Τι είδους μαγεία ήταν αυτό?! Τι είδους δαιμονική δύναμη?! Ούτε εγώ δεν μπορώ να κατανοήσω και να αποδεχτώ, πόσο μάλλον ένας άνθρωπος απ'το δέκατο έβδομο αιώνα.

Όμως εγώ, ζούσα στον εικοστό πρώτο αιώνα. Έχω συνειδητοποιημένες γνώσεις και βιώματα. Έχω διαβάσει κβαντική φυσική, η οποία διατείνεται ότι στοιχεία της πραγματικότητας που μας περιβάλλει, είναι δυνατόν να υπάρχουν την ίδια στιγμή σε δύο διαφορετικούς χώρους. Κείμενα που είχα μελετήσει και αναλύσει εκατοντάδες φορές, δεν αφήνουν περιθώρια για σκέψεις με μαγείες και δαίμονες.  Η μαγεία δεν είναι τίποτα άλλο από επιστημονική γνώση, η οποία δεν έχει ακόμα κατακτηθεί. 

To να μετατρέπουμε το σκοτάδι σε φως πατώντας απλά ένα διακόπτη, ή να πετάμε απ΄την μιαν άκρη του κόσμου στην άλλη μέσα σε ένα σιδερένιο πουλί, πράγματα τόσο καθημερινά για τη δικιά μου εποχή, θα μπορούσαν σε αυτή την εποχή να θεωρηθούν μαγικά κατορθώματα. Το είχε πει ο Arthur C. Clarke, ο περίφημος Άγγλος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας : 'Η υψηλή τεχνολογία δε διαφέρει σε τίποτα από τη μαγεία'.