Κεφάλαιο 1 - Στο κάστρο

820 107 163
                                    

Στέκομαι μπροστά στον καθρέπτη και κοιτάζω το είδωλό μου.

Η αλλαγή είναι τεράστια! Κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι πριν από λίγες ώρες, ήμουνα τελείως γυμνή, ξεπαγιασμένη και τρομοκρατημένη, στο έλεος κάποιου φανατικού τρελού.

Ενός τρελού που αφού όρμησε πάνω μου και με χτύπαγε με μπουνιές και κλωτσιές, μετά με βούτηξε από τα μαλλιά και σέρνοντάς με πάνω στο μουσκεμένο έδαφος, πάνω σε κλαριά, φύλλα και λάσπες, με έδεσε σε ένα στύλο για να με μαστιγώσει.

Κλείνω τα μάτια μου και προσπαθώ να ηρεμήσω και να σβήσω την αποτρόπαια εικόνα απ'το μυαλό μου. Χρειάζομαι χρόνο για να διαχειριστώ τι μου συνέβη τις τελευταίες αυτές ώρες. Ξεροκαταπίνω και ανοίγω πάλι τα μάτια μου.

Τα μαλλιά μου είναι ένα έργο τέχνης! Τα πλαϊνά, δεξιά και αριστερά, έχουν πλεχτεί μικρές πλεξούδες και έχουν στερεωθεί στην κορυφή του κεφαλιού μου, δεμένα με μια λευκή κορδέλα. Μικρά πολύχρωμα λουλουδάκια έχουν στερεωθεί εδώ και κει, κάνοντας αντίθεση με τα φωτεινά τους χρώματα, πάνω στο σκούρο κόκκινο των μαλλιών μου. Τα υπόλοιπα μαλλιά, πέφτουν ανάλαφρες μπούκλες πάνω στους ώμους μου.

Στο λαιμό μου, ένα πανέμορφο μενταγιόν από μικρές ακατέργαστες λευκές πέρλες, που καταλήγουν να αγκαλιάζουν ένα δάκρυ από ένα κατακόκκινο ρουμπίνι, που όμοιό του δεν έχω ξαναδεί. Λάμπει και αντανακλά το φως, με το εντυπωσιακό μέγεθός του.

Το φόρεμά μου, άλλο ένα έργο τέχνης! Ένα σκούρο κόκκινο βελούδινο φόρεμα, που στενεύει σφιχτά στη μέση και στη συνέχεια ανοίγει ακολουθώντας τις καμπύλες του σώματός μου και πέφτει σε ίσιες πιέτες μέχρι το πάτωμα. Το μπούστο, σαν πλέγμα από το ίδιο βαρύ ύφασμα, σχηματίζει μικρούς ρόμβους με μια λευκή πέρλα κεντημένη στο κέντρο κάθε ρόμβου, ενώ το τελείωμά του είναι μια ευθεία γραμμή, ένα πόντο πάνω απ'τη γραμμή του στήθους μου. 

Ολόλευκη, αραχνοΰφαντη δαντέλα, ντύνει το τελείωμα του λαιμού και των μανικιών, που φτάνουν μέχρι τον καρπό μου, σχηματίζοντας μια μύτη με μια μικρή λευκή πέρλα στην άκρη της. Το  τελείωμα της δαντέλας, στολίζει και τονίζει το μπούστο.  Αν δεν υπήρχε αυτό το πανέμορφο τελείωμα δαντέλας, θα φαινόταν το σκούρο δέρμα της θηλής μου, με τόσο αποκαλυπτικό μπούστο.

Έχω εντυπωσιαστεί! Οι κοπέλες που πέσαν πάνω μου, με πλύνανε, με λούσανε, με αλείψανε με μυρωμένα έλαια και χτένισαν τα μαλλιά μου, μετά άρχισαν να με μετράνε με μια μεζούρα. Και μέχρι να ξημερώσει, το φόρεμα ήταν έτοιμο.

Στη δίνη του παρελθόντοςOnde histórias criam vida. Descubra agora