Mean

MEAN XVI: Outside the room

Naguguluhan ako.

Ano bang something na nangyari kahapon?

“naalala ko pa kung ganto kahigpit ang pagkakay—“ tinakpan ko agad bibig ni Kevin.

Nilakihan ko siya ng mata at sabi ko, “Shushhhh!” Pagpapanic kong sabi.

Nung binitiwan ko na,

“Sabi mo e” Sabi ni Isda.

Pag-alis ni Isda, agad nangulit si Abi.

“uyyy, anu yun?! Ba’t bawal sabihin?”

“ewan ko.” Sabi ko sabay lakad papuntang classroom

Habang nagkaklase si Ma’am Gayma,

“Okay class, please bring out the materials na pinadala kahapon”

Nagulat ako, di ako nasabihan nito,

Tumingin ako kay Abi,

“huy? Bat di mo sinabi sakin?” Sabi ko.

“Hala, oo nga noh. Eto, bibigyan nalang kita wait lang.” sabi ni Abi habang nangangalkal sa bag niya.

Napansin kong nagka-cram si Isda kasi siguro wala siyang dala.

Kaya, naisip kong pagtripan siya.

Nagtaas ako ng kamay.

“Yes, Ms. Courtney? Any question?”

“Uhm, pa'no po yung mga walang dala? Palalabasin niyo po ba sila?”

“Oh, yes, that. Yes, CLASS! ATTENTION! Sino ang mga walang dala?”

Walang nagtaas ng kamay.

“Wait, Isda, asan yung dala mo?”Pagbubuking ko sa kanya.

“Ahm, Mr. Smith, Wala kang dala? Kung wala, then please  proceed outside” tanong ni Ma’am.

“Unfortunately, wala po ma’am. Pero before I go out, Courtney?  Meron ka bang dala?”

Agad isinilid ni Abi yung materials sa table ko.

Ngumiti ako ng masama.

“of course I have.” Confident kong sagot.

“pero alam mo ba ang mga gagawin, absent ka ng ilang araw diba?” Pagpupumilit ni Isda

Aish. Di ko naisip na itatanong niya to.

“That’s correct Mr Smith. Please, proceed outside, you two.”

Wala na akong nagawa kundi sundan si Isda palabas.

Umupo siya sa lapag ako naman nakasandal sa isang wall.

Di kami nagsalita.

Siya ang unang nagsalita,

“Bumalik pa ba ung lalakisa bahay niyo?”

“Hindi na.” Sagot ko.

“Wag ka mag-alala, di na yun babalik” paninigurado niya.

“Ba’t mo to ginagawa?”

“Wala lang.. trip ko e.” Sabi niya.

Pwede ba yun?

Trip lang?

“Pwede magtanong?” tanong ni Isda.

“nagtanong ka na e.”

“ha.ha.ha. Seriously, may tanong talaga ako.”

“Go ahead”

Tinignan muna niya ako bago siya nagsalita,

“bakit nandun yung lalaking yun?” Tanong niya.

Napatingin ako sa kanya,

“I don’t know, friend siya ng mama ko e.” Sabi ko.

“Ohh, kilala ko kasi siya, nagtatrabaho kasi yun sa company kung san major stockholder ang father ko”

“Anong gusto mong sabihin ko? Lumuhod at magthank you sayo dahil kinausap mo siya para tigilan ang pamilya ko? Sorry to disappoint you, di ko gagawin yun.”

“I know. Di ka ganung tao. Sorry at thank you, mahirap palabasin sa bibig mo.” Sabi niya.

Kilala nga niya ako pagdating sa ugali.

Pero hanggang dun lang yun.

Pinabalik na kami sa room after nun.

Wala naman masyadong nangyari nungaraw nay un.. bukod sa,

“tungkol dun sa napagusapan natin, napasa ko na yung mga characters and magkakaroon na tayo ng rehearsal, uhm, kakausapin ko lang si .. uhm.. Yes, si Courtney and .. and.. Louie please.” Malakas na sabi ng president namin

Hindi ako tumayo ni kumibo.

“Abi, tawag ka ng president natin.”

“Hey!” Sigaw ko sa president namin, “Anu bang role ko? Malamang ako yung pinakakonting dialogue. You don’t have to lecture me!”

Tumingin ang lahat sa akin,

                “Wala na tayong pag-asa”

                “talo na tayo”

                “Sabi sa inyo, dapat wag na siya, magagalit lang yan.”

                “Maghanda na tayo, lalo na sa mga bumoto sa kanya”

Nainis ako,

Lumapit ako at kinuha yung isang copy ng script namin.

Hinanap ko ang pangalan ko at agad kong nabasa kasi nasa pinakaunahan

Courtney as The Lead Actress

“Oh.”

…..

OH!?

Binasa ko yung script.

Masungit na babae, pero.. nung main love kay Lead Actor (Louie) nagging isang tapat at mabait na babae..

Mabait..

Tapat..

Why me?!