Nung pag-uwi ko,
Ang nadatnan ko ay sila mama at.. si papa?!
“Pa, bakit napadalaw ka?” Tanong ko,
“Bakit anak, masama ba, I just want to meet your future wife.”
“Ah, my future wi.. wait, what?!” sabi ko.
“Anak, ano ka ba, seventeen ka na, at kiailangan mo na ng karamay sa buhay.” Sabi ni mama
“ma, ano ka ba!”
*knock* *knock*
“Oh, here she is.” Sabi ni mama.
Pagbukas ng pinto,
Kumaripas ng takbo papalapit sa akin si Ana.
“Kevin! At last!!” Masayang sabi ni Ana.
Tinanggal ko ang mga kamay niyang nakakapit sa akin,
“Sorry Ana.” Sabi ko,
Pumanik ako sa kwarto at hindi na kumain.
Katok ng katok si mama
Pero di ko siya pinapansin,
Magpapahinga nga muna ako.
Nung mga dumating na araw,
Di ko na nakakausap si Ana.
DI na rin siya masyadong nagsasalita.
Tama ba yung ginawa ko?
Ilang taong naghintay sa akin si Ana,
Nanjan siya pag kailangan ko siya,
Bakit titingin pa ako sa iba?
Pano si Courtney?
Siya yung totoong mahal ko,
Yung nagkukumpleto ng araw ko.
Pero, napakaselfish ko naman kung ipipilit ko ang sarili k okay Courtney,
Gayung andjan naman si Ana.
Hindi ko pa to natatanong,
Pero, bakit kaya kailangang magkunwari ni Courtney?
Siguro kasi,
Para din to samin,
Na mahirap talaga makapantay sa estado ng buhay niya.
Iba na nga siya, hindi siya yung Courtney na kahit may kaya sa buhay ay may busilak na puso.
Pinagisipan ko yun ng ilang araw,
Di ko muna kinausap si Ana at si Courtney.
Hanggang sa isang araw,
I decided,
Na Courtney deserves someone better,
And Ana deserves to be loved.
“ma, can I have the ring, please?”
“Anak, wala ka bang sakit? Pag binigay ko sayo, walang bawian ah!” Sabi ni mama.
“Sure, ma” sabi ko.
Napagdesisyunan kong after ng school ako magpro-propose.
Nagpadeliever ako ng mga bulaklak at sinisiguradong magiging masaya si Ana.
After ng klase,
Kinunchaba ko na ang mga kaklase kong gawing busy si Ana.
Lumabas na ako at hinanda ang singsing.
Nakangiti ako at hawak hawak ko ng maliit na lalagyanan ng singsing nang lumabas si Ana.
Kitang kita ang pagkakagulat ni Ana sa dami ng bulaklak sa hallway,
Lumapit ako sa kanya at lumuhod,
Pagtingin ko sa kanya,nawala ang ngiti ko,
Kasi, ang nakikita kong babae sa harap ko, ay si Courtney.
Nakangiti siya na tuwang tuwa sa nakikita.
Pero hindi to tama,
Si Ana ang pakakasalanan ko,
Bakit si Courtney ang nasa isip ko.
Nabitawan ko ang lalagyan ng singsing.
Tumingin sa akin si Ana.
Pero, iba ang direksyon ng tinitignan ng iba.
Pagtumingin ko,
Andun si Courtney,
Nakatayo sa malayo habang pinapanood akong magpropose.
Nung nakita niyang nakita ko siya,
Agad siyang umalis doon at naglakad papalayo.
Tumingin ako kay Ana,
Umiiyak siya,
Um-oo siya,
Hinawakan ko ang kamay niya,
“I know, you love her. You can go.” Sabi niya.
Tumayo ako’t hinabol si Courtney.
BINABASA MO ANG
Mean
Teen FictionEverything has a reason. Bakit may ganiyan, ba't may ganto. . . Everyone has a reason. Bakit nila ginawa yan, ba't ganto ang ginawa niya. . . Ako rin, May rason ako kung bakit ako ganto, Bakit kailangan kong sabihin at gawin ang isang bagay, At baki...