Walang Hanggang Pasasalamat :)

155 2 0
                                    

Sobrang habang A/N (before self-publishing happens) -unedited

Ang kwentong ito, nagsimula sa wala.. nabuo ang Prologue dahil bored ako.. at itinuloy para may mapagkaabalahan. Pampawala ng stress at pressures sa school. Pagkatapos kong isulat ang Prologue sa isang papel, wala ng kasunod. Means, wala itong plano. Walang plot. I wrote this story on the spot, walang patutunguhan. Madaming typo-graphical errors and wrong grammars. Pero sa kabila ng mga flaws nito, ang kwentong ito malayo na ang narating. Sobrang saya ko na umabot ito sa thousand of reads, na dati umabot lang sa 100 reads; sobrang nakakatuwa.

Endless thankyous!!! :)

As I was reading the manuscript of this para i-edit, ngayon ko lang napansin na halos lahat pala ng situation na pwedeng mangyari in the name of love, nailagay ko. Katulad na lang ng simpleng paghanga sa isang tao na hindi masabi dala ng katorpehan. Kung bakit madalas umiiwas ang isang tao sa'yo, kapag nalaman na mahal mo, kung bakit siya nagbabago. Ang ma-fall sa kaibigan, lalo na ang ma-Bestfriendzoned. Kung paano tatanggapin na hanggang dun na lang kayo, na mas mahalaga ang pagkakaibigan, kasi yun,, forever. Pero hindi naman lahat ay applicable na magkaibigan lang, na tropa kayo. Kasi there are situations na you have to take the risks and consequences in order for you to be happy. At this point, dun papasok ang tanong na: "Paano mo malalaman kung hindi mo susubukan?", right? Na what if ang unrequited love na akala mo, pwede pa lang maging mutual. Na kumilos ka na, hangga't maaga pa dahil baka maunahan ka. Syempre, in the middle of the story.. kapag masaya na kayong pareho dahil the feeling's mutual.. dun papasok ang mga consequences. Kung paano nadaig ng last love ang first love. Kung paano magtiwala sa taong mahal mo. Na mas mahalaga ang ngayon kaysa sa nakaraan. Ang gumawa ng pinakamabigat na desisyon. Ang pumili kung alin ang bibitawan mo, pangarap mo, o taong mahal mo. Ang masaktan ng sobra at mag-sacrifice kapalit ang desiyong pinili mo. Pero despite all the shits that happened, sa huli mananaig pa rin ang love. Kung paano pagsisihan ang pagkakamali mo. Kung paano mabawi muli ang taong mahal mo kahit hindi mo alam kung may babawiin ka pa at tanggap ka niya, o kung may babalikan ka pa. Kung paano mo mapapatunayan yun, para lang bumalik siya. Na sa huli, katulad ng ibang lovestory ay magkaroon din kayo ng happy ending.. ng forever.

Lahat ng binanggit ko, napansin niyo?

Hindi naman makakarating dito ang kwentong ito kung wala kayo. ang mga readers na simula pa lang ay nandiyan na at hindi nagsasawang magbasa, mag-critique, at consistent mag-vote at mag iwan ng comments. Even silent readers na nagpapadami ng reads, sobrang salamat po sa inyo. Habang humahaba ito, narealize ko na wala naman yun sa number ng reads, votes at comments kundi sa kung paano yun tinanggap ng readers. Kung paano sila natutuwa at naiinspire sa kwentong ito na hindi ko talaga inakala. Sabi ko nga, I'am an amateur writer, pero pinaparamdam niyo sa akin ang pakiramdam na maging pro. Tanong ko lang, do I really deserve it? Reader din ako at alam ko ang pakiramdam ng humanga at mag-fan girl pero ang pakiramdam na ako ang hangaan? Priceless mga bregs! Ni hindi ko nga alam kung ano ang exact kong nararamdaman. Pero isa lang ang sure ko, kung 'naiinspire kayo sa akin', MAS naiinspire naman ako dahil sa inyo. Endless thankyous! :) :*

Siguro, its time to give back. na kahit sa simpleng paraan, makabawi ako sa inyo. Gusto kong pasalamatan lahat ng naging part ng TSD. So, brace yourself guys!

Katulad ng sinabi ko sa first chapter, hindi mapapalagay ang kwentong ito kundi dahil sa mga kaibigan at kaklase ko na nag-push na i-post ko ito online, so sa kanila ko ito sisimulan. Sa nag-critique nito bago ko i-post, in behalf of my FINANCIAL MANAGEMENT FAMILY, gusto kong mag thankyou kay Julie, Tine (Christine na loveteam ni Benedict sa kwento), tita Dhes and Cath (Cathlene na bestfriend ni Tristan sa kwento).. Dahil sila talaga ang laging taga basa ko noon pa man. Sa TROPANG PAUWI, na barkada ko simula freshman ako, kina kumareng DANICA at KRISTINE na umextrang kaklase nila. Kay ate Lalaine na 'Ms. Author' ang tawag sa akin (na kasama ni Jillian sa SG). Kay ANGELINE at DARLENE na binabasa ito, kay ate AILYN na gusto ding basahin ito.. sa buong FIN MGT FAMILY ko, thankyou poooo! Pati na rin po sa ga pangalan ng professors ko na ginamit ko, kay Mam Anna, Mam Janice and Mam Shien, Hi po! Haha! Gusto ko ding pasalamatan ang aking BUSINESS ADMINISTRATION FAMILY na noon pa man ay gusto na akong pagsulatin online, ito na.. lalo na kay YHU ANNE na dahilan kung bakit ko itinuloy ang pagsulat, salamat po!!

The Sweetest Downfall (Published Under KPNY Self-Publishing & Printing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon