Oras ng klase, walang professor. As usual, maingay ang paligid. Kwento dito, kwento doon. Kinuha ko ang earphone sa aking bag, salpak sa tenga, tumungo and forget the world.I thought that I'd been hurt before
But no one's ever left me quite this sore
Your words cut deeper than a knife
Now I need someone to breathe me back to life
Got a feeling that I'm going under
But I know that I'll make it out alive
If I quit calling you my lover
Move on
You watch me bleed until I can't breathe
Shaking, falling onto my knees
And now that I'm without your kisses
I'll be needing stitches
Tripping over myself
Aching, begging you to come help
And now that I'm without your kisses
I'll be needing stitches
Matutulog na sana ako nang may yumugyog sa akin. Hindi ko dapat papansin pero hindi siya tumitigil hanggat hindi ako tumutunghay. Slow motion. And that guy kissed me.
"Araw-araw kong ipapaalala sayo ang lahat." Ngisi niya bago ako iwan dito na nakatunganga.
"Lucero!" Sigaw ko.
Ayoko na. Magtutuos kami ngayon ng lalaking iyon.
1/27/13
Hi Journal,
Ako si Megan Antoinette Castillo at mahal na mahal ko si Klark Andrei Lucero.
Nagsisimula pa lang ako sa pagsusulat ko sa journal ko nang hatakin ito ni Klark. Kabang kaba ako kasi baka mabasa niya ang laman nito. Pinaghalong takot at kaba ang aking nararamdaman.
"Akin na 'yan!" Sigaw ko sa kaniya habang pinipilit na kinukuha ang aking journal. Kahit na hirap ako ay nagsusumikap pa rin ako na makuha ito sa kaniya, ang laki kaya niyang tao.
"Bakit Meg? May sikreto ka ba dito ha?" Panunukso niya habang tinatangkang buksan ang aking journal.
"Isusumbong kita kay tito!" Pagmamaktol ko.
"Samahan pa kita kung gusto mo." Panunuya niya.
"Akin na kasi. Ililibre kita. Promise." Pangungumbinsi ko habang nakataas pa ang kanang kamay at nangangako.
"Kiss na lang Meg. Then I'll give it back to you." Seryoso niyang sinabi.
"Osige." Sagot ko at nakita ko ang pagkagulat sa kaniyang mukha.
Papalapit na ako sa kaniya upang halikan siya. Halos isang pulgada na lang ang layo ng mukha namin sa isa't isa. Kitang kita ko tuloy ang kabuuan ng gwapo niyang mukha. Unti unti kong hinaplos ang kaniyang pisngi at akmang ilalapat na ang aking mga labi sa kaniyang labi nang bigla kong hablutin ang journal ko sa kamay niya.
"You wish Lucero." Halakhak ko sabay takbo.
Taong mahal na mahal ko noon pero halos isuka ko na ngayon. He almost gave me everything and in the process I lost everything that I had. Too fast that I didn't notice that I was deeply drown by that love.
2/27/13
Journal,
Umamin sa akin si Klark na gusto niya ako. Ang saya ko sobra!
4/27/13
Journal,
After two months kami na ni Klark. OMG! Totoo ba ito? Pure bliss.
10/27/13
Journal,
Alam na nila Daddy na kami na ni Klark. Six months na kami. Masaya kami. Masaya ang bawat araw na lumilipias. Kaso. Gusto ni Klark na magpakasal kami after graduation. What will I do? Nagmamadali ba kami? Bakit feeling ko hindi tama?
5/27/14
Journal,
He proposed. We broke up. My life turns 360 degrees. I've lost everything.
BINABASA MO ANG
Stay Unfocused (COMPLETED)
General FictionEvery second count. One minute can change everything, even seconds. So, do what you need to do and say what you need to say. Because you didn't know what will happen next. You cannot predict the future, you cannot rewrite the past, you just have tod...