Chapter 11

32 2 0
                                    

We are all waiting for my parents' answer.

"It's okay for me young man. But ask my daughter if she's okay with it." Seryosong sabi ni dad.

Naramdaman ko ang matatalas na tingin sa akin ni Andrew at ang paghigpit ng kapit sa akin ni Klark. I closed my eyes; took a deep breath and I've seen that they are waiting for my answer.

"Of course." Sagot ko at pilit itinatago ang tensyon sa aking boses.

"Wow. Just wow." Biglaang sabi ni Andrew. Ramdam ko ang pagpipigil ng galit sa kaniyang boses.

Klark just kissed my hair and mouthed thank you.

I can still remember that day. Isa iyon sa mga araw na pinagdudahan ko ang aking sarili. Pinagdudahan sa lahat ng aking nararamdaman. I was too young that time. I learned everything the hard way.

I'm so excited. Ngayon ang anniversary namin ni Klark at nagpaturo pa ako kay mom para special ang ibibigay kong gift kay Klark. I was about to open the door when I heared shouting people.

"Why are you here?!" Isang sigaw ang bumungad sa akin kaya tila estatwa akong napatigil sa aking pwesto.

"Oh, c'mon babe. You've promised me this day." Malambing na sabi ng isang boses ng babae.

Babe? Babe who? Mali ba ako nang napasukan na unit?

"Chantal please just go home. Baka madatnan ka pa dito ni Meg." I think that's Klark's voice dahil kabisadong kabisado ko ang boses niya, malayo man o malapit.

"Meg. Meg. Meg. Lagi nalang siya. Kailan naman na ako Klark? Ako ang laging nandito Klark. Bakit hindi nalang ako ang pillin mo." Nagmamakaawang boses ni Chantal.

I know that Chantal girl, siya iyong nakita ko sa kwarto noon ni Andrew. So, history repeats itself huh? Just wow. At ngayon pa talagang anniversary namin?

Hindi ko na inantay ang sagot at sinimulan ko nang umalis sa lugar na iyon. But before I leave, I left the cake in front of his door. I run because I really wanted to get out of that building immediately. I hated him. I should not have trusted him. How dare him! I was about to get a taxi when a car stopped in front of me.

"Get in." Utos niya.

I was hesitant to ride his car. I don't know. I also don't trust him.

"I said get in." Halos pasigaw niyang sabi at ramdam ang diin sa kaniyang boses.

I immediately took the shotgun seat and took a deep breath. What a day. I really don't want surprises. I feel so down pero mas nangingibabaw ngayon sa akin ang galit.

"So, you knew it by now?" Biglaan niyang tanong.

"Knew what?" I simply uttered.

"That my very good brother is cheating on you." Aniya at halos natatawa pa.

"So, it runs in your blood huh?" I said with full of hatred.

Nakita ko ang gulat sa kaniyang mukha. At bago pa siya makabawi ay sinundan ko pa iyon.

"Oh, I forgot. I'm just your mere friend that time. No hard feelings." Tumawa ako ng bahagya para mawala ang bitterness sa boses ko.

Napailing lang siya sa aking mga sinabi. Nararamdaman ko na gusto niyang magsalita ngunit pilit niyang pinipigilan ito. Ramdam ko dahil sa mahigpit na pagkapit niya sa kaniyang manibela.

And since that day, my sanity went out of its place. How do you call it? Cheating? No. More of getting even. Lagi kaming magkasama ni Andrew, we went to places just to try the dishes there. Hindi ko rin alam kasi laging busy si Klark, punong abala daw siya sa paparating na engagement party. I really want to pop the bubble kaso it's like a big event na, madami nang nainvite to attend that freaking engagement of mine.

Until that one day, two days before our engagement party. Biglaan na lang ako pinapunta ni Klark sa unit niya. Nagulat rin nga ako. Hindi naman kasi siya iyong uri ng tao na biglaan. Lagi siyang may plano para sa lahat, ultimo lakad o kagaya ng ganito, ng pagkikita namin. I was about to knock kahit may susi naman ako para lang di ako magulat gaya last time diba kaso bukas ang pinto, nakakapagtaka. Isa sa mga ugali ni Klark ay ang pagiging super paranoid niya, as in super maingat siya sa lahat ng bagay kaya nakakapagtaka talaga na naiwang bukas ang pintuan ng kaniyang unit. Medyo natatawa pa nga ako kasi baka nasira ang tiyan niya kaya madaling madali siya at nakalimutan nang isara ang pintuan, silly.

Pero mas nakakagulat pala ang madadatnan ko, mga nagkalat ng pictures ko at ni Andrew sa mesa sa living room at mga nagkalat na damit. Mga damit. Sinundan ko ang mga nagkalat na damit kung saan patungo and it led me in Klark's room. The door is slightly open so out of whatever you named this feeling, I took a peek. Only to my surprise that my current boyfriend, my future fiancée is on a top of a girl, sweating and naked. Fuck.

Stay Unfocused (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon