The Long Forgotten Love (Slight SPG! On Going)

TLFL 51: CyMer

Dedicated to impretyyyyyyy19 aina_4551 Poohrever143

ⓣⓗⓔⓘⓒⓔⓒⓡⓔⓐⓜⓒⓐⓝⓓⓨⓖⓘⓡⓛ

Habang nagkakatuwaan kami ay biglang tumunog ang phone ko..

*I'm gonna run this town, run this town.. I'm gonna run th-*

Yeah, favorite ko nga pala ang Run This Town by: Lucy Hale..

Sumenyas na ako sa kanila na lalabas muna ako kasi ang ingay-ingay nila. Tumango lang si Smirk.

"Hello Ate Mars, napatawag kayo." Yeah it's Ate Mars. Kalalabas ko lang ng room.

[Ahh.. Alex, I called to tell you.... kung kumusta na kayo ng boyfie mo?!! Ayiiee.kinikilig kasi ako sa inyong dalawa eh. Parang naaalala ko tuloy ang teenage life namin ni Honey ko eh..] Tokwa.. akala ko kung ano ang sasabihin niya, Ate Mars talaga eh no.. I can imagine her right now na parang nilalanggam na sa sobrang kilig. Nasabi ko nga pala sa kaniya kanina sa phone ang nangyari kagabi. At ito for sure, mangungulit ito to the highest level.

"Ah ok na kami Ate, nagkakatuwaan na nga kami dito sa Ospital ngayon eh. Pero alam mo Ate, ang dami kong gustong ishare sayo pero di muna ngayon." Sabi ko kay Ate at napatingin kay Smirk.

[Ahhh mabuti naman nagkaayos na kayo.. Pero ano bang sasabihin mo? Nakakacurious naman nyan.] Umupo ako sa isang upuan sa gilid ng hallway na may isang matanda ding nakaupo.

"Madami Ate, it's about CyMer," I paused at tumingin sa paligid. Mukha namang bingi tong matanda sa gilid ko. So hindi nya naman siguro maririnig ang mga sasabihin ko.

"Binastos ako ni CyMer sa harap ng buong klase niya Ate. Which is so shocking in my part kasi hindi ko inexpect na yun ang gagawin niya. After all, may pinagsamahan pa rin naman kami sa States di ba?" Mukhang napalakas na ang boses ko. Kailangan ko ng lumipat ng ibang lugar.

Tumayo ako at nagsimula ng maglakad sa hallway habang ang phone ko ay nasa tenga ko. Ang hirap pala ng ganito. Mabuti pala sana kung nagbluetoothe headset nalang ako. Pero pagyun naman, baka isipin ng mga tao sira ulo ako. Nasa Ospital pa naman ako.

[Oh eeemm gee!! That is really shocking! Pero paano ka ba niya binastos? Hinubaran ka ba niya sa loob ng klase?!]

"Ate naman, huhubaran talaga?! Pero ganito kasi yun Ate... That day he arrived from the States, hindi kami nagkausap ng maayos."

[O tapos, go on Alex, I'm listenning.l

"Tapos kasi nga ang awkward pa ng feeling ko nun. Sino ba naman kasi ang mag-aakalang siya pala ang sinasabi nilang kaibigan nilang nasa States...," I pause.

"After that day, hindi na siya nagparamdam kahit text man lang. Ilang araw ang lumipas, wala pa rin siya until that day which is just yesterday, he showed up. He's my new professor in Math. I thought having him as my professor is an advantage for me but it turns out the other way."

[Am Alex, can you summarize? Ang haba kasi, mas maganda kung i-direct to the point mo na lang.]

"Ate naman, kala ko ba willing kang makinig. Eh sa gusto kong i-express ang lahat eh."

[Ok, sige na nga, sorry na po, you go on.]

"Ah maya ko nalang itutuloy Ate."

[Ah hindi, ituloy mo, makikinig ako promise.]

"Sige na nga! At yun nga, sabi niya magdamag daw kaming nagroromansa ng boyfriend ko kaya hindi ko na daw nagagampanan ang tungkulin ko as a student, at kung hindi daw ako interesado sa klase niya, makakaalis na daw ako. So shocking, right?!"